arch/ive/ief (2000 - 2005)

lieve mensen,

Wacht eventjes, als ik het dus goed begrepen heb, zegt Patrick Janssens (of zou ik hem ‘meneer’ durven noemen?) dat hij in Antwerpen bereid is de uitdaging aan te gaan met De Winter in de strijd om de burgemeestersjerp? Als ik het me ook nog goed herinner werd deze bravoure eind vorige week, net na de jongste verkiezingen in de pers geworpen? Als verder mijn rekenkunde het niet geheel laat afweten, laat Janssens zijn overwinning dus afhangen van (een zeer waarschijnlijk zeer voorwaardelijke) steun van zonodig alle ander politieke partijen in Antwerpen (op de kleinsten na, misschien)? Dit lijkt op het eerste zicht misschien ook strategisch zinnig: ‘indien jullie mijn leiderschap niet aanvaarden is de boel geheel om zeep’ (dwz: wij zijn de ware slachtoffers van het bestel, dus geef mij de macht en ik zal...).

Chantage is een beproefde methode. Ze zal echter met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid volkomen mislukken in de Antwerpse context. Inderdaad zijn politieke partijen ook slachtoffers van de particratie, maar of hun positie nu zo bijzonder beklagenswaardig is, betwijfel ik toch wel ergens. Moeten we Patrick hier niet dringend helpen? Wat is er triestiger dan een chantage poging die voordat ze goed onderweg is al kompleet en onherroepelijk door de mand valt? Als we de zwaksten in de samenleving moeten bijstaan, waarom dan niet met Patrick beginnen? We mogen Patrick toch niet laten denken dat hij Guy Verhofstadt is?

O ja, de kans bestaat dat het ook zo niet bedoeld was, dat het een oprechte poging was een concreet en constructief voorstel te doen, (met beide voeten op de grond als het ware). Als brave katholiek denk ik dat we ook in dit geval Patrick moeten helpen. Patrick zit hier wel degelijk in het luchtledige te schaduwboxen en of dat ook goed is voor de gezondheid weet ik zo nog niet.

Belangrijker zal Janssens, succesvol in zijn opzet of niet, (bijna) even onpopulair worden als vandaag De Winter is, en voor een burgemeester is dat geen troef, voor een goed beleid nog minder. Deze uitdaging van Janssens is dus geen veeg teken aan de wand, het lijkt me eerder een volmondige capitulatie ten aanzien van de anti-politiek. We mogen enkel nog tegenstemmen, en Janssens vindt dat blijkbaar prima, moedigt het ook aan. Ik dacht dat ik hem een briefje zou schrijven:

Lieve Patrick, lieve burgemeester,

Sta me toe hier een kleine burgelijke ongehoorzaamheid te riskeren en een tegenvoorstel in te dienen. Het voorstel heeft een minimalistische en een maximalistische versie.Waarom stel je niet voor aan alle zogenaamd ‘democratische’ partijen zich in Antwerpen voor de komende legislatuur gewoon niet aan te melden (minimalistische versie)? Desnoods (maximalistisch) stel je een lijst van onafhankelijken voor, onafhankelijken die aantoonbaar nog nooit lid zijn geweest van een politieke partij (hoe we dat in godsnaam gaan organiseren, weet ik ook niet) maar wel mensen die eventueel de steun kunnen genieten van de ‘democratische’ partijen. Daar kunnen zowel “experten” allerhande als pop-of porno –sterren op staan, BV’s of kompleet onbekenden maar bijvoorbeeld ook wat heet ‘gewone mensen’. Desnoods gaan we mensen zoeken uit andere steden, het verre buitenland, of waarom ook niet uit het verre verleden (Ik zou bijvoorbeeld graag op een P.P. Rubens stemmen).

