arch/ive/ief (2000 - 2005)

Alhoewel ik bewuste reportage niet heb gezien (ben hoegenaamd geen tv-kijker) kan ik me best voorstellen wat er daar getoond werd.

Het kan niet ontkend worden dat de staat van de infrastructuur en de levensomstandigheden in Kongo thans dramatisch zijn. Gebouwen, wegen, elektrische centrales, spoorwegen, scholen en ziekenhuizen liggen er vervallen bij. Het land is bovendien verscheurd door een bloedige burgeroorlog. Corruptie en nepotisme vieren hoogtij.

De levenskwaliteit van de gemiddelde Kongolees is thans veel slechter dan in 1959. Een triest bilan van 40 jaar dekolonisatie...

Nochtans zijn westerse bedrijven nooit opgehouden er hun winsten te halen. Het verschil van het huidige "neokolonialisme" met het verleden is dat er nu nog enkel en alleen de winst telt, en dat het ontwikkelings- en beschavingswerk achterwege komen te staan. Wat er van deze winsten in het land blijft, verdwijnt dan nog meestal in de zakken van corrupte machthebbers.

De dekolonisatie van Kongo is veel te vroeg gebeurd, ondermeer dankzij Amerikaanse druk, zonder dat het land en zijn bevolking er terdege op konden worden voorbereid. Het wordt tijd dat België hier terug zijn verantwoordelijkheid opneemt, om dit prachtige land, met zijn verscheidenheid en zijn rijke natuur, zich te laten ontwikkelen tot zijn volle potentieel als één van de rijkste en welvarendste landen van Afrika. Dan pas zal ons beschavingswerk, dat we aan de Kongolese bevolking verschuldigd zijn, zijn volbracht.

ik ben het niet helemaal eens.
Ik denk ook dat België er een verantwoordelijkheid heeft, maar het is eigenlijk ten opzichte van hun vroegere slaven.
Kongo heeft genocides meegemaakt en martelingen toen ze persoonlijk eigendom waren van de koning. Daarna was het beter maar het was nog altijd dezelfde dominantie van de blanke op de zwarte.
Ik weet niet of het juist zo goed was vroeger? Voor de blanken was het misschien een paradijs maar voor de zwarten?
Vooral het feit dat de zwarten praktisch altijd dienaren waren tot de revolutie bewijst dat ze niets hadden aan de kolonisator. Maar Congo betekende wel een goudmijn voor België. Daarom steun ik de eis dat België haar schuld inboet en niet zozeer haar verantwoordelijkheid. Een bevolking dom houden is niet helemaal iets om trots op te zijn.
In de reportage zagen we o.a. een zwarte dokter die druk bezig was. Dit is een vooruitgang. Ze nemen alles zelf in handen. Natuurlijk is dit niet zo simpel en zal nog wel een tijdje duren maar het resultaat zal volgens mij een paradijs worden voor de plaatselijke bewoners i.p.v. het 'paradijs van de kolonisator'.
Ik denk dat vrijheid nog altijd beter is dan het goed hebben maar er niets mee doen. Was België daar gebleven dan zouden er nu zoals elders blanke grootgrondbezitters zijn die zich alle winsten van het land toe-eigenen. Is dit zo veel beter?

Lhoon:
Volgens jouw komt het verval van Congo voort uit 40 jaar dekolonisatie.
Maar die dekolonisatie is er nooit geweest, noch politiek noch economisch.

De geschiedenis in vogelvlucht.
Tijdens de maanden na de onafhankelijkheid werd de regering-Lumumba gewipt en werd de eerste Congolese premier Lumumba vermoord, met medeweten zoniet het fiat van België en onze toenmalige koning Boudewijn. Lees er de studies van Ludo De Witte maar op na.

In 1965 vestigde Mobutu zijn dictatuur. Westerse bedrijven zijn inderdaad niet opgehouden met uit Congo te halen wat er te halen viel. Wat hebben ze daar allemaal niet weggesleept? en wat hebben ze gedaan voor de ontwikkeling van het land en de bevolking?
Afgezien van de periode van de Zaïrizering, in de jaren '70, hadden die Westerse bedrijven aan Mobutu een goeie bondgenoot. Hij was per slot van rekening een marionet van het Westen. In ruil mocht Mobutu zijn zakken vullen en de zakken van de clan rond hem.

Daar ligt de volgende oorzaak van het verval: Mobutu was zo hard bezig met zijn volk te bestelen dat hij al de rest in puin liet vallen. Hij betaalde zijn ambtenaren niet meer die hun job verwaarloosden en zelf de bevolking gingen afpersen.

Het Westen liet gebeuren, tot zakendoen vanwege de corruptie niet meer mogelijk was. België brak pas begin de jaren '90 met Mobutu. De dictator had toen aan de universiteit van Lubumbashi een bloedbad onder de studenten aangericht. Bovendien organiseerde Mobutu toen één van de fameuze "pillages", hij liet zijn leger op grote schaal aan het plunderen slaan.

