arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vandaag hebben Sharon en zijn moordtroepen in Palestina een nieuw bloedbad aangericht. Bij een demonstratie van ongemaskerde en ongewapende burgers en kinderen werd het vuur geopend op de massa vanuit gevechtshelikopters en tanks. Met granaten en raketten, mitrailleurvuur en grof geschut werden tientallen mensen neergemaaid. Het Israëlisch leger wil nu zijn gezicht redden en spreekt van 'een ongeval'. Onzin, het vervolg van een reeds dagenlange belegering van de woonwijken in de Gazastrook. Het Israëlische leger wil geen vrede, het wil de Palestijnen uitroeien en heeft vandaag getoond dat het daarbij geen enkel fatsoen meer kent. We hebben het al vaak gezegd, maar nu moet het genoeg zijn. Dit vereist een onmiddellijk ingrijpen op wereldvlak.
Een resolutie van de VN dringt zich op, het sturen van een internationale vredesmacht wordt prioritair, het stoppen van wapenleveringen aan Israël en een boycot, zowel militair als economisch. Voor elke andere dictatuur in de wereld zou dit al het geval geweest zijn lang geleden, als we Israël nu niet stoppen, dreigt het heel het Palestijnse volk uit te roeien.
Als vredesmilitanten moeten we de druk op onze regeringen zetten, opstappen voor vrede en een vrij Palestijns volk en een boycot van landen en regeringen die de vrede in het Midden-Oosten telkens weer aan flarden schieten met grof geweld tegen onschuldige kinderen en burgers. De bevrijding van Palestina begint in uw eigen buurt of wijk. Onmiddellijke mobilisatie voor de slachtoffers van Rafah dringt zich op.

De VN-Veiligheidsraad heeft vannacht in een resolutie de Israëlische aanval fel veroordeeld.
De Verenigde Staten gebruikten hun veto uitzonderlijk niet en onthielden zich bij de stemming. Mininster van Buitenlandse Zaken Powell riep Israël op zijn troepen terug te trekken uit Gaza en president Bush riep beide (?!) partijen op tot terughoudendheid en kalmte.

Alweer een resolutie dus die de zionistische machthebbers in Israel naast zich neer zullen leggen.
Wat zich opdringt is een grootschalige aktie zoals we die in de jaren 1980 hebben gekend tegen de apartheid in Zuid-Afrika (in die tijd trouwens naast de VS de belangrijkste bondgenoot van Israel). Het wordt tijd dat we daar allemaal: NGO's, jeugdbewegingen en individuele progressieven rond werken en constant met mensen discussiëren om niet naar Eilat op vakantie te gaan, om geen produkten uit Israel te (ver)kopen. Het wordt tijd dat Israel wordt uitgesloten van manifestaties als het Eurosongfestival, de Olympische Spelen, ...
Hoeveel keren moeten de zionisten nog bommen op betogende schoolkinderen afvuren? Hoeveel vaders moeten nog wanhopig tegen een muur zitten en tevergeefs hun kind proberen te beschermen tegen machinegeweervuur? Hoelang gaan we ons in Europa nog laten verlammen door het argument van de holocaust?
Begrijp me niet verkeerd, dat schuldgevoel is terecht. Maar het is juist door wat Europa toen heeft laten gebeuren dat we nu extra hard moeten optreden tegen wat er gebeurt in Palestina. Gaza kan zo stilaan de vergelijking met een getto uit de jaren 1930 en 1940 doorstaan, denk ik.

Nie Wieder Faschismus, Stop Israel!

Alain Claessens