arch/ive/ief (2000 - 2005)

Roland Duchatelet (VIVANT) vindt dat GROEN! door zijn keuze voor oppositie eigenlijk zegt dat ze het Vlaams Blok mee in de regering wil. Wat vind je daarvan?
Dat is absurd, dat heeft daar helemaal niets mee te maken, en blijkbaar heeft Duchatelt niet goed geluisterd naar onze argumenten voor die keuze. Duchatelet zegt enerzijds dat de CD&V moet samenwerken met het Vlaams Blok en anderzijds zegt hij zelf nooit te zullen samenwerken met het Vlaams Blok. Dat is een beetje gemakkelijk, zeggen dat de anderen het moeten doen maar zelf uw handen niet willen verbranden. Er schijnt ook niemand van wakker te liggen dat het Vlaams Blok een partij is die veroordeeld werd voor racisme, ik vind dat maatschappelijke tolerantie tegenover die veroordeling wel zeer groot. Ik vind het best OK dat Leterme eens met hen gaat praten, en dat ze maar eens met een gedegen argumentatie op de proppen komen. Maar onderhandelen, dat is toch wel meer dan één stap te ver.
Moest het nu nog gaan over de voortzetting van paarsgroen. Maar daar is gewoon helemaal geen sprake van. De CD&V is nodig voor die regering en zeker met de NVA erbij zien wij het niet zitten om daar een regering mee te vormen.

Jullie keuze voor oppositie is toch helemaal niet zo vanzelfsprekend.
De keuze is natuurlijk niet zo eenvoudig. Als je aan politiek doet, moet je op bepaald ogenblik je verantwoordelijkheid opnemen. We zijn dan ook niet principieel tegen deelname aan het beleid. We komen natuurlijk uit een zeer diep dal; en ook al hebben we nu een beter resultaat het blijft een halvering van ons aantal zetels. We kunnen best wel wat bescheidenheid aan de dag leggen. We hebben altijd verkondigd dat we een politieke partij nodig hebben om onze ideeën vertolkt te zien in het parlement. Dat is wat we nu willen gaan doen. Het is ook bijzonder hard nodig dat er een democratische oppositie bestaat, en dat is een rol die wij op ons willen nemen.

Er zijn ook wel wat mensen die het jullie kwalijk nemen dat jullie niet wilden ingaan op het kartelvoorstel van Stevaert (SP.A).
Het is helemaal niet zo zeker dat kartelvorming reëel de linkerzijde versterkt. We hebben nu redelijk wat stemmen gehad. Kijk naar Brussel. In 1999 was er zo'n kartel. Welnu, vandaag levert de som van de stemmen voor SP.A en GROEN! meer stemmen op. Doordat we apart opkomen, zijn er dus globaal meer progressieve stemmen. Die verscheidenheid is ook een kracht voor de democratie en die zullen we de komende jaren nog nodig hebben.
Ik denk dat het veel belangrijker is dat we nu onderzoeken hoe het komt dat het Vlaams Blok dergelijk monsterscores haalt. Nu staan alle kranten vol, en iedereen zegt maar wat er nu te gebeuren staat. De kans is groot dat ze binnen enkele weken terug gaan naar hun 'business as usual'. Laat ons maar hopen dat we binnen een paar maanden of een jaar weten hoe we die mosterscore kunnen verklaren opdat we er iets aan zouden kunnen doen. Deze keer mogen we die zwarte zondag niet laten wegebben, deze keer moet er een serieuze bevraging komen bij alle democraten, zowel in de politiek als bij het middenveld.
Ik denk ook dat het tegenover het Vlaams Blok nodig is dat je duidelijk bent. In kartels is de kans groot dat je komt tot een soort eenheidsworst.

Er zijn ook wel stemmen die de doorbraak van het Vlaams Blok wijten aan het gebrek aan een linkse oppositiepartij. Is dat een rol die jullie willen spelen?
Dat is één van belangrijkste argumenten om te kiezen voor oppositie. We kiezen voor constructieve oppositie, wat wil zeggen dat we niet tegen zullen zijn om tegen te zijn. We zullen alle concrete voorstellen die in onze lijn liggen steunen.
De keuze voor oppositie en het feit dat er niet meteen nieuwe verkiezingen aankomen maakt ook dat we eens tijd zullen hebben om te gaan luisteren naar het middenveld en sociale bewegingen. In de aanloop naar de verkiezingen kregen we 101 memoranda van evenveel organisaties en bewegingen. We zullen nu duurzame contacten kunnen opbouwen met al die mensen die met hun twee voeten in de sociale realiteit staan. Dat zal ons ook toestaan om dat verhaal verder uit te diepen en dat in het parlement te vertolken.
We moeten ook niet altijd opnieuw het warm water uitvinden. Er wordt heel wat werk verricht door bewegingen en organisaties op allerlei vlakken. En dat werk moet ook een politieke vertolking krijgen. We moeten de expertise die er bestaat in dat parlement kunnen vertolken. Ik zie ook een heel sterke rol voor een combinatie tussen sociale bewegingen, het middenveld en een politieke vertolking daarvan in het parlement.

Maar de vakbonden en veel andere sociale bewegingen die zien vandaag wel niet meteen in GROEN! de partij die hun belangen vertolkt in het parlement. Dat sociaal-economische is ook niet meteen jullie sterke kant.
We denken wel dat dat ons terrein is hoor. Met verandering van AGALEV naar GROEN! zijn er ook wel jongere mensen bij gekomen die zich toch wel concentreren op dat sociaal-economische verhaal. We zoeken naar een groen antwoord op werkgelegenheid bijvoorbeeld. Maar we zijn natuurlijk geen partij die aanleunt bij een zuil, dus we moeten echt die banden gaan zoeken. Het is zeker nog een heel werk om die mensen te vinden die ons willen voeden op dat terrein. Maar we hebben nu natuurlijk de tijd om daar werk van te maken.

Je hebt ook wel progressieven die nu zeggen : ?Laat ze maar eens aan de macht komen, waarschijnlijk is het dan bij de volgende verkiezingen gedaan met het Vlaams Blok.?
Dat is een argumentatie die zich stoelt op voorbeelden uit het buitenland. Maar laat ons eens naar Brussel kijken, waar ik woon en actief ben. Het budget van de Vlaamse Gemeenschaps Comissie (VGC), daarvan gaat een grote hap naar het stedenfonds dat kansen wil geven aan kansarmen en allochtonen in Brussel. Als je naar het programma van het Blok kijkt dan zouden zij ¾ van de bestaande projecten van de VGC schrappen.
Je moet toch ook wel weten wat de maatschappelijk prijs is die je wil betalen om dat scenario van meeregeren eens uit te testen. Als ik kijk naar Brussel dan wil ik die prijs niet betalen.