arch/ive/ief (2000 - 2005)

Nieuwe taarten - ouwe koek.

De Vlaamse regeringsvorming staat nog niet in de startblokken of het wordt reeds duidelijk dat ondanks verontrustende signalen (1/4 van de stemmen voor het Vlaams Blok, stijging faillisementen en dito werkloosheid) een politieke ommezwaai uitgesloten blijkt. De formateur van dienst is immers op de hoogte gebracht van de financiële situatie van Vlaanderen, en wat had u gedacht? Het gaat niet goed. Er is met andere woorden niet veel manoeuvreerruimte om partijprogramma’s ten uitvoer te brengen. Stevaert heeft het vlug begrepen; de eisen van SP.a bij regeringsdeelname zullen miniem tot onbestaande zijn. Als er maar een regering is! Maar Stevaert verkondigde het reeds voor de verkiezingen: “wij liggen (klaar) in het midden van het bed”. En zo wordt de hoer geneukt.

Wat wel kan? Alles wat geen geld kost. Iedereen harder én langer laten werken bijvoorbeeld. Afscheidnemend VBO voorzitter T. Vandeputte mocht het deze week nog eens herhalen: “flexibel werken wordt een nooodzaak”. Een kolfje naar de hand van VLD dus, en inderdaad daar komt zij af met een eisenpakket dat verrassend goed in de smaak valt bij CD&V. Al was het maar omdat het zo gekend en herkenbaar is.

Groen! liet zich nog even zien en herhaalde dat zij niet klaar was. Waarna de aandacht zich wendde tot die verongelijkten: het Vlaams Blok. Zij mochten voor het eerst op de koffie, maar dat was het dan. Het Vlaamsch ‘conflictmodel’ was Leterme wat teveel. Ondertussen begint wel de discussie te woeden wie er als eerste met dat Blok ooit zal regeren. Vergeefse, onzinnige discussies wanneer het systeem zelf niet in vraag wordt gesteld.

Wie morgen dus die nieuwe taart voorgeschoteld krijgt mag proeven van de ouwe koek.