arch/ive/ief (2000 - 2005)

Stem72, Omdat steeds meer mensen "stemloos" worden gemaakt.
by han Soete Tuesday, May. 25, 2004 at 12:38 AM
han@indymedia.be

Joon Bilcke: "Het project ontstond in het beeld atelier van Victoria De Luxe. Naar aanleiding van de verkiezingen wilden we mensen die geen stem hebben een stem geven. Dat kan over migranten gaan maar ook over Belgen, mensen die uit het gangbare discours worden geweerd. In het zog van de verkiezingen wilden we een andere affiche maken die focust op dingen die verteld worden buiten het gangbare discours. We wilden dat even onder de aandacht brengen."

Joon Bilcke:

Op Victoria werken ze vooral rond vluchtelingen, en we hebben hen gevraagd omhet feit dat zij niet worden vertegenwoordigd in het dagelijkse politieke discours uit te drukken in een beeld. We hebben zijn dan ook op het Nieuwpoorttheater aan de mensen die hier bezig zijn om 8 beelden te selecteren. 8 beelden die het hebben over het gebrek aan representatie binnen een stadscontext.
Op die manier kwamen we tot 16 affiches en die willen we nu zo ruim mogelijk verspreiden in de stad.
Stem72, daar moet je niet al te veel achter gaan zoeken, dat komt eigenlijk van typograaf die zich naar een typische jaren '70 beeld. De lijst noemt 72, stadspartij voor politieke fictie. Maar het is geen lijst waarop je kan stemmen, daarvoor zijn we er te laat aan begonnen.

Ik heb nog maar één affiche gezien, deze met de rug met een Arabische zin, wat wil dat eigenlijk zeggen.

Ik ben gelukkig hier

Welke thema's kaarten jullie aan.

Een reeks affiches gaat over gaan over autochtoon <=> allochtoon, andere beelden werden genomen tijdens sessies met mensen uit de buurt die meewerkten, er zijn ook een paar cryptische beelden, ... het is eigenlijk redelijk gevarieerd.

Wat willen jullie eigenlijk bereiken.

We hopen niet enkel die affiches in het straatbeed te krijgen maar ook het verhaal, het "waarom". We willen dat dat verhaal mee de stad ingaat. We gaan die affiches dan ook niet enkel gaan plakken, maar we gaan de ronde doen om ze bij de mensen aan de ramen ten laten hangen. We trekken met vrijwilligers de stad in en bellen aan aan de huizen en vragen aan de mensen of ze een affiche willen ophangen.
We proberen van uit een artistieke invalshoek een tegenstem te formuleren. Het is allemaal een beetje snel gegaan, en misschien zal het dan ook niet perfect zijn hoor.

Jullie zijn deze week bezig met "State of Waste", over fabels & optimisme in moeilijke tijden. Moet ik Stem72 in dat kader plaatsen?

Wij zien dat wel zo. We doen tijdens "State of waste" nog een aantal andere stads-acties.
Woensdag gaat Haider, een danser, in het Sint Pietersstation een dans doen, hij gaat er proberen de mensen vertragen. Een andere actie zijn de affiches, dat speelt zich vooral zaterdag af.

Jullie zij bezig met sociaal en geëngageerde kunst, dat is toch niet meer van deze tijd??

Is dat zo,...

Maar je hebt gelijk, tot enkel jaren geleden werd er autistisch binnen de muren van de zaal gewerkt, dat was wel erg.
Maar nu zie je inderdaad een andere tendens. Maar dat valt ook te verklaren door de manier waarop een subsidies worden toegekend, er is immers geld voor sociaal artistieke projecten vandaag, en dus zijn mensen daar terug mee bezig. Daardoor zit er ook wel kaf tussen het koren van het 'sociaal artistieke', sommige mensen zijn sociaal bezig omdat ze er geld mee kunnen genereren.
Maar je hebt wel gelijk, termen als 'acties' interventies' duiken terug overal op.
Eigenlijk zouden we graag een nieuwe stadsbeweging in gang kunnen brengen. Een soort termietenheuvels laten oprijzen die onderling met elkaar verbonden kunnen worden. Als je hebt over verzet, de nieuwe burger, een stem hebben,... dan is dat de laatste jaren zeer sterk verbonden met het stadsverhaal. De stad als een plek om nieuwe basisdemocratische ideeën tot stand te laten komen.

Met die affiches gaan jullie wel zeer ver hé,... Blijkbaar staan jullie er echt wel op om uit het theater te breken. Is dat iets dat jullie regelmatig doen?

We hebben dat wel al meer gedaan hoor. We hebben eigenlijk twee fundamentele vragen waar we op het Nieuwpoorttheater steeds mee omgaan.
De verhouding tussen kunstenaar en de stedelijke en maatschappelijke context waarbinnen hij leeft. "Hoe sociaal is je kunst".
En we zoeken ook naar een andere relatie met ons publiek, dat we niet als consument willen beschouwen maar wel als deelnemers aan het proces en het tot stand komen van de producties. We vragen hen om hun rol van consument te treden.
Eigenlijk willen we gewoon zoveel mogelijk mensen laten deelnemen aan het maatschappelijk debat, want steeds meer mensen worden "stemloos" gemaakt".