Een dergelijk scenario zal ongetwijfeld tot gevolg hebben – en dat voor het eerst in enkele decennia – dat de kiezer wel degelijk zal moeten kiezen. De keuze zal ondubbelzinnig moeten zijn voor of tegen het Blok. (Ik kan het niet laten: de kiezer zal voor het Blok worden geplaatst!) Bovendien laat je ook toe dat mensen eventueel voor ‘iemand’ kiezen, zelfs als ze niet kunnen weten wie dat is. Een kiezer zou zo ook een ‘democratisch’ risico kunnen nemen, een terechte spijt kunnen hebben van hun stem voor tenminste vijf jaar. Die kans hebben ze vandaag dus niet want ze kiezen allemaal voor de juiste, en ze hebben natuurlijk nog gelijk ook. Heeft de kiezer niet altijd gelijk? Alleszins en al deze fijnzinnigheden terzijde zouden we een basis hebben waarop we zouden kunnen beoordelen wat het ‘signaal’ van de kiezer wel degelijk is: willen ze het Blok of niet? Tenslotte gaan we er vandaag, en sinds behoorlijk wat tijd, toch al te gemakkelijk van uit dat het signaal van de kiezer wel degelijk is dat ze een extreem-rechts beleid willen. Ergens geloof ik dat je zelf daar ook nog een zekere weerstand tegenover voelt. Ewel, ik met u.

In het scenario dat je zelf voorstelde zit je uiteindelijk met het belangrijke probleem dat heel veel stemmen, ook al zouden ze “op” jou worden uitgebracht, alleszins niet “voor” jou zouden zijn bedoeld (wat we doorgaans graag zouden geloven van Blok-stemmers?). Wat erger is, een groot deel van die stemmen zal ook tegen jou gericht zijn. Zelfs al zou je het klaarspelen 51% te halen - wat ik niet meteen verwacht – zal het eindresultaat een overwinning voor je dan verzamelde tegenstanders zijn. Echt interessant is dat niet voor een burgemeester.

Nee, ernstig, ik wil zelf ook wel kandidaat spelen, lijkt me best leuk. Ik bewonder enigszins deze poging tot politieke moed, maar het ontbreekt me net iets aan, ... hoe zal ik het noemen, ... ja, politieke moed.

Doodsernstig, moet ik hier aan toevoegen dat een lijst van onafhankelijken misschien nog niet zo’n slecht idee is (had de SP.a zo’n geen ideëen-fabriekje opgezet, of toch een postorder bedrijf?). Voorwaarde is inderdaad dat de huidige (amper) meerderheidspartijen bereid zijn zich daar achter te scharen. Maar het zal misschien ook nodig zijn dat je zelf een meer bescheiden positie inneemt. (We weten overigens allebei dat er een rijke keuze aan mandaten beschikbaar is voor jezelf, dus dat mag niet echt een probleem zijn, hetzij voor de jongste, of laatste opvolger op het een of ander tussenniveau, maar dat is het risico van het spel, nietwaar?)

Misschien zie je dus wel iets in mijn ideetje. Stuur gerust een mailtje naar commentariaat@pandora.be . Ik weet alvast dat je wel voor de juiste zal gestemd hebben, niet?

Met vriendelijke groetjes,
Voor het Commentariaat,
Gert Nuyts


Lieve mensen,

Dat kan ik natuurlijk niet maken. Het is onbeleefd en lichtjes overdreven. Ook al vind ik de aanpak van Patrick Janssens hier ongepast en mogelijk zeer schadelijk, er is vandaag vooral een afschuwelijk overschot aan slechte humor en louter sentimentaliteit. Ik zou daaraan niet mogen zondigen. Maar ik zoek me ondertussen wel rot naar een concrete raad die zou kunnen gegeven worden aan de politieke wereld (en zitten we daar niet allemaal onvermijdelijk in), vooral met het oog op de komende lokale verkiezingen. Ergens denk ik ook dat iedereen die een beetje kan of mag nadenken met zeer gelijkaardige voorstellen zal komen aandraven (ik denk bijvoorbeeld aan de mooie recente bijdrage van ene frank colle op deze site), maar de vraag is en blijft hoe we dat organiseren. Heeft iemand een ideetje klaar liggen? Ik heb er recent nog geen gelezen. Bij voorbaat bedankt.

Ik weet wel zeker dat we de volgende keer allemaal voor de juiste zullen kiezen.

Met vriendelijke groetjes,
Voor het Commentariaat,
Gert Nuyts