arch/ive/ief (2000 - 2005)

Bekijken we even één van de recentere stukken wetgeving die op de Europese tafel liggen: de Europese Richtlijn voor Diensten (Directive on Services), die bestemd is om wet te worden in 2007. De Europese Commissie is zo vriendelijk geweest om een document met "veelgestelde vragen" over de Richtlijn te voorzien - ook al hebben de meeste mensen nog nooit van de Richtlijn gehoord.

De Europese Commissie (EC) geeft daarin ruiterlijk toe dat de Richtlijn voor Diensten alleen maar bedoeld is om bedrijven de "grootschalige vereenvoudiging [te bezorgen] waar zij om gevraagd hebben". In de praktijk betekent dat niet meer of minder dan het openbreken van de Europese oester voor om het even welke multinational met expansieplannen - allemaal dus. De spons over de ontwikkeling, gedurende eeuwen, van legale bescherming voor burgers (of "dienstenverbruikers" in de termen van de EC) tegen de belangen van bedrijven zonder scrupules.

Een greep uit de gedetailleerde antwoorden van de EC op de "veelgestelde vragen":
- alle landen zullen de beperkingen moeten afschaffen die bedrijven verhinderen om zich op nieuwe markten te begeven zolang door de bestaande operatoren in de vraag voorzien wordt. In de plaats daarvan wordt een "nieuwe lijst van beperkingen" voorgesteld, zoals "verplichtingen die het aantal outlets per hoofd van de bevolking beperken" - wat dat ook moge betekenen. Eén supermarkt per familie?
- Er zal "systematisch gescreend" worden op pogingen van landen om beperkingen op te leggen;
- Bedrijven zullen alleen de regels en reglementen van hun "land van herkomst" (country of establishment) moeten respecteren wanneer ze in andere landen actief zijn;
- Beperkingen op multi-disciplinaire activiteiten "zullen opgeheven moeten worden" - bijvoorbeeld, zo noteert de Commissie goedkeurend, de beperking op supermarkten die ook brandstof verkopen zal moeten verdwijnen;
- de Richtlijn handelt niet over transport, financiële diensten, of telecommunicatie, die hun eigen EU-legislatie hebben. Alle andere diensten daarentegen vallen wel onder de Richtlijn: van veiligheidsdiensten en post tot milieudiensten en gezondheidszorg - kortom, "elke bedrijfsactiviteit die een dienst behelst";
- Geschillen met bedrijven (providers) zullen moeten beslecht worden in de lidstaat waarin dat bedrijf geregistreerd is. Mensen die compensatie eisen of een geschil hebben met een bedrijf dat geregistreerd is in Lithouwen, maar dat in België actief is, zullen hun zaak in Lithouwen moeten gaan verdedigen;
- de EC verzekert dat het voorstel "de keuze zal vergroten en de prijzen zal verlagen voor dienstenverbruikers". Hetzelfde document geeft nochtans toe dat de Commissie geen "algemene schatting van de verwachte economische impact heeft gemaakt, omdat dat niet met zekerheid gedaan kan worden".

Volgens activiste en journaliste Linda Kaucher is de Richtlijn één van de meest angstwekkende stukken wetgeving die over het hoofd van Europese burgers (of "dienstenverbruikers") hangt. "Alle voordelen zijn voor de bedrijven, en alle beperkingen worden opgelegd aan democratisch verkozen regeringen", schrijft ze. "In de plaats van deze Richtlijn hebben we er één nodig die duurzame ontwikkeling regelt. Door het verbieden van reglementeringen zal deze Richtlijn dat juist tegenwerken. Ze is overduidelijk gestuurd door de Dienstenlobby's, bestaande uit de grootste bedrijven op de planeet die ongelimiteerde toegang zoeken tot winst op de handel in diensten."

De Richtlijn zit momenteel in een "consultatie"proces vooraleer ze wet wordt. In het Verenigd Koninkrijk werd deze consultatie gelanceerd op een presentatie van de Afdeling Handel en Industrie op 26 maart. Bijna alle aanwezige afgevaardigden kwamen uit de bedrijfswereld.

"Vandaag zijn het vooral de grote bedrijven die alle sociale vormen willen vernietigen en een geatomiseerde massa-maatschappij willen creëren, bestaande uit egoïstische en competitieve individuen zonder de minste sociale of ecologische verplichtingen, en wiens onderlinge relaties van puur economische aard zijn."

(vertaald door neopygmee van een artikel van Edward Goldsmith (http://www.edwardgoldsmith.com), op de website van Corporate Watch UK, zie http://www.corporatewatch.org/news/goldsmith.htm).