arch/ive/ief (2000 - 2005)

In je getuigenis voor het tribunaal gaf je aan dat de politiek van de PNAC eigenlijk de verder-zetting is van een jarenlange politiek van de USA.

De PNAC is een recent fenomeen, het ontstond pas in 1996 of '97, en er zijn inderdaad al altijd dergelijke groepen geweest die strategieën uittekenden ... over hoe men controle moet behouden of verwerven. Nu de muur gevallen is, is er de PNAC en die zegt : ?We hebben nu een kans voor de globale overheersing, laten we die kans vastgrijpen?. Dat is iets nieuws in de manier waarop het wordt aangepakt, voorgesteld en in de manier waarop het door de Bush administratie werd geïmplementeerd, maar het is niet nieuw dat een denktank een lange termijn strategie uitstekend voor het globale kapitalisme.

Sommige mensen zeggen dat er toch een kwalitatieve verandering is sinds 11 september.

11 september gaf de US administratie een zeer goed wapen om de publieke opinie te mobiliseren achter die politiek van globale militaire interventie. Miljoenen Amerikanen steunen de invasie van Irak omdat ze geloven dat het hen zal beschermen tegen een nieuwe 11 september. Het PNAC rapport zegt reeds dat de Amerikaanse publieke opinie geen steun zou verlenen aan deze globale militaire politiek tenzij ze wordt opgezweept door een cataclysme vergelijkbaar met Pearl Harbour, en dat is exact wat 11 september betekende.

Er wordt nu wel eens beweerd dat omwille van de mislukking van de oorlog in Irak de neo-conservatieven van de macht verdreven werden. Als Kerry verkozen wordt en zelfs als Bush herverkozen wordt is het toch weinig waarschijnlijk dat ze terug hetzelfde momentum zullen hebben als ze hadden na 11 september.

Ja, hun momentum werd gebroken door her Iraakse verzet. Ze zijn niet in staat geweest om naar andere landen te trekken. Ik ben er bovendien van overtuigd dat deze administratie geen politiek of plan heeft voor Irak, ze weten niet wat gedaan. Ze zullen er blijven vechten, meer troepen sturen, meer mensen doden, en blijven hopen dat ze gaan winnen. De kans om een marionetten regering tot stand te brengen is voorbij. Er is niemand die nog geloofd dat hun marionetten enige legitimiteit hebben. De politie die ze trainden en het kleine leger dat ze hebben opgezet weigeren nu al mee te gaan in deze oorlog tegen het verzet.

En wat denk je dan dat Kerry zal doen als hij verkozen zou worden.

Kerry verkoopt stoere praat, hij zegt dat er meer troepen moeten gestuurd worden, daarmee geeft hij het onderwerp terug aan de republikeinen. De democraten in de Verenigde staten hebben zoveel schrik om als softie bestempeld te worden waardoor ze gaan overcompenseren en soms erger zijn dan sommige republikeinen. Het was bijvoorbeeld een reactionaire republikein die voor het eerst probeerde om normale diplomatieke contacten met China te hebben : Richard Nixon. Er is geen enkel democraat die dat zou gedurfd hebben, ze zouden hem een sympathisant van communisten genoemd hebben, en weet ik wat nog allemaal. Dat speelt hier ook allemaal mee. Het zou nog kunnen dat Bush of Kerry troepen terugtrekken, dat behoort tot de mogelijkheden, al zullen ze niet volledig terugtrekken, ze kunnen niet zo maar die olie de rug toekeren, dat kunnen ze niet laten gebeuren.

Richard Nixon werd herverkozen in 1972 met een verkiezing die een aardverschuiving betekende en dat terwijl er 120 Amerikanen sneuvelden per week. De verliezen die we nu kennen raken slechts een heel klein deel van de bevolking en veel families van dode soldaten blijven Bush steunen. Als was het maar om zichzelf op te beuren, opdat hun zoon niet voor niets zou gestorven zijn maar voor de veiligheid van Amerika, ...

Wat belangrijker is is dat Imperialisme zijn momentum aan het verliezen is. Wie gaan ze nu aanvallen? Iran? Weet je wel hoe groot Iran is, dat wonen meer dan 55 miljoen mensen, en die zijn bereid om te sterven voor hun vaderland. Daar hebben ze massaal veel troepen voor nodig en dan is het nog niet eens gezegd dat ze het onder controle zouden kunnen houden. Ze weten echt niet wat hun volgende stap zal zijn, ze weten nog niet eens hoe ze het in Irak gaan afhandelen. Wat ze kunnen proberen is om enkel de oliebelangen te verdedigen met een beperkte troepenmacht en voor de rest het bestuur overlaten aan de één of andere soort van marionetten regering.

Als je zegt dat imperialisme zijn momentum aan het verliezen is, wil je dan zeggen dat het Amerikaanse imperialisme aan het einde van zijn Latijn is?

