arch/ive/ief (2000 - 2005)

Naar aanleiding van de aardbeving die plaatsvond op 26 februari 2004 in Al Hoceima, wil Attafsier een handje toesteken. Daarom organiseren wij op 4 april 2004 een benefietactie Al Hoceima. De opbrengst wordt overhandigd aan Sorif (zie tekst)

13u: Ontvangst met thee
13u30 - 14 u: Koran en douâ (smeekgebed)
14u -15u: Video + toelichting door Mhammed El Ouali (SoRif) over de situatie in Al Hoceima. (live verslag!)
15u – 16u Maaltijd:

Hoofdmenu schotel: briwa kip – briwa vis - Rgaif met kefta + supplement (5 €)
Nagerecht: Melwi of harcha (2€)
Dessert: Belgische pannenkoeken en Marokkaanse bagrir met ijs/bruine suiker/boter (2 €)
Drank: Muntthee, koffie en frisdranken. (1 €)

16u: Afsluiting en bedanking door Attafsier

Wanneer? 4 april 2004 vanaf 13 uur tot 16 uur.
Inkom 5 € (hoofdmenu inbegrepen)

Waar? De Lindepoort Begijnenstraat 18 bus 1 2800 MECHELEN (zie http://www.mappy.com)

Inschrijven kan via mail: attafsier@hotmail.com of formulier
of telefonisch op het nummer: (0474) 691032 of (0484) 646640 (na 17.00)

“Jazakoem Allahoe Gayran”
ﺍﺭﻳﺧ ﷲﺍ ﻡﻛﺍﺯﺟ Dank U
Meer info? http://www.attafsier.be/new/index.htm

------------------------------------------------------

ARIF TRILT OP ZIJN GRONDVESTEN
Dinsdag 24 februari 2004 werden we opgeschrikt door het nieuws over een aardbeving in de Rif, provincie Alhoceima.

Mensen waren in shock en belden meteen naar Marokko om te informeren naar familie. Bijna tachtig percent van de Marokkanen in België is afkomstig uit het noorden van Marokko, met zeer veel familieleden in deze regio en ook bezittingen, huizen enz… Stilletjes aan kreeg deze catastrofe zijn ware proporties, tientallen duizenden dakloos, duizenden doden en gewonden, de schade onbeperkt en de hulpverlening gebrekkig en traag.

De eerste berichten over gestorven familieleden kwamen via de gsm binnen, mensen in paniek, wisten niet wat te doen, verbijstering alom, een menselijk drama in de maak… Hele dorpen van de kaart geveegd, mensen verborgen in het puin, geen hulp, geen hoop, een uitzichtloze situatie die nog uitzichtlozer wordt.

Bijna onmiddellijk kwam de intentie van velen om iets te doen, Europese regeringen beloofden steun, familieleden overwogen om te vertrekken naar ginds en hulp te bieden, de eerste televisiebeelden maakten de wanhoop en verwarring nog groter.

Enkele verenigingen in België namen het initiatief om geld in te zamelen en op deze manier hulp te bieden. Een goede zaak. Sommigen spraken het Rode Kruis aan om via de zusterorganisatie in Marokko hulp te bieden. Wij hebben het daar moeilijk mee. De administratieve malemolen, alsook corruptie kunnen in de weg staan voor snelle en adequate hulpverlening. Hulp komt vaak maar gedeeltelijk ter plaatse en wordt door de logge structuren enorm vertraagd.

De geboden hulp wordt vaak behouden voor de steden en geraakt nooit op het platteland waar de mensen het ergst getroffen zijn en de minste middelen hebben om hun leven terug te organiseren. Denk aan Ait Kamra en Idardouchen en de verschillende dorpen rond Tamassint. Deze mensen hebben niet gewacht op de hulpdiensten en hebben met eigen middelen en in hachelijke omstandigheden hun doden opgegraven en begraven, enkel zij kennen het dodental en dat werd niet opgenomen in de cijfers van de persagentschappen.

Ait Kamra is volledig verdwenen en telde meer dan 270 doden. Idardouchen; meer dan 60 doden en verschillende zwaargewonden. De exacte cijfers voor de dorpen bij Tamassint zijn nog niet bekend. Ngo’s in Alhoceime spreken over meer dan 1000 doden in de streek.

De hulpdiensten spreken enkel over de lijken die zij opbergen, voornamelijk in Imzouren waar de hulpverlening ook zeer traag op gang komt. Mensen worden tenten beloofd om in te schuilen, doch deze zijn “nog onderweg”.

In de Rif kennen ze dat liedje, het is al vele malen een hit geweest: “tentje komt zo!” de vorige aardbeving (1994) ligt nog vers in het geheugen. Een marginale regio wordt nog meer in de hoek gedrumd.

Daarom dat bij verschillende mensen het idee rijpte om zelf iets te ondernemen, los van de structuren en de administratie, los van het Rode Kruis of Rode Halvemaan, los van de Ambassades en Consulaten.

Via mensen die de streek goed kennen en weten waar de hulp broodnodig is en ook bereid zijn om deze ter plaatse te brengen, lijkt ons de beste en meest effectieve wijze om de zwaarste slachtoffers van deze ramp op zeer korte termijn te helpen met de middelen die we kunnen inzamelen. Voornamelijk financiële steun is aangewezen. In Marokko kan je immers ook dekens kopen en deze zijn zelfs goedkoper en je spaart het transport uit.

Mensen hebben momenteel nood aan beschutting tegen onweer en koude, er is ook nood aan voedsel en kledij. Dit alles kan je kopen als je de middelen hebt, namelijk geld. Dat is wat we nu nodig hebben, geld.

De prijzen van brood zijn verdubbeld, de prijs van plastiek is gestegen met 120 percent.

U moet maar kunnen volgen.

U kunt de mensen in de getroffen gebieden steunen, wij richten onze solidariteitsactie vooral op het platteland rond Tammasint, Idardouchen en Ait Kamra. Dit zijn de zwaarst getroffen gebieden en hulp is hier nog steeds niet ter plaatse, de dorpelingen moeten zichzelf zien te redden en leven momenteel in onmenselijke omstandigheden. Dat kan niet genoeg herhaald worden.

Wij verbinden ons er toe om de ingezamelde fondsen ter plaatse te verdelen bij de zwaarst getroffen en armste families. Het bedrag dat we per gezin kunnen bieden is afhankelijk van het ingezamelde bedrag.

De families die hulp ontvangen worden in alle eerlijkheid geregistreerd en tekenen af voor ontvangst.

Wij kunnen niet meer doen dan iedereen op te roepen om deze mensen te steunen.

Bedankt