Michael Moore bij de Marines van het shoppingcenter by raf Friday, Jul. 02, 2004 at 7:33 AM |
raf@indymedia.be 0476-954290 |
Hoe speelt hij het klaar? Michael Moore heeft in de States een reputatie. Wanneer hij zijn naam roept naar president Bush, roept die terug: "zoek een deftig baantje". Parlementairen snellen hem schichtig voorbij, uit schrik door de filmer met de basebal-pet voor schut te worden gezet.
Maar in Fahrenheit 9/11 vergezelt Moore wel twee Marines met opgeblonken
koperknopen die in Moore's geboortestad Flint van het ene shopping-center
naar het andere rijden, op jacht naar jongeren die ze voor het leger kunnen
inlijven. Terwijl ze denken dat Moore hen toch niet hoort, taxeren ze de
jongens en meisjes die ze kunnen aanklampen.
Ze lijmen een hip-hopper met de smoes dat één van hun favorieten
ook een Marine is geweest, of dat je in het leger lekker kunt basketten.
Ze delen kwistig hun kaartjes uit, ze proberen de jongeren te strikken voor
een afspraak in het rekruteringsbureau. En Moore staat er met camera en al
op te kijken.
Dan ondervraagt hij tien (zwarte) scholieren. Elke week komen er rekruteringsofficieren
naar hun school. Bijna elk van hen heeft een familielid in Irak. Van één
is de tweelingbroer gesneuveld. Flint heeft hen geen toekomst te bieden.
Maar, zegt er een, "zoals alle jongeren zou ik liever studeren, liever dan
dat dying process".