arch/ive/ief (2000 - 2005)

Aan de teletekstredactie van de NOS


Geachte Redactie,

Ik wil graag uw aandacht vragen voor het volgende:

Wederom heb ik moeten constateren dat u zich in uw berichtgeving
betreffende het Midden-Oostenconflict, in casu uw berichtgeving dd
22-3 betreffende de bij een Israelische de liquidatie-actie
omgekomen geestelijke leider van de Hamas, Sheikh Yassin, niet
alleen hebt schuldig gemaakt aan tendentieuze en historisch
onjuiste berichtgeving, maar daarenboven verzuimd hebt gewag te
maken van de internationaalrechterlijke beoordeling van dergelijke
politieke liquidatie-acties.

Politieke liquidatie-acties in het kader van het Internationaal Recht:

Een en ander wil ik nader toelichten aan de hand van twee door u op
teletekst geplaatste berichten:

Bericht 1: Israel doodt oprichter Hamas [dd 22-3]

In dit bericht vermeldt u, dat Sheikh Yassin, de oprichter en
geestelijk leider van de Hamas, om het leven is gekomen door een
Israelische liquidatie-actie waarbij helicopters zijn afgevuurd.
Eveneens zijn hierbij acht andere mensen, waaronder drie
lijfwachten, gedood.

Bericht 2: Begrafenis Yassin in Gaza begonnen [dd 22-3]

In dit bericht vermeldt u onder andere, dat de Israelische
staatssecretaris van Defensie, Boim precies gekregen heeft wat hij
verdiende.

Door in deze berichtgeving tav deze liquidatie, zonder enige
kritische achtergrondinformatie, wekt u niet alleen de indruk, dat
hier sprake is van een legitieme militaire actie, hetgeen genendele
het geval is, maar geeft u tevens blijk van partijdigheid in dezen,
door de verklaring van de Israelische Staatssecrertaris zonder enig
commentaar uwerzijds af te drukken.
Bovendien riekt het feit, dat u deze door Bloim gedane uitlating
niet tussen aanhalingstekens zet, i tegenstellng tot de door Hamas
en al-Aqsa gedane uitlatingen naar ontoelaatbare partijdigheid in
dezen.

Achtergrondinformatie:

Deze door de Israelische regering uitgevoerde liquidaties op leiders
en activisten van Palestijnse organisaties, die plaatsvinden sinds
het begin van de zeventiger jaren, zijn als buitengerechtelijke
executies ernstige schendingen van het Internationaal Recht, dat
stelt dat ieder mens recht heeft op een proces.
Bovendien vinden bij deze liquidaties, die meestal worden uitgevoerd
op auto's in straten, drukke marktpleinen, huizen en flatrgebouwen
veelal nietsvermoedende voorbijgangers of medebewoners de dood.
In dat geval is er sprake van oorlogsmisdaden, omdat van te voren
door de opdrachtgevers/uitvoerders kan worden ingeschat, dat zich
hier burgers bevinden.

Ook in dit geval zijn er bij deze liquidaties acht onschuldige
mensen omgekomen.

Terecht hebben gerennommeerde mensenrechtenorganisaties als Amnesty
International [http://www.amnesty.org], Human Rights Watch [http://www.hrw.org],
de Israelische mensenrechtenorganisatie B'tselem [http://www.btselem.org],
het Rode Kruis [http://www.icrc.org] en talloze VN-hulporganisaties Israel
hierover in het verleden scherp bekritiseerd.

Van een redactie als de uwe mag verwacht worden, dat u van een en
ander op de hoogte bent en daarvan ook melding maakt.

Feitelijke en historisch-onjuiste berichtgeving:

Bericht 3: Yassin, oprichter en brein van Hamas [dd 22-3]

In dit bericht vermeldt u, dat Sheikh Yassin zijn hele leven tegen
de joodse Staat gevochten heeft.
Vervolgens vermeldt u, dat Yassin in 1987 Hamas oprichtte, met als
doel de ondergang van Israel.
U eindigt uw berichtgeving met de mededeling, dat Israel vermoedde,
dat Yassin de inspirator van talloze aanslagen was, maar dat
Jeruzalem hem toch met rust liet uit angst voor een geweldsspiraal.


