arch/ive/ief (2000 - 2005)

Strategieën tegen verdere opmars extreem-rechts
by raf Saturday, Jul. 03, 2004 at 3:51 PM
raf@indymedia.be 0476-954290

Een propvol auditorium zaterdagochtend in Brussel om de tegenbeweging tegen het Vlaams Blok op gang te brengen. Eind september komt er een volgende "volksvergadering" in Gent. Daar zouden ervaringen tegen het Vlaams Blok en praktische actieplannen ontvouwd moeten worden.

Iemand moest iets in gang steken, en deze eerste vergadering was belegd door de jury van de Prijs voor de Democratrie. Vanwege de grote belangstelling moest ze in extremis uitwijken van de Beursschouwburg naar het ACOD-gebouw aan het Fontainasplein. Maar was dit nu een geslaagde start? Aan de reacties achteraf te horen niet. Twee panelleden spraken aan het einde klare taal.

Jos Van der Velpen (advocaat, voorzitter van de Liga voor de Mensenrechten) om te beginnen. "Ik had gehoopt dat we praktisch en resultaatgericht zouden werken. Dat is niet gelukt. Ik verlang, ik hoop, ik bid u: denk praktisch. Zorg ervoor dat hier de volgende keer meer allochtonen zijn. En zorg ervoor dat Wallonië meedoet". (...)  "We zijn weer heel groots bezig", zei Van der Velpen nog, "maar de volgende keer wil ik hier diegenen zien die wèrkelijk op de werkvloer, in de wijk dingen hebben gedaan".

Tarik Fraihi (present voor de website kifkif.be) vertolkte de ergernis van een aantal allochtonen. "Tijdens de pauze kwam een vriendin me zeggen: ze zijn er nog niet klaar voor", aldus Fraihi. "Met zij bedoel ik: de autochtonen. (...) Ik wil een duidelijk signaal van de dominante blanke cultuur. En niet zoals in het hoofddoelendebat waar ik géén overduidelijk antwoord hebben gekregen waardoor wij voelen: er is een oprechte ondersteuning van onze strijd voor gelijke rechten en plichten. Laat nu eens een onvoorwaardelijke veroordeling van het racisme zien. Dan zullen we pas bruggen kunnen slaan".

Daarvoor hadden nogal wat "zelfverklaarde professoren" (dixit Van der Velpen) de opmars van het Vlaams Blok geanalyzeerd. Praktische voorstellen waren er niet zoveel. Voor september in Gent is voorgesteld concrete voorstellen als op een markt te presenteren. In afwachting toch een eerste lijstje.

Verantwoordelijke media

Indymedia beet de spits af en stelde een werkgroep 'Media' voor. Die zou de praktijken van de media in verband met racisme en (extreem-)rechts grondig tegen het licht moeten houden, om praktische conclusies te formuleren, aan de mainstream-media en aan de bewegingsmedia (vakbonden, NGO's...). De eerste bemoedigende contacten zijn vanochtend al gelegd.

Daarbij sloot een reeks andere opinies aan. De ACOD-VRT zet zich af tegen het info-tainment en herinnert aan de richtlijn-De Graeve (de vorige bestuurder van de openbare omroep) die stelde dat het Vlaams Blok niet als een normale partij behandeld mag worden. Die richtlijn moet weer opgediept. Een allochtone vrouw stelde dat de media de èchte programma-punten van het Vlaams Blok moeten bekenmaken. Rene Los, welbekend in Antwerpen zei ""ik wil eindelijk een VRT die overeenkomt met mijn wijk. Is er soms iets mis met mijn wijk? Nee, wel met de VRT". 't Uilekot in Herzele suggereert opnieuw de Vlaams Blok-publicaties systematisch te analyzeren.

Andere suggesties en ervaringen

  • Tolerantwerpen.be wil in de eerste plaats de Sinjoren "een goed gevoel geven" en "veel feest en sociale interactie" organiseren.
  • Scholen dienen de kinderen ("de kiezers van de toekomst") duidelijk te maken waar het Vlaams Blok voor staat. "Hoe zit het met de geschiedenisles?" vroeg iemand, "vroeger ging het daar over de Holocaust, dat hoor ik niet meer".
  • Terugkerende topics zijn de discriminaties in onderwijs, huisvesting, werk...
  • Het (voornamelijk Franstalige) 'Platform Stop Jacht Werklozen' zou benaderd moeten worden.
  • Een paar slogans: "Hoe kom je nu vooruit in het leven, met een Blok aan het been" en – met het oog op het WK-Voetbal van 2006 – "Met het Blok zijn er geen Rode Duivels meer".
  • Een opinie: "Het Vlaams Blok leert de mensen naar beneden trappen, naar de doppers die profiteurs zouden zijn, naar de vreemdelingen. Wij moeten de mensen leren weer naar boven te trappen". Hij gaf daarbij als illustratie dat 52% van de Vlaamse bedrijfsleiders zopas te kennen gaf dat het Vlaams Blok van hen mag regeren.
  • Enkele mensen (o.a. één Franstalige) pleitten voor een grote massa-mobilisatie, type: Hand in Hand of een stervormige mars naar Brussel.
  • Een Antwerpse schooldirectrice werkt in haar school heel actief met drie instrumenten: positieve beeldvorming, veel fantazie en dialoog, en zegt dat het haar al veel banvloeken van het Vlaams Blok heeft opgeleverd.
  • Iemand stelde voor het Europees Sociaal Forum in 2006 in België te laten plaatsvinden en meerbepaald in de ABC-as: Antwerpen-Brussel-Charleroi.

Acties
  • 6 juli Brussel - Het Steunpunt Allochtone Meisjes en Vrouwen stelt een eerste actie-mogelijkheid voor: een sit-in aan het Vlaams Parlement op dinsdag 6 juli om 12uur uit protest tegen de beëdiging van Vlaams Blok-kopstuk Rob Verreyken (die onlangs zijn echtgenote op straat in elkaar sloeg).
  • 21 juli - De Prijs voor de Democratie wordt op 21 juli om 19uur uitgereikt, tijdens de Gentse Feesten op het Sint-Jacobsplein, aan het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en de Liga voor de Mensenrechten.

Gooi het eens over een andere boeg
by André Michiels Saturday, Jul. 03, 2004 at 11:39 PM

Niet focussen op het Blok is de boodschap, maar wel de kiezer overtuigen om niet meer op het blok te stemmen, dàt is de sleutel.

Wat gebeurt er vandaag, en eigenlijk de laatste 10 à 20 jaar? De Blokstemmer wordt gediaboliseerd(mestkever) wat eigenlijk een averechts effect heeft, want hij of zij zal de volgende keer haar/zijn stemgedrag bevestigen (al is het maar als wraakactie). Ook rechtstreekse acties tegen de partij helpen niet: De blokstemmer, nog steeds overtuigd van zijn juist stemgedrag, zal dit zien als een onrecht.

Rest nog een laatste mogelijkheid, naar de blokstemmer toe stappen, luisteren en dan proberen zijn stemgedrag te wijzigen door een alternatief te bieden voor zijn/haar onvrede.

Ik vermoed ook een gebrek is aan identificatie. Het blok slaagt er in zichzelf heel herkenbaar te maken, terwijl de drie grote machtspartijen door hun meligheid nauwelijks nog van elkaar te onderscheiden zijn.

De strijd tegen het blok kan bovendien offers vergen: Is het wel een illusie te denken dat je het Blok kan bestrijden zonder kleerscheuren?