arch/ive/ief (2000 - 2005)

Michael Moore praat met heren van stand
by raf Friday, Jul. 02, 2004 at 7:41 AM
raf@indymedia.be 0476-954290

Toen hij in Cannes de Gouden Palm in ontvangst nam, droeg Michael Moore een smoking. Maar in Fahrenheit 9/11 verschijnt hij consequent zoals we hem kennen, met pet en capuchon. Maar àlle mannen waar Moore mee praat, zijn deftige in het pak gestoken burgers

Het valt op, meer zelfs, het ligt er danig dik op: hier defileert een staalkaart van het Amerikaanse establishment, vaak gezeten in een streng decor, voor een mahoniehouten wandmeubel gevuld met dikke groene boekenruggen met gouden opschriften. Hier spreken geen punks, hier spreekt de macht.
Het kan niet anders of Moore heeft bewust het aanzien en de statussymbolen van Washington opgezocht. Ze boezemen het grote Amerikaanse publiek ontzag in: dit zijn de Talking Heads die ze elke dag in hun talkshows bezighoren. Maar in plaats van hen eindeloos te laten peroreren, zaagt Moore de poten onder hun stoel vandaan. Hij laat ze bekentenissen afleggen die bij de doorsnee-Amerikaan moeten aankomen als een kaakslag. Dat ze wetten stemmen met verregaande gevolgen, zonder dat ze die wetten gelezen hebben.
En tussen de heren van stand smokkelt Moore de critici in zijn verhaal, zoals de psycholoog die uitlegt hoe het Witte Huis een klimaat van angst heeft gecreëerd, door voortdurend ofwel te dreigen ofwel te sussen, "zoals je een hond zonder ophouden beveelt om te gaan liggen en recht te staan, mixed messages waarmee je tenslotte van de mensen alles gedaan krijgt".
Moore doet nooit agressief, hij durft zijn gesprekspartners wel eens te flemen, en dan komt hij onverwacht gevat uit de hoek. Zoals aan het Congres met de parlementair John Tanner. "Hebt u kinderen?" vraagt Moore en dan duwt hij mijnheer de afgevaardigde een paar folders in de hand van het leger, zodat Tanner weet waar hij zijn kids kan inschrijven. Voor een carrière in het leger.