Overlijden IRA-peetvader Joe Cahill

Al klinkt bij sommigen de naam Joe Cahill niet meteen
bekend in de oren, toch is hij één van de voornaamste
figuren binnen de Iers republikeinse beweging geweest.
Sinn Fein voorzitter Gerry Adams zei ooit dat er zonder Joe
geen sprake zou zijn van een vredesproces.
Cahill is op 84-jarige leeftijd overleden
in zijn thuishaven West-Belfast.

Joe Cahill werd geboren op 19 mei 1920 in het katholieke en republikeinse West-Belfast. Hij was de oudste van elf kinderen die opgroeiden in een Iers nationalistisch arbeidersgezin. Op zijn zeventiende trad hij toe tot de scoutsbeweging Na Fianna Eireann die was ontstaan als Ierse tegenhanger van de Britse jongensscouts van Baden Powell. Na Fianna Eireann was sterk republikeins gezind en organiseerde onder meer uitkijkposten bij IRA-activiteiten. Ze werd dan ook aanzien als de jongerenvleugel van het IRA (Irish Republican Army). Cahill maakte reeds op zijn 18de de logische maar niet verplichte overstap van de Fianna naar het IRA. Lidmaatschap verwerven van de organisatie was geen sinecure. Zoals vele vrijwilligers werd Cahill meermaals weggestuurd om na te denken over wat hem als IRA-strijder te wachten stond. Enkel diegene die na veel bezinnen en grondige studie van de Ierse geschiedenis bleven terugkomen, werden toegelaten.
In 1942 werd Cahill samen met 5 andere IRA-leden tot ophanging veroordeeld voor de dood van een (katholieke) politieman. Vijf van de zes veroordeelden kregen na lang onderhandelen gratie, maar Tom Williams nam als leider van de groep zijn verantwoordelijkheid en werd op 19-jarige leeftijd opgehangen. Cahill kwam na 7 jaar vrij. Hij trouwde met Annie Magee en samen kregen ze 7 kinderen. Lange tijd werkte hij op de bekende scheepsrederij Harland en Wolff waar ooit de Titanic is gebouwd. Buiten zijn werkuren bleef hij actief in het IRA en groeide hij op binnen de organisatie. Bij het uitbreken van The Troubles begin jaren 70 stond Cahill mee aan de wieg van de Provisional IRA die zich afscheidde van het Official IRA. De jonge Gerry Adams liet zich toen al bij Cahill en de oudere generatie strijders opvallen als een man voor de toekomst. Als Chief of Staff van het IRA, de hoogste functie binnen de organisatie, sloot Joe Cahill een wapendeal met de Libische leider Khadafi. Cahill werd echter in 1973 met het schip de Claudia vol wapens en munitie betrapt vlak voor hij in Ierland kon aanmeren. De celstraf van drie jaar beperkte zich geheel onverwacht tot 20 maanden toen Cahill om gezondheidsredenen werd vrijgelaten. Nadien liet hij de gewapende actie over aan de jongere generatie en werkte hij voor en achter de schermen mee aan diverse dialogen over de te volgen weg. De verschuiving van de klemtoon van gewapende strijd naar politiek overleg werd door Gerry Adams geïntroduceerd. Sommige strijders uit de oudere generatie konden zich hier niet mee verzoenen en scheurden zich af (Republican Sinn Fein – Continuity IRA). Cahill bouwde echter mee aan het project van Adams en ging ook bij de Ieren in de Verenigde Staten steun vragen voor het vredesproces. De invloed van Joe op de oudere generatie strijders was van cruciaal belang voor het slagen van het vredesproces. Adams stelde zelfs dat er zonder zijn mentor Joe geen sprake zou zijn van een vredesproces. Joe Cahill wordt morgen (27/07/2004) om 12u begraven op het IRA-kerkhof Milltown Cemetery in West-Belfast. (Leestip: Joe Cahill – A Life in the IRA van Brendan Andersson, 2001).

arch/ive/ief (2000 - 2005)