Zomer 1996 begon de opstand die leidde tot de val van Mobutu in mei 1997. Toen kwam de nationalist Kabila aan de macht. Ik was in april '98 in Congo en de mensen in Kinshasa zeiden toen klaar en duidelijk dat de munt gestabiliseerd was, dat er veiligheid was op straat, dat het merkelijk beter ging.

Maar Kabila liep niet braaf in de pas van de globalisering. En in de zomer van 1998 stuurden de Verenigde Staten de legers van Rwanda en Uganda naar Congo om Kabila te wippen. Toen begon de oorlog die Congo de genadeslag gaf. Die oorlog is militair gezien zogenaamd voorbij, maar gaat voort op politiek vlak, zoals ik onlangs in Kivu heb kunnen zien.

Mijn buurman zei pas nog: "we hadden Afrika nooit mogen koloniseren", en ik ging al zeggen: " ge hebt gelijk", toen hij voortging en zei: "de Afrikanen zijn onze hulp gewoon niet waard". Dat racisme mag tegenwoordig weer worden uitgesproken.
Mijn kritiek op de VRT-uitzending is dat ze géén historische context geeft en zodoende de deur openzet voor conclusies die ook in de zin gaan van: "ze kunnen het niet, ze hebben het nooit gekund en ze zullen het nooit kunnen". Dat neigt ook naar racisme.
Ik ben het wel eens met jouw conclusie, namelijk dat België "hier terug zijn verantwoordelijkheid opneemt". Maar dan wel zonder zich voor de zoveelste keer met de interne keuken van de Congolese huishouding te bemoeien. Daar zijn we nog lang niet aan toe.

Ik heb ook de reportage gezien. Ik vond het prachtig om te zien hoe Afrika er nog altijd goed uitziet. Lachende Afrikanen, stoelen en andere gebruiksvoorwerpen die er na 40 of meer jaar er nog altijd gebruikt worden. De trein van toen die niet veel meer uitrijdt maar er nog altijd is. Als we één ding van de Afrikanen kunnen leren is hoe zij duurzaam omspringen met grondstoffen en het leven ondanks alle leed langst de vrolijke kant blijven bekijken i.p.v. die bekakte Westerse kolonisten en slavendrijvers die blijkbaar vanuit hun ingestampte paternalistische ingesteldheid nog altijd denken eens Afrika te moeten gaan civiliseren. Lees: te gaan verkrachten.

Laten we nu eens alles rustig bekijken
Weten jullie wel wat je hier zegt ...
Ik meen hieruit te verstaan dat de Belgen zich allen
hebben verrijkt .. Wat denken jullie van al die belgen die daar met hart en ziel gewerkt hebben ? Alle dokters ambtenaren die nodig waren om de wegen aan te leggen
enz.. Goederen te transporteren en dan ook nog aan de zwarten de middelen gaven om te studeren. Waarom is het altijd zo dat Kolonialen de schuld krijgen van hun ellende en waren dan elke blanken slavendrijvers ??? waar halen jullie dat allemaal. Mijn vader werkte voor Otraco en toen we in 1960 terugkwamen bezaten we niets meer...
Velen waren hetzelfde lot beschoren en moesten een leven opnieuw bouwen... De meeste kolonialen werkten meer dan hun 45 uren per week .. zaterdag en zondag inbegrepen zonder congé ... en eens om de 3 jaar kregen ze hun welverdiende rust van zes maanden .. en de belgen waren jaloers. Vergeten we ook niet dat velen belgen hierdoor werk kregen in de fabrieken .. autoindrustrie machines die werden geexporteerd naar Kongo velen werden hier ook rijk van en toen ging de economie beter hier. Er was veel minder werkloosheid.
Ik heb als kind nooit ervaren dat er slaven waren
De Congolezen waren onze vrienden In ieder geval ze hadden beter nooit Lumumba in ere moeten herstellen dat is mijn mening .. hij was een dief en oplichter. In 1960 tijdens de rellen hoorden mijn ouders duidelijk 'zij zaten in de brousse' dat Lumumba zijn volk ophitste om de Belgen te nemen en de vrouwen te verkrachten.

En wanneer worden die rapporten vrijgegeven ?? die ze angstvallig verborgen houden ?
Dat moest me even van het hart
Martine

Het doet pijn te lezen over de bek...koloniste. Ze waren echt allemaal zo niet. En het is vooral van mijn ouders (die kolonialen worden genoemd, al was voor hen Congo hun thuis en niet een kolonie)en van de afrikanen, ook de pygmeeen, dat ik geleerd heb dat het mogelijk is respekt te hebben voor al wie en al wat leeft.
Groeten, Christine geboren in het vroegere Belgisch Congo