arch/ive/ief (2000 - 2005)

Luc Cortebeeck is duidelijk in zijn nopjes over het succes van de vakbondsbetoging in Oostende. “20.000 betogers die op een zaterdagmorgen naar een winderig Oostende komen, is een heel sterk signaal. Het is een bewijs dat de ganse bevolking achter onze eisen staat.” Maar heeft het ook iets uitgehaald? De vakbonden zijn gematigd positief. Er is een vooruitgang, maar het gaat allemaal te traag en in te kleine stapjes. Cortebeeck: “We hebben aangedrongen op een structureel mechanisme van welvaartsvastheid om sociale uitkeringen te laten mee evolueren met de lonen en de welvaart. We konden niet langer leven met een kleine ingreep hier en een stapje daar. We zijn blij dat het mechanisme er nu komt en dat de vakbonden betrokken worden bij het overleg, maar er zijn twee grote 'maars'. Het moet gaan om een volwaardige koppeling en niet om kleine druppels én het moet ook effectief worden toegepast. In het verleden zijn er nog mechanismen geweest die na één keer werden opgedoekt.”

Bovendien betreuren de vakbonden dat het mechanisme er pas in 2007 komt. In de tussentijd moeten ze zich tevreden stellen met enkele kleine verhogingen van de uitkeringen van werknemers die slachtoffer zijn van invaliditeit, van het leefloon en van de kinderbijslag voor meer gehandicapte kinderen. De ouderen die al 8 jaar op pensioen zijn krijgen er twee procent bij. Cortebeeck: “Dit mag geen voorafspiegeling zijn van de beloofde structurele welvaartsvastheid. Daar kunnen we ons niet tevreden stellen met een eenmalige verhoging met 2 %. Bovendien betreuren we dat enkele maatregelen pas in 2007 ingaan zoals de verhoging van de minima voor invaliden en dat alle werklozen in de kou blijven staan.” André Mordant sprong hem bij: “Werkgevers en regering willen de werkloosheidsuitkeringen niet verhogen omdat ze bang zijn dat het verschil met de minimumlonen dan te klein zou worden. Dat ze dan de minimumlonen maar eens verhogen.”

Glas is halfvol
André Mordant maakte even de rekening. “In 2001 vroegen we 1,5 miljard euro om de welvaartsvastheid van de uitkeringen te kunnen verzekeren. Tot nu toe waren er al voor een half miljard sociale verbeteringen doorgevoerd. Met de 300 miljoen die ons dit weekend beloofd werden, zitten we aan 800 miljoen. Het glas is dus halfvol. Al zullen sommigen dat anders zien. Maar het blijft wel te weinig vergeleken met de 800 miljoen besliste lastenverlagingen en de vele fiscale aftrekken.”

De vakbonden blijven zich ook zorgen maken over de toekomst van de sociale zekerheid. Mordant: “We hebben vanaf 2007 een nieuw mechanisme, maar we hebben ook een nieuwe financiering nodig. De marges dreigen immers opgegeten te worden door de stijging van de ziektekosten.” Cortebeeck: “Welke keuzes gaat de regering maken? Waaraan zal ze het geld besteden? Nu we zelf meer verantwoordelijkheid krijgen door dat nieuwe mechanisme, zullen we nog meer dan vroeger reageren op wat de regering doet.”