arch/ive/ief (2000 - 2005)

Oproep Ford-arbeiders tegen discriminatie : doe mee met onze klacht.
by Progress Lawyers Network Tuesday, May. 11, 2004 at 5:30 PM

Donderdag hebben een tiental Ford-arbeiders op een persconferentie uiteengezet waarom zij Ford voor de arbeidsrechtbank dagen. Hun verhalen van discriminatie kan je hieronder lezen. Volgens advocaat Jan Buelens van Progress Lawyers Network zijn de ontslagcriteria die de directie hanteerde om naakte ontslagen door te kunnen voeren en de daaraan gekoppelde strafpuntenlijst op basis van mondelinge of schriftelijke vermaningen, onwettige afwezigheden en veelvuldige ziekte in strijd met de anti-discriminatiewet.

OPROEP AAN ALLE FORDARBEIDERS, DIE HUN ONTSLAG OOK WILLEN AANVECHTEN, OM CONTACT OP TE NEMEN:
Contactpersonen Progress Lawyers Network: 0485/39.49.57 en 0472/88.69.61



Dat een bedrijf strafpunten en criteria als ziekte gebruikt om herstructureringen door te voeren is een gevaarlijk precedent in België. Gaat dit voorbeeld geen navolging krijgen bij een volgende herstructurering, bij een ander bedrijf ?
Deze manier van werken heeft de situatie van diegenen die nog op Ford werken erg veranderd. Het is al zover gekomen dat arbeiders ziek komen werken bij Ford Genk, om toch maar geen strafpunten voor de toekomst te krijgen.
Dat moet iedereen die met werken zijn kost verdient verontrusten.


Verhalen van Fordarbeiders met strafpunten

Gedurende de bijeenkomsten werden tal van verhalen gehoord van Fordarbeiders die strafpunten gekregen hadden en die absoluut niet akkoord waren met hun straf, die ze veelal onterecht, onrechtmatig zwaar en discriminerend vonden.
We geven de verhalen gewoon een nummer. Omdat wij voor Ford ook maar een nummer waren. Ook al waren vele verhalen hemeltergend, toch willen velen nog een job vinden, en daarom is een zekere vorm van anonimiteit begrijpelijk.

Verhaal nr 1
Ik heb 15 strafpunten gekregen omwille van een schriftelijke vermaning. Het was een voorval van 7 jaar geleden.
Een collega reed met een clark met de twee draagpinnen omhoog, recht op mij af en stootte zo door mijn ruit. De man in kwestie werd voor dit onveilige gedrag afgedankt. Maar zijn afdelingschef was niet akkoord dat alleen “zijn” man gesanctioneerd werd, en vroeg ook een sanctie voor mij. Om die afdelingschef tevreden te stellen, om de lieve vrede te handhaven hebben ze mij dan ook maar een schriftelijke vermaning gegeven.
Wist ik veel dat deze vermaning ‘om de lieve vrede’ uitgedeeld, na zoveel jaren mij strafpunten zou bezorgen en uiteindelijk mijn job kosten.

Verhaal nr.2
Ik heb13,5 jaar op Ford gewerkt. Ik heb strafpunten omdat ik de laatste 5 jaar 10 maal ziek was, waarvan 8 maal door de arbeidsgeneesheer ziek geschreven.

Verhaal nr. 3
Ik heb 10 strafpunten, wegens ziekte en wegens onwettig ziektebriefje dat ik betwist.
Ik werkte in de lakspuiterij en moest mij twee keer laten opereren aan de sinussen. Volgens de specialist was dat niet abnormaal, hij had er al meerdere van de lakspuiterij bij hem gezien. Maar de Forddokter vond dat ik alleen maar op de premie uit was
Ik zit nu zonder werk en ben alleenstaand met twee kinderen.

