|
Tien dagen voor de
verkiezingen en dus moest het op de betoging onvermijdelijk ook
over politiek gaan. Werknemers van het psychiatrisch centrum
Ziekeren uit Sint-Truiden trachten zich in de voorste gelederen
van de betoging stand te houden met een kartonnen plaat waarop hun
eisen staan neergepend. “Waarom we uitgerekend nu op straat
komen? Omdat de politiekers nu extra gevoelig zijn. Ze hebben ons
al die jaren in de kou laten staan. In de politieke debatten wordt
de sector wel terloops eens vermeld, maar er zijn nooit concrete
engagementen. Misschien dat we er nu wel in slagen om hen in
beweging te krijgen. Wij betogen hier ook voor het algemeen
belang. Als onze eisen worden ingelost, hebben alle mensen daar
baat bij. En maar goed dat we deze keer geen klassiek
noord-zuidparcours hebben gekozen. Het was tijd dat we het geweer
eens van schouder wisselen. Onze twee vorige betogingen hebben
weinig uitgehaald. Hopelijk hebben we nu meer effect. De
media-aandacht is anders wel bedroevend voor zo'n grote beweging.”
“Paars
is laks”
Johan werkt in het AZ Sint-Lucas van
Gent en draagt een bordje “Paars is laks” mee.
“Paars
heeft niets gedaan aan de problemen in de sector. Er is een
nijpend tekort aan personeel. Alle werknemers in de sector moeten
kunnen genieten van de eindeloopbaanregeling met de extra
vakantiedagen naar mate je ouder bent. Studies wijzen ook uit dat
onze lonen lager liggen dan in andere sectoren. Bart Somers heeft
blijkbaar wel geld voor de Olympische Spelen, maar niet voor meer
en betere zorg. En dat terwijl ik alsmaar vaker patiënten
hoor klagen dat het verplegend personeel geen tijd meer heeft voor
een vriendelijk babbeltje. En dat politiekers een betoging vlak
voor de verkiezingen ongepast vinden? Ach, natuurlijk vinden ze
dat een heikel punt. Vorige keer dreigden ze al dat ze pas met ons
willen praten als we stoppen met betogen. Goed dat we daarom nu
nog eens druk zetten anders bleef het stil rond onze eisen tot na
de verkiezingen.”
“Geld
voor Olympische Spelen beter investeren in zorgsector. Daar brengt
het tenminste iets op.” (foto han soete)
Olympische Spelen
Nog meer gesakker over
de Olympische droom van Somers bij een groep bejaardenverzorgers
uit het Oost-Vlaamse Waarschoot. De hele betoging dragen ze de
Olympische vlam mee en een foto van Somers op hun buik.
Ria: “Wij
lopen iedere dag al een marathon en doen ook nog eens aan
gewichtheffen en toch winnen we nooit een medaille. De Vlaamse
minister-president Bart Somers wil veel geld pompen in zijn
project van de Olympische Spelen, maar dat zou hij beter
reserveren voor de zorgsector want daar ben je tenminste zeker dat
het iets opbrengt. Wij werken zonder medailles en zonder sponsors,
maar zorgen wel voor de sociale dimensie binnen onze samenleving.
Doordat men de thuiszorg promoot, worden de inwoners van
bejaardentehuizen alsmaar ouder en dus ook ook meer zorgbehoevend.
Maar meer personeel komt er niet bij zodat de werkdruk alsmaar
groter wordt. Dat onze zuil (de christelijke, cc) enkel
wakkerschiet omdat het verkiezingen zijn? Ik stap al dertig jaar
mee in betogingen, dus dat kan zeker al niet kloppen.”
“Stem
non profit” (foto han soete)
Louis Janssens is opvoeder in Merksplas. Hij is één
van de vele die de affiche “Stem non-profit
meedraagt.
“Werknemers van de sector hebben de afgelopen
week op verschillende plaatsen verkiezingsaffiches met de slogan
'Witte Woede: onze stem moet je verdienen” overplakt.
Daarmee willen we duidelijk maken dat de politici rekening moeten
houden met ons. Het is zeker niet zo dat we hier nu voor één
bepaalde partij lopen. Voor ons geldt: het maakt niet uit welke
kleur de kat heeft, als ze maar muizen vangt. Ook opvoeders hebben
hun eisenbundel. De kwaliteitseisen aan de sector worden steeds
groter. Om die te blijven waar maken, hebben we meer mensen nodig.
De maatschappij staat dus voor de keuze: ofwel investeren we meer
geld in de sector ofwel keren we terug naar de situatie van 20
jaar geleden waarbij grote groepen samen zaten en waarbij zorg
beperkt bleef tot wassen en plassen en niks meer.”
|
