Walter Cornelis (LBC): 'Regering wil ons van straat krijgen' by christophe callewaert Thursday, Apr. 01, 2004 at 3:39 PM |
christophe@indymedia.be |
Walter Cornelis is de nationale secretaris (LBC) van de non profit die vandaag voor de tweede keer op rij een pak mensen op straat kreeg voor een nationale betoging rond de eisen voor een nieuwe CAO (Collectieve Arbeidsoveréénkomst). Met de eeuwige sigaret tussen de lippen is hij steevast helemaal vooraan te vinden vanwaar hij de betoging in goede banen tracht te leiden. Zijn aanvaringen met de socialistische ministers Vandenbroucke, Landuyt en Demotte worden stilaan al even traditioneel.
Betogen op één april was blijkbaar toch geen aprilgrap? Nee, ik hoop dat de politiekers zullen begrepen hebben dat dit geen aprilgrap was. En denkt u dat ze dat doen? Dat zit zeer moeilijk. Zij proberen ons van de straat te krijgen. De federale regering wil ons opsluiten in een werkgroep om het vorige akkoord te evalueren. De Vlaamse regering wil met ons praten op voorwaarde dat we van straat gaan en dat we onze acties en onze betogingen stopzetten. Dat kan natuurlijk niet. Wij hebben onze eigen agenda. Wij houden ons niet bezig met politieke scenario's en wij gaan door tot we hebben wat we willen hebben. De regering wil de onderhandelingen uitstellen tot na de verkiezingen? Zij willen vooral vermijden dat wij op straat blijven komen omdat zij vermoeden dat dat hun imago beschadigt. U beweert dat het een jaar kan duren tot zo'n akkoord er is? Dat is geen theorie. Dat is ervaring. Wij hebben in de loop van de 15 jaar dat we bezig zijn ondervonden dat we altijd een zestal maanden met de politiek moeten bezig zijn en daarna nog eens zes maanden met de werkgevers om de CAO's te maken. Dus je mag al snel op een jaar rekenen. Dus zijn jullie nu al een beetje te laat? Wij zijn nu eigenlijk al te laat. Op het einde van het jaar moeten we weten waar we aan toe zijn. Zal de regering wachten tot na de verkiezingen? Dat kadert in een globaal politiek scenario om alles weg te schuiven tot na de verkiezingen om dan de grote en harde maatregelen te nemen. Wij bereiden ons daar met de gans vakbeweging op voor. Wat de non-profit betreft gaan wij er alles aan doen om dat te beletten. Maar ik vrees dat we met de realiteit zullen moeten leren leven. We gaan ons zelf in ieder geval niet kunnen verwijten dat we het verzet niet vroeg genoeg hebben georganiseerd. Zijn jullie eisen niet overdreven? Die eisen zijn zeker niet overdreven. We hebben een studie laten uitvoeren over de lonen in de non profit en daaruit blijkt dat wij tot 10,5 % minder verdienen van het gemiddelde in de andere sectoren. Alleen al wat dat betreft, kan je ons moeilijk verwijten dat wij te veel vragen. Minder loon dus in een sector die heel flexibel en veeleisend is? Dat is het probleem. Onze sector is structureel niet aantrekkelijk is door die hoge flexibilisering. Mensen beginnen zondagavond te werken om 12 uur en dat loopt maar door. Je werkt met mensen en die kan je niet als een machine uit zetten. Vandaar dat wij dat willen corrigeren via de loon- en arbeidsvoorwaarden omdat we daar wel iets kunnen aan doen. We moeten er voor zorgen dat de lonen en de arbeidsvoorwaarden goed zijn en dat er meer personeel bijkomt. Probeert u niet iets in stand te houden dat niet langer aangepast is aan de maatschappelijke evoluties. Vlaams Minister Landuyt (SP.a) verwijt jou zelfs dat je Russische fabrieken wil maken van ziekenhuizen? Er lopen vandaag in een aantal partijen modernisten rond die voortdurend beweren dat al diegenen die de steunpilaren van onze samenleving willen recht houden conservatievelingen zijn. Als dat zo is, ben ik graag, héél graag conservatief. We doen daar niet aan mee. We gaan die mensen de kans niet geven om door te breken, om de loon- arbeidsvoorwaarden van de werknemers in België kapot te maken. Want dat is hun uiteindelijke objectief. Het lijkt soms wel alsof u een persoonlijke vete uitvecht met minister Landuyt? Nee, ik zou niet weten waarom ik met hem een persoonlijke vete heb. We hebben wel een politiek, ideologisch én syndicaal meningsverschil. Hij wil dat de non profit wordt opengesteld voor de commercie. Ik zeg dat dat niet kan. Ik verzet met daar politiek, ideologisch en syndicaal tegen in dienst van de bevolking. Want commercie betekent dat de kwaliteit achteruit zal gaan. De normen dreigen bepaald te worden door de winst en dat maakt alles kapot. Het middenveld ligt de laatste tijd zwaar onder vuur: de gehandicaptensector die volgens de Vlaamse minister-president werkt met valse gehandicapten, De Morgen die kopt dat de vakbonden geen kandidaten vinden,... Om nog eens terug te keren op De Morgen. Dat was een leugen van je welste. Wij vinden heel gemakkelijk kandidaten en dat zijn stuk voor stuk heel goede mensen. Dat artikel wordt dus niet alleen tegengesproken door de non profit, maar ook door andere sectoren. Het is een vervalsing van de werkelijkheid met als enige doel om de vakbonden aan de publieke opinie voor te stellen als organisaties die geen toekomst meer hebben. De strijd tegen het middenveld is een poging om de geschiedenis om te draaien en de macht van de werkende bevolking kapot te maken. Sommige zullen jullie verwijten dat je met deze acties enkel het spel speelt van een partij die nu in de oppositie zit, met name de CD&V? Dat is gewoon belachelijk. Wij hebben nu 15 jaar syndicale geschiedenis achter de rug met de non profit. De eerste tien jaar zat de CD&V in de regering en we hebben nooit zoveel betoogd en gestaakt als toen. Dat is mijn antwoord. Dus jullie gaan niet stoppen met actie voeren zodra er een coalitiewissel is? (enigszins boos) Ik heb u mijn antwoord gegeven. Welke coalitie er ook komt: de kat zal muizen moeten vangen welke kleur ze ook heeft. |