Verhaal nr 4
Ik heb 26 jaar op Ford gewerkt, enkele weken geleden werd iedereen gevierd die 25 jaar op Ford gewerkt had. Voor mij viel er niet veel te vieren want ik was mijn job bij Ford kwijt.
Voor een kwajongensstreek werd ik drie keer gestraft. Een streek die ik met een collega uithaalde. Wij hadden een ‘ketsbommetje’ naar iemand gegooid. Ik werd daarvoor op het matje geroepen en ik kreeg één dag schorsing. En een schriftelijke vermaning.
Ze maakten een voorstel : als ik aanvaardde dat ik één looncategorie zou zakken, zouden ze de schriftelijke vermaning verscheuren Ik heb dat toen aanvaard en werkte sindsdien voor minder loon.
Maar in december komen ze toch af met die schriftelijke vermaning en word ik bij de personeelsdienst geroepen met het bericht dat ik strafpunten heb en op de lijst sta. Die schriftelijke vermaning hadden ze dus niet verscheurd. Ik ben toen gaan reclameren want ik was niet akkoord.
Ik werd dus drie keer gestraft voor dezelfde feiten : met de dag schorsing, door de loonsverlaging die ik aanvaardde, en nu het ergste door het verlies van mijn job bij Ford.

Verhaal nr.5
Ik heb mijn punten niet gekregen omwille van ziekte, of omwille van te laat op het werk verschijnen. Neen, wel omdat ik de werkplaats te vroeg zou verlaten hebben en omwille van dreigementen. Voor dat laatste kreeg ik een schriftelijke vermaning en twee dagen schorsing.
Wat was er gebeurd? Iemand in mijn ploeg treiterde mij voortdurend, hij daagde mij uit, kleineerde mij in het bijzijn van mijn collega’s, Dat is pesten op het werk en nota bene: dergelijke dingen zijn nu bij wet verboden. Maar ik ben er nu wel slachtoffer van.
Ik verwittigde de man in kwestie dat hij moest ophouden. Dat deed hij niet en hij kreeg van mij een plets in zijn gezicht.
Ik heb toen een schriftelijke vermaning gekregen en ben twee dagen geschorst. Maar de onderzoeksgroep die nadien het incident moest onderzoeken gaf mij volledig gelijk. En mij werd beloofd dat de schriftelijke vermaning na 6 maand uit mijn dossier zou gehaald worden. Ik heb steeds mijn werk goed gedaan.
En dan, na 13 jaar, schuiven ze die schriftelijke vermaning die allang uit mijn dossier moest gehaald zijn, onder mijn neus en staat ge op de lijst met strafpunten.
Ik vind dat ontoelaatbaar. Dat is 18 jaar van mijn leven weggegooid.
Ik voel mij dus zwaar te kort gedaan. En ik vrees vooral voor de toekomst. Als dit allemaal kan, zonder dat er reactie op komt, waar gaat een arbeider dan nog veilig kunnen werken? Dan kunnen ze u op gelijk welk moment voor om het even welke futiliteit buiten zetten. Dat vind ik nog het ergste van al, wat alle arbeiders op die manier wordt aangedaan.

Verhaal nr.6
Ik kreeg strafpunten omwille van een schriftelijke vermaning. Ook een bagatel. Ik sleep wagens weg. Dat mag maar met 4 wagens tegelijk. Maar er was geen enkel risico om er meer tegelijk te verplaatsen. Normaal geeft dit geen enkel probleem.
Uitgerekend toen komt een opzichter langs en ziet dat ik 5 wagens trek. En hij maakt daar een opmerking over. Na al die jaren levert dat wel strafpunten op.
Ik heb geweigerd van de gouden handdruk te aanvaarden omdat ik dat geen reden vind om mijn job af te nemen.
Ik ben dus één van de 21 Fordarbeiders die strafpunten hadden en weigerden vrijwillig te vertrekken. Ik ben dus gedwongen ontslagen en ik vecht dat aan..
Na meer dan 20 jaar loopbaan bij Ford zonder enig probleem, behalve deze bagatel.
Ford heeft alle futiliteiten aangegrepen om toch maar zoveel mogelijk mensen strafpunten te kunnen geven.

