Mea culpa, my ass by frank colle Sunday, May. 30, 2004 at 12:20 PM |
r-dp@pandora.be |
De Morgen pakt uit met een 'primeur'. Gert Van Langendonck 'onthult' als één van de eerste journalisten de verkrachtingen van Iraakse vrouwen in de gevangenis van Abu Ghraib. In een commentaar-column verontschuldigd hij zich echter voor het lange wachten erop.
Mea culpa, my ass.
Het artikel brengt verslag van een Iraakse advocate die pogingen onderneemt vrouwelijke gevangenen van de ondertussen ook in het westen als berucht bestempelde gevangenis te bezoeken, te horen en te verdedigen.
In een eveneens door dezelfde journalist geschreven column slaat hij volgens DM nog eens een opmerkelijk mea culpa. Wat is er aan de hand?
Schaamte overvalt de journalist omdat ze, de journalisten in het geheel, weken en maandenoude Iraakse verklaringen over aan de hand zijnde verkrachtingen eerst afdeden als wilde geruchten. Nu blijken het meer dan geruchten te zijn, maar de Irakezen van hun kant maakten het hen (journalisten)ook niet gemakkelijk. Aanslagen tegen coalitie/bezettingstroepen kostten op zijn minst steeds tachtig Amerikaanse levens, aldus diezelfde Irakezen. “Die overdrijvingen hebben de verklaringen van het verzet ongeloofwaardig gemaakt in de ogen van de media”, aldus Van Langendonck in zijn column. Over de overdrijvingen en ronduit leugens van Amerikaanse zijde in en naar aanloop van deze oorlog wordt zedig gezwegen. Of toch niet. Op het einde van zijn ‘mea culpa’ verklaart hij dat: “Los van de politieke verantwoordelijkheid voor de wantoestanden in Irak, de leugens over de massavernietigingswapens, de opeenstapeling van foute beslissingen in Irak, (is) het de erfenis van Bush (is) dat hij het slechtste in de Amerikanen naar boven heeft gebracht.” Maar bedoeld hij daarmee dan dat de Amerikaanse aanwezigheid in Irak totaal niet gerechtvaardigd is? Neen, dat doet hij niet.
In de omschrijving van (verzets)daden in tijden van oorlog worden deze steeds aangepast (overdreven of geminimaliseerd) aan de wensen. Dat neemt niet weg dat ze niet plaatsvinden. Dit is het belangrijkste, meer dan hun (in dit geval) grootschaligheid. En daar ligt een mediatiek conflict. Westerse journalisten gaan meer af op de grootsheid van het getal. Tien, honderd doden zijn meer meldenswaardig dan drie gewonden.
Vergelijk ook de manier hoe er gereageerd wordt op de verspreiding van alweer een nieuwe video/cassetteboodschap van Osama bin Laden; ze willen eerst de echtheid ervan nagaan, terwijl niet dat belangrijk is voor de aanhoorders van de boodschap maar wel wat er gezegd wordt. Wie, of het nu bin Laden is of niet doet eigenlijk weinig ter zake.
Van Langendonck vindt dus dat de media tekortgeschoten zijn in hun verslaggeving vanuit Irak. Dat is hoe je het ook mag noemen, zever; larie en apekool. Ze tonen wat ze willen/moeten tonen. Ze laten horen wat ze willen/moeten laten horen. Het verschil tussen willen en moeten is dermate klein dat het verwaarloosbaar wordt.
Het is al vele malen beschreven en herhaald; de tijd dat journalisten gedegen onderzoek konden/mochten doen is lang vervlogen. Dit enkel toeschrijven aan commerciële en ideologische beperkingen door opdrachtgevers/geldschieters en opiniemakers, en zo de eigen verantwoordelijkheid afschuivend, is oneerlijk. “En het is ook niet alsof we gewoon even aan de poort van Abu Ghraib konden gaan vragen of het waar was dat ze daar de gevangenen verkrachtten.”, aldus Van Langendonck nog. En waarom niet? Zijn artikel over de Iraakse advocate(n) gaat juist daarover. Dat zij niettegenstaande de consequente weigering van de Amerikanen om de gevangenen te mogen bezoeken en bij te staan, daar toch in slagen. Mea culpa dus; my ass.
Een ander bewijs dat journalisten vanuit Irak wel degelijk hun werk gedaan hebben legt hij (onwetend?) uit als volgt: “Maar we hebben het (de verkrachtingen) pas geloofd toen het verhaal tot ons kwam uit onverdachte, want Amerikaanse bronnen.” Een ‘goede ziel’ nog volgens de journalist, die de foto’s van de mishandelingen in Abu Ghraib lekte. Zijn zwart/wit visie, niet toevallig de visie die ook Bush en co. (“with us or against us”) willen dat we hebben, komt ook elders naar voren, waar hij de omschrijving van Nancy Gibbs uit Time: ‘good guys vs bad guys’ als goed citeert. Eindigen doet hij met de stelling dat het de erfenis van Bush is dat hij -zo staat er- het slechtste in de Amerikanen naar boven heeft gebracht. Weet hij dan niet dat in advertising/propaganda er geen slechte reclame bestaat?
It’s a dirty job but someone’s got to do it.