Neen, ik had het over de imperialistische oorlog. Na 11 september verklaarde Bush dat naar Afghanistan zou trekken en toen hij dat deed wist hij te vertellen dat dit eerste oorlog van de 21° eeuw was. In plaats van te verklaren dat er geen oorlog zou zijn in de 21°eeuw verklaarde hij trots dat dit de eerste was en ze publiceerden lijsten van landen waar ze zouden binnenvallen. Eerst waren het tien landen en dan kwam Cheyney met een lijstje van meer dan 40 landen. Ze hadden een visie over het tijdperk van de petroleum oorlogen, Bush riep zichzelf uit tot een oorlogspresident, omdat hij weet dat die steeds herverkozen worden.

Jij zegt wel dat het een oorlog om olie is, maar er zijn mensen die daar aan twijfelen, ze zeggen dat het eerder gaat om religieus fanatisme.

Ja maar kijk naar kijk Irak in 1956 had je daar een democratische revolutie, met coalitiet van progressieven, nationalisten zelfs communisten. Ze hebben de -Britse en Amerikaanse Olie bedrijven buiten gesmeten en nationaliseerde de olie-industrie, dat was echt een goede revolutie, ze waren daar iets aan het opbouwen. De CIA die kon dat niet zo maar laten gebeuren en ze zijn Saddam Houssein gaan steunen. Ze hebben er alle progressieven en linksen vermoord, Saddam ging zelfs zover om de linker vleugel van zijn eigen partij te liquideren. Wat er nog overbleef waren rechtse nationalisten en militaristen die Irak beheerden en nu heeft deze invasie hen ook vermoord. Het waren rechtse nationalisten en militaristen, maar ze waren seculier, en nu zij vermoord zijn, wat blijft er dan nog over?? Er blijven allen nog fundamentalisten over, zijn worden de erfgenamen van het Iraakse nationalisme,de erfgenamen van het Anti-amerikaanse en anti-kolioniale gevoel, ze worden nu de helden van het verzet. En nu gaan we pas krijgen waar ze zogezegd tegen ten oorlog trokken. Ze zullen dat nu waarschijnlijk gebruiken om te verantwoorden waarom ze blijven. Eerst creëren ze het monster en dan gebruike je het om te verantwoorden waarom je moet blijven.

En is de PNAC een project van religieuse fanatiekelingen? Dat is een stelling die sommigen op het tribunaal verdedigen.

Een aantal mensen schijnen zo vijandig te staan tegenover elke vorm van klassen analyse dat ze in dat soort van dingen gaan geloven. Ik weet echt niet waarover die mensen het hebben. Natuurlijk zijn er religieuze fanatiekelingen, en wat dan nog. Denk je nu echt dat de mensen van PNAC een al te duidelijke laat staan Marxistische woordenschat zouden hanteren. En toch zeggen ze redelijk duidelijk dat de PNAC een agenda is voor de globale overheersing van het nieuwe vrije-markt kapitalisme. Ze hebben het niet gewoon over globaal kapitalisme maar over het ?Amerikaanse globale kapitalisme?. Nu er niet langer communistische landen zijn waarmee je moet concurreren moet je gaan concurreren tegen andere kapitalistische landen en regio's. Sommige mensen maken er hun levenswerk van om het Marxisme te verslaan, ze zeggen dan dat er meer is dan materiële belangen en dat ook ideologie of fanatisme belangrijk zijn. Maar natuurlijk is dat zo, er is geen enkele Marxist die dat ontkent. Het wordt alleen een beetje vreemd als dat soort mensen gaan beweren dat de materiële belangen en klassentegenstelling van geen belang zouden zijn. Ik begrijp dat niet zo goed. De materiële belangen en de ideologie zijn geen dingen die elkaar uitsluiten, ze vullen elkaar aan en soms zijn er verschillende dimenties aan één fenomeen, er is een sociale orde en een sociale structuur waar zeer veel variabelen bij komen kijken. We weten toch allemaal dat allerlei verschillende materiële, ideologische, psychologische, culturele, .... facetten een rol spelen. .

Denk je dat de Amerikaanse multinationals en bedrijfswereld de Bush administratie als een bedreiging ziet?

Ik heb daar eigenlijk geen bewijzen van gezien. Veel van hen doen het zeer goed in Irak, ze verdienen er bakken geld. Ik heb ook nog geen enkel van hen publiek horen zeggen dat het tijd is voor verandering. Bush heeft 144 miljoen $ om zijn campagne te financieren, en die kreeg hij voornamelijk van de bedrijfswereld. Er zijn sommige instellingen van establishement en gematigde republikeinen die verbazend genoeg tegen Bush zijn. De New York Times bijvoorbeeld is zeer kritisch ten opzichte van Bush, het zou met niet verbazen als zij Kerry zouden steunen. Ze vinden dat Bush net iets te ver gaat, teveel sociale voorzieningen ontmantelt, .... en dat het Amerika op een bepaald ogenblik onbeheerbaar gaat maken. Er zijn een paar mensen die Bush verlaten, Paul O'Neil, Richard Clarck, ... dat zijn republikeinen die publiekelijk kritiek maken.