Verhaal nr.7
Ik heb nog in de mijn gewerkt en dan heb ik nu 14 jaar op Ford gewerkt.
Binnenkort wordt ik 45 jaar. Ik heb 15 strafpunten gehaald en sta dus op de straflijst.
Ik heb nog een jonge zoon en die wil ik een fatsoenlijke opvoeding geven.
Met u naar boven te roepen zetten ze u onder druk om te tekenen en zelf weg te gaan.
In feite zou ik in de categorie moeten vallen die chronisch ziek is en dus uitgesloten is van strafpunten. Ik ben in het woordenboek gaan opzoeken wat de echte definitie is van chronische ziekte. Maar de Forddokters bepalen zelf wie chronisch ziek is en dat zien ze zeer beperkt. En zo zat ik dus toch met die strafpunten.



Verhaal nr. 8.
Iemand krijgt te horen op het werk dat er een probleem is met de familie thuis. Omdat de foreman (leidinggevende) even weg was, vraagt hij aan de reliefman of hij even de telefoon (van Ford) mag gebruiken om naar huis te bellen. Dat is 10 jaar geleden gebeurd. De delegee komt tussen om te vermijden dat de man in kwestie een sanctie oploopt.
Toch heeft ook hij strafpunten daarvoor gekregen en ligt hij er ook uit.

Verhaal nr. 9.
Ik werkte 14 jaar op Ford. Ik heb 5 strafpunten omdat ik 8 keer ziek ben geweest. Ik ben niet akkoord dat ik om die reden wordt afgedankt.

Verhaal nr. 10.
Ik ben 37 jaar, werk al 17 jaar op Ford, bij de transit.
Ik ben de afgelopen 5 jaar 12 keer ziekteverlof moeten nemen en heb daardoor 25 strafpunten opgelopen. Ik ben naar de personeelsdienst geroepen boven waar ik te horen kreeg : Wij kunnen er niets aan doen. Ik vroeg : Hebt ge soms opmerkingen over mijn werk? Ik ben steeds komen werken als men het mij vroeg.
Ik heb enkele jaren geleden een rugoperatie ondergaan. Mijn rug heeft afgezien door het werk dat ik moest doen, mij voortdurend bukken. Daardoor heb ik een rugletsel opgelopen en eerst ben ik enkele keren op ziekteverlof geweest, maar het bleef terugkomen en ik moest naar de specialist, dan naar de scanner, enz… Daardoor heb ik verschillende keren ziekteverlof gehad. Maar na mijn rugoperatie, twee jaar geleden, is het verbeterd en ben ik niet zo vaak meer ziek geweest. Toen het slecht begon te gaan met mijn rug heeft mijn teamleider aangepaster werk gevraagd. Ooit werd ik met de ambulance van Ford weggevoerd omdat ik het niet uithield van de pijn.
In feite heb ik mijn slechte rug aan de job op Ford te danken, en nu verlies ik precies daardoor nog mijn job ook.

Verhaal nr. 11
Ik werk in het onderhoud in de matrijzenmakerij. Ik ben bij de personeelsdienst geroepen omdat ik in ’t begin van de jaren 90 een schorsing opgelopen heb. Ik werkte 28 jaar bij Ford.
De reden van de schorsing is een geschil rond een parkingplaats, en ik zou 40 strafpunten daarmee opgelopen hebben. Met die parkeerplaats ben ik in conflict gekomen met de personeelschef in april 94. Toen ik de maandag daarop wou gaan werken, mocht ik het bedrijf niet in. Ik wou dat op papier zien. Maar dat hebben ze niet gedaan. Ik heb nooit iets getekend.

Verhaal nr. 12
Hij werkte in de nachtpost, aan de transit. 26 arbeiders van de spuiterij, hebben strafpunten gekregen, omdat ze vorig jaar gestaakt hadden en daardoor allemaal een schriftelijke vermaning gekregen hadden.
Hij werkte al 11 jaar op Ford. En is dus ook naar de personeelsdienst geroepen en daar kreeg hij te horen van de strafpunten. Hij heeft vier kleine kinderen en zit dik in de financiële problemen, als hij niet ander werk vindt.