arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ford Genk wil zeker dertig arbeiders terug
by Sam Van Driessche Tuesday, May. 18, 2004 at 6:12 PM
samvandriessche@hotmail.com

BRUSSEL – De productie van de Ford Mondeo in Genk wordt opgetrokken met dertig wagens per dag. Om aan deze vraag te kunnen voldoen zullen 48- en 49-jarigen die met de inkrimping van vorig jaar economisch werkloos werden, terug opgeroepen worden om tenminste tot september terug te komen werken.

Dertig extra arbeiders zijn er nodig, dertig mensen die vrijwillig voor enkele maanden terug in de fabriek willen komen werken. Pierre Vrancken, hoofdafgevaardigde voor de socialistische vakbond (ABVV) in Ford-Genk legt uit wat “economische werkloosheid” precies wil zeggen: “Personen die economisch werkloos zijn, zijn eigenlijk niet ontslagen want ze staan nog altijd op de loonlijst. Zij zitten in een dertienweekse economische werkloosheidscyclus met een week prestaties todat ze vijftig jaar worden, en dan kunnen ze overstappen naar het brugpensioen. Die mensen zijn in principe vrijwillig opgestapt om in de wachtkamer te zitten voor het brugpensioen, zij zijn dus niet door de criterialijsten aangeduid. Als er nu niet genoeg vrijwilligers gevonden worden, kunnen wij eigenlijk niets doen. Ford kan wettelijke gezien die mensen opvorderen want door die economische werkloosheid zijn zij als er meer werk is verplicht om terug te keren.”


Echte zekerheden hebben de “vrijwilligers” allerminst, “De enige zekerheid is dat ze hier tot september kunnen blijven werken”, aldus Vrancken. “Er ligt ook een plan op tafel om bovenop het bestaande programma nog eens vierduizend wagens extra te bouwen vanaf na de vakantie, wat impliceert dat misschien de hele groep 48- en 49-jarigen zou moeten terugkomen, maar dat is nog niet helemaal duidelijk.”


“Natuurlijk is dat spelen met die mensen hun voeten, maar wij hebben hen altijd voorzichtig gezegd dat die economische werkloosheid geen garantie is dat zij niet meer konden worden teruggeroepen. Dat terwijl er heel wat leidinggevenden bij Ford zeiden dat ze zich geen zorgen moesten maken en dat ze gewoon op hun vijftigste konden overstappen naar brugpensioen. Het blijft op zich natuurlijk enorm dubbelzinnig. Eerst heeft Ford ze niet meer nodig en worden ze aan de deur gezet en dan ineens trekken onze producten weer aan en worden die mensen als een soort van jojo gebruikt. In hoeverre zijn die mensen die moeten terugkomen dan nog gemotiveerd”, vraagt Vrancken zich af. “Langs de andere kant je je ook niet permiteren, dat staat trouwens in de cao's, om tijdelijk externen aan te werven zolang er werkloosheid in de fabriek is.”


Hoe zit het vandaag eigenlijk met de arbeidsomstandigheden bij Ford? “De criteria voor gedwongen ontslag hebben natuurlijk een zware druk gelegd op onze werknemers”, zegt Vrancken. “Ik ben dan ook naar de directie toegestapt omdat ik vaststel dat mensen doodziek achter de band stonden uit angst om ook ooit op straat te belanden. Uiteindelijk heeft de directie dat dan ook ingezien en daarom heeft men de ploegleiders opdracht gegeven om iemand die ziek komt werken, onmiddellijk door te verwijzen naar de arbeidsgeneesheer om dan op basis van deze objectieve informatie de mensen terug naar huis te sturen.”