arch/ive/ief (2000 - 2005)

Zaterdagmorgen 10 uur, een paleis van de Heizel. Kelners zetten tafels klaar om straks de dorstigen te laven. Binnen in de donkere maar tot de nok gevulde zaal wordt de campagne voor de sociale verkiezingen van het ACV-Bouw en Industrie voorgesteld met een luchtige show die vlotjes aan elkaar wordt gepraat door presentator van dienst Kurt Van Eeghem. In deze beroepscentrale alvast geen gekrakeel tussen Walen en Vlamingen. Presentator en gasten switchen zonder probleem tussen Frans en Nederlands.

Misschien toch eerst enkele cijfers en feiten. In de bouw werken vandaag om en bij de 156.342 arbeiders en dat hoofdzakelijk in kleine bedrijfjes van minder dan 20 werknemers. In deze sector zijn er geen sociale verkiezingen. Omdat de werknemers vaak ver van elkaar werken en weinig onderling contact hebben, kozen de vakbonden er voor om al dan niet in overleg met alle leden delegees aan te stellen. Veiligheid en hygiëne zijn belangrijke thema's in deze sector. Maar Gert Pittevils, een 24-jarige bouwvakker die al twee jaar delegee is in zijn bedrijf, legt uit dat een delegee in de bouw met het ganse gamma van problemen wordt geconfronteerd: “Problemen in het verband met het werk, het loon, tijdelijke werkloosheid,... Als ik het zelf niet kan oplossen in overleg met de baas, verwijs ik de mensen door naar de vakbond.”

In de centrale Bouw en Industrie is er ook plaats voor alle sectoren die verwant zijn aan de bouw zoals cementfabrieken en steenbakkerijen. Onder de vleugels van ACVBI zitten ook de drukkerijen, de glasfabrieken en de beschutte werkplaatsen. “In veel gevallen gaat het om kleine bedrijven,” zegt Deef Borloo van de studiedienst van ACVBI. “Maar toch heeft onze centrale enkele grote bedrijven onder haar hoede als de VUM en Roularta. In 10 % van de bedrijven werkt zo toch al snel 50 % van de arbeiders in onze sector.”

De show diende in de eerste plaats om de kandidaten warm te maken voor de campagne en om elkaar nog een laatste keer met zijn allen een hart onder de riem te steken. Vandaar de filmpjes met positieve verhalen over het syndicale werk en de trofees voor de meest uitzonderlijke kandidaten. Het ACVBI mikt ook op jonge én op vrouwelijke kandidaten. Zij stonden centraal in de show. Aan het eind werd het campagnemateriaal voorgesteld. Het ACVBI deed daarvoor geen beroep op professionele modellen. Ze tellen genoeg aantrekkelijk en enthousiast volk in eigen rangen.

Boksmatch
Sociale verkiezingen blijven verkiezingen en leveren dus ook altijd een beetje verkiezingskoorts op. Op het podium zorgde dat voor enkele schimpscheuten richting ABVV. De kiesstrijd zelf werd gevisualiseerd door een boksmatch tussen een groene atleet en een rode tegenstander wiens broek nog voor het betreden van de ring op de enkels zakte. Hilariteit in de zaal, maar de militanten zelf lijken niet echt wakker te liggen van die onderlinge concurrentie. Gert Pittevils: “Als je onder elkaar al ruzie maakt, kan je niks bereiken tegenover de baas.” Een jonge delegee van een drukkerij van de VUM gaat nog een stap verder: “Twee van mijn beste vrienden zijn actief bij het ABVV. Op een vergadering heb ik het ooit letterlijk zo gezegd: als jullie nog lang blijven zagen over het ABVV trap ik het af.” ACV-voorzitter Luc Cortebeeck leek die boodschap wel begrepen te hebben. In zijn korte speech - “wij staan al genoeg in de belangstelling, de kandidaten hoor en zie je nooit op tv of in de krant” - meed hij elke verwijzing naar de concurrentie.

En de politiek dan? Die was er heel even: in de boksring dook plots een paarse bokser uit een verre toekomst op. “In het jaar 2404 zijn de rode en de blauwe vakbond al lang samen gesmolten,” grapte Kurt Van Eeghem. Maar hoewel de politieke verkiezingen deze keer in dezelfde periode vallen als de sociale verkiezingen, is de band tussen beide voor de vakbondsmilitanten zo goed als onbestaande. Ellen Lemmens en Wendy Van Loon, twee jonge vrouwelijke kandidates in het bedrijf ACG (Deurne): “Wij zijn bij het ACV omdat die goed vertegenwoordigd zijn en onze problemen echt proberen op te lossen. Niet omdat we lid zijn van de Christelijke Mutualiteiten of omdat we op de CD&V stemmen.”

En toen waren de kelen droog en de magen leeg. Vakbondswerk mag ook al eens ontspannend zijn. Ondanks het mooie weer nemen de kandidaten ruim de tijd om na te praten rond de tafeltjes en een glas bier of wijn. De sfeer is goed en ACVBI-voorzitter Jacky Jackers noemde zich een gelukkig man: “Het is een hele geruststelling om die groep hier te zien. Wij hebben de beste kandidaten. De verkiezingen zijn voor ons.” Afwachten tot eind mei of die wensdroom ook uitkomt.