De politiek van de PNAC is eigenlijk helemaal niet in het voordeel van Amerikaanse multinationals, toch niet op lange termijn. Ze willen controle verwerven over alle grondstoffen op de wereld, en over de alle volkeren van de wereld. Maar dat is een onmogelijke opdracht. The empire feeds off the republic. Dat was waar voor Rome, dat was voor Engeland, het Empire krijgt heel wat resources van het volk. Als het Empire ten oorlog trekt dan zijn zowel het volk van de verooveraar als de veroverde daar het slachtoffer van. Dat zie je vandaag zeer duidelijk in de Verenigde Staten, de lokale regeringen zitten allemaal diep in de rode cijfers. In Californië heeft die Arnold Sweinhund bespaard op de dienstverlening voor gehandicapte kinderen.. Hij bespaarde op de maaltijden voor ouderlingen die thuis willen blijven, voor sommige van die mensen is dat hun enige maaltijd van de dag. Je ziet hoe het Empire steeds meer nodig heeft om zich overreind te houden, het militaire budget moet om en bij de 600 biljoen $ bedragen. En waar komt dat geld vandaan, wel van ons natuurlijk, van de gewone mensen hun belastingen. Het empire vreet aan de republiek, ook vandaag is dat zo.

Je bent blijkbaar heel erg pessimistisch

Neen hoor. Het verzet in Irak vind ik hartverwarmend. Ik vind het spijtig dat er zoveel onschuldige mensen doodgaan, zelfs voor die jongen Amerikanen. Ik ontmoette een aantal van jongen soldaten die bij hun terugkomst heel gepolitiseerd raakten, en dan denk je : ?gelukkig dat hij het overleefde?. Hun visie enkel jaren gelden was nog dat ze hen na het andere en dan het volgende land zouden veroveren, ze zouden controle over alle grondstoffen verwerven, ... dat alles is nu wel even gestopt. De massale betogingen over de gehele wereld is iets waar ze rekening mee moeten houden. Al dat verzet ontnuchterde hen uit hun euforie.

Er bestaat een heel spectrum aan soorten kapitalisme, van het soort dat je in Denemarken vind tot de soort die je in Argentinië of wat is nu ook weer het meest achterlijke kapitalisme, Turkije, .... De USA eigenlijk wel ja, neem maar de USA. Dus zelfs binnen de grenzen van het kapitalisme is er ruimte voor allerlei soorten van hervormingen. --- even stilte---

Het verkiezingssysteem is anderzijds wel een echt misbaksel, dat is zo'n teleurstelling.

Vind je dan dat het geen zin heeft om veel energie te steken in de verkiezingen, maakt het enig verschil uit of het nu Bush of Kerry is die verkozen wordt.

Je zal mij niet horen zeggen dat de beweging nu al haar energie moet investeren in een verkiezingscampagne, maar ik ben het niet eens met die mensen die zeggen dat het allemaal niets uitmaakt.
Het maakt wel degelijk een verschil uit wie er verkozen wordt.

Zou je dan liever Kerry verkozen zien?

Hij is natuurlijk vreselijk maar ja, ik zal voor hem stemmen. Bush dat is een reactionaire van de ergste soort, hij steunt de fascisten, als hij het op zijn manier zou mogen doen dan zou hij de verkiezingen afschaffen de grondwet herschrijven,... Kerry is natuurlijk een afschuwelijk kandidaat, hij is nep, ... hij komt niet zeer sympathiek over, en ik denk zelfs dat hij niet eens in staat zal zijn om Bush te verslaan. To bad.
Ik ben daar zeer ongelukkig over maar ik zal voor Kerry stemmen.

Kijk toen Reagan aan de macht kwam dan brak de hel los in El Salvador, de doodseskader kregen volop steun, .... ze hebben er de hele progressieve beweging vernietigd. Indien Cartner de verkiezingen had gewonnen dan was dat waarschijnlijk anders geweest. Ik weet wel het was onder Cartner dat ze de interventie in Afganistan zijn begonnen, en onder Clinton bombardeerden ze Joegoslavië, ... ik weet dat allemaal wel. Maar in de derde wereld zeggen ze dat het een verschil uitmaakt wie er aan de macht is. Toen Reagan aan de macht kwam voelden ze zich daar echt slecht bij, en ze hadden gelijk, kijk maar naar El Salvador, Nicaragua,...

Dat moet toch veel discussie veroorzaken binnen de vredesbeweging en onder progressieven. Mensen als Michael Moore die steken nu al hun energie in het verslaan van Bush.

Alles wat mensen nu doen in een progressieve richting moet je verwelkomen. Als er mensen zijn die al hun energie willen steken in het verslaan van Bush, dan moeten ze dat doen. De ?American liberals? die spreken tegenwoordig onze taal: ze zijn boos, ze haten Bush, ze zeggen dat het allemaal voor multinationals is, ze beginnen te radicaliseren. Daardoor beginnen ze ook in te zien dat het eigenlijk fundamenteel verkeerd zit. Ik denk dat dat belangrijk is.