In zijn artikel komt het (ingekorte, allicht) Taguba-rapport ook even ter sprake. Daarin komt een sergeant Shannon Snider in voor. Deze man wordt door verschillende getuigenverklaringen aangewezen als de man die in Abu Ghraib verkrachtingen uitvoerde. De voorwaarde om die enkeling, die rotte appel te verwijderen en alzo de Amerikaanse bezetter een zuiveringsritueel te laten uitvoeren, is geschapen. Nadien wordt alles -onder de bezetting- ongetwijfeld beter. Geen woord over het aloude gebruik van verkrachting als oorlogs -en onderdrukkingswapen of terrorisme. Benieuwd wat Mia Doornaert, die zelfverklaarde feministe van die andere kwaliteitskrant én notoir voorstander van de veramerikanisering van Irak (en wellicht van de rest van de wereld) hierover kwijt wil.
primeur? by Guido Sunday, May. 30, 2004 at 1:11 PM |
Op pagina 1 van De Morgen staat:
"Na de onthullingen over mishandelingen van gevangenen in Abu Graib ging hij op zoek naar wat nog steeds verzwegen wordt, het lot van de vrouwelijke gevangenen in VS-gevangenissen. Na weken research brengt hij vandaag als een van de eerste journalisten in de wereld zijn ontluisterend verhaal."
Over verkrachtingen van vrouwen door Amerikaanse soldaten in Irakese gevangenissen werd hier al geschreven op 14 mei:
"Iraqi Female Prisoners Face Trauma Even After Release
Women's rights and human rights advocates fear that whether or not there was widespread sexual abuse of female prisoners in Iraq, the women who were imprisoned face even more problems upon release. In Iraq, women who are raped are sometimes killed by male relatives in order to preserve family “honor.” A member of Iraqi’s Board of Islamic Clergy, Sheik Mohammad Bashar Faydhi, stated that a woman who suffered sexual abuse in prison may be in danger from her own society if her family finds out or even thinks that she was raped, reports the LA Times. Being raped, he said, “is like being sentenced to death,” according to the Times."
http://www.feminist.org/news/newsbyte/uswirestory.asp?id=8442
Heeft de journalist echt mensen geïnterviewd of gewoon copy paste gedaan van artikels in de LA-Times en The Times?
lees ook plus aanvulling by Guido Sunday, May. 30, 2004 at 3:28 PM |
De zinnen uit vorige comment komend uit De morgen komen uit De Morgen van dit weekend, 29-30-31 mei.
Lees ook:
"The International Occupation Watch Centre, an NGO that gathers information on human rights abuses under coalition rule, said one former detainee has told of the alleged rape of her cellmate.
"She claimed she had been raped 17 times in one day by Iraqi police in the presence of American soldiers," said Iman Khamas, head of the IOWC, adding the victim had allegedly been rendered unconscious for 58 hours."
http://www9.sbs.com.au/theworldnews/region.php?id=86121®ion=6
May 26th, 2004
"2- Female and male detainees are unwilling to talk openly about sexual harassment for reasons connected to the concept of the honor value in Iraqi society and family. A woman, or a man, would prefer to die rather than jeopardize the family reputation. For a woman to be sexually abused is a shame on the family. A woman I met in Rusafa prison complex in Baghdad refused to talk to me. She was spending her days fasting, reading Quran, and praying. She began to cry."
http://www.occupationwatch.org/article.php?id=5057
Women pay price of abuse by (pbg) Sunday, May. 30, 2004 at 3:50 PM |
"There are women involved in the Iraqi prison scandal, not only as guards or commanders, but also as prisoners. The story is just coming out. Women are reluctant to speak, for obvious reasons"
http://www.indystar.com/articles/6/150295-5896-021.html
"CAIRO, May 12 (IslamOnline.net) – U.S. soldiers in Iraq have raped, sexually humiliated and abused several Iraqi female detainees in the notorious Abu Gharib prison, an Iraqi female professor revealed Wednesday, May12 .
In an exclusive interview with The Guardian, Professor Huda Shaker, a political scientist at Baghdad University, said an Iraqi young girl was raped by a U.S. military policeman and became pregnant."
http://www.islam-online.net/English/News/2004-05/12/article04.shtml
Focus shifts to jail abuse of women
Luke Harding in Baghdad
Wednesday May 12, 2004
The Guardian
"For Huda Shaker, the humiliation began at a checkpoint on the outskirts of Baghdad. The American soldiers demanded to search her handbag. When she refused one of the soldiers pointed his gun towards her chest.
"He pointed the laser sight directly in the middle of my chest," said Professor Shaker, a political scientist at Baghdad University. "Then he pointed to his penis. He told me, 'Come here, bitch, I'm going to fuck you.'"
http://www.guardian.co.uk/international/story/0,3604,1214671,00.html
MR by gert van langendonck Wednesday, Jun. 02, 2004 at 9:27 AM |
Het artikel in The Guardian over vrouwemmishandeling in Abu Graib is gepubliceerd op 20 mei 2004. Ik heb met advocate Amal Swadi gesproken op 18 en 19 mei. U mag altijd eens naar Bagdad komen om het haar zelf te vragen.