Ook deze wijze van berichtgeving getuigt niet alleen van
historisch-onjuiste berichtgeving, tevens getuigt een en ander
opnieuw van een impliciete verdediging van deze politieke
liquidatie.

Historisch-onjuiste berichtgeving:

Ontstaan Hamas-beweging:

In twee opzichten klopt deze door u geventileerde berichtgeving
genendele:

In de eerste plaats had de in 1987 opgerichte Hamas niet in eerste
instantie een politiek doel.
Het was een fundamentalistisch-islamitische beweging, die er vooral
op gericht was de Palestijnen te terug te brengen tot de door hen
beschouwde elementen van de Islam en deze als leidraad te hanteren
in hun levenshouding.
Uiteraard werd er wel aan de bezetting gerefereerd, maar deze werd
beschouwd als een straf van God voor het feit, dat de Palestijnen
niet meer als vrome moslims leefden.

In de tweede plaats is het juist Israel geweest, die in de
oprichtingsjaren van de Hamas, deze beweging met name financieel
heeft gestuend en gestimuleerd, met name als tegenwicht tegen de
seculiere Al-Fatah-beweging van Arafat, die zich in tegenstelling
tot de toenmalige Hamas, openlijk tegen de Israelische bezetting
keerde o.a. in de vorm van de toen pas uitgebroken Eerste Intifadah,
waaraan Hamas dan ook geen steun verleende.

Pas in de loop der jaren radicaliseerde de Hamas-bewehing richting
verzet, dat zowel tegen het Israelische bezettingsleger resulteerde
alsook vanaf 1994 geuit werd dmv de zeer verwerpelijke
zelfmoordaanslagen op Israelische burgers met als aanleiding de
moordpartij op meer dan 20 biddende Palestijnen in Hebron door de
Israelische extreem-rechtse Baruch Goldstein.

Politiek-religieuze kant Hamas:

Verder klopt uw informatie, dat Hamas uit was op de ondergang van de
Staat Israel genendele.
Zoals alle Palestijnse activistisceh organisaties wilde Hamas
uiteraard het einde van de Israelische bezetting van 1967, maar
tevens het einde van de op het zionisme gebaseerde Staatsstructuur
van de Staat Israel, hetgeen impliceert een rechtsverschil tussen de
Joodse inwoners en de niet-Joodse inwoners.
Onder andere heeft een en ander tot gevolg, dat het recht op
terugkeer geldt voor ieder Joodse man of vrouw, overal ter wereld,
maar dat de Palestijnse vluchtelingen, die Palestina lang voor de
stichting van de Staat Israel, zegge en schrijven 500 jaar daarvoor
bewoonden, niet het recht op terugkeer hebben.

Het nieuwe model dat Hamas voorstaat is een groot Palestina, waarbij
Joden, moslims en christenen op gelijke voet met elkaar leven zonder
bevoordeling c.q. achterstelling op basis van geloof of afkomst.

Uiteraard staat het iedereen vrij hierover zijn/haar eigen mening te
hebben, maar u behoort een en ander dan wel duidelijk te vermelden
en niet de indruk te wekken alsof de Hamas uit zou zijn op het
verdrijven en/of doden van de Joodse inwoners van Israel, hetgeen
niet het geval is.


Vluchtgeschiedenis Yassin:

Ook is uw berichtgeving, dat Sheikh Yassin met zijn familie Israel
ontvluchtte na de Stichting van de STaat Israel onjuist.

In de eerste plaats maakt u geen melding van het feit, dat de
Stichting van de Staat Israel gepaard ging met een oorlog tussen de
Joods-Israelische milities en de Palestijnse bevolking, die de
deling [resolutie 181] van Palestina niet aanvaardden [VN Algemene
Vergaderingsresolutie 181 dd 1947].
In de tweede plaats verzuimt u eveneens het zeer belangrijke feit te
vermelden, dat tijdenws deze oorlog meer dan 750.000 Palestijnen
door Israelische milities werden vedreven van huis en haard, hetgeen
als etnische zuiveringen oorlogsmisdaden zijn [artikel 49 van de 4de
Conventie van Geneve]

Sheikh Yassin en zijn familie zijn dus niet vrijwillig vertrokken na
de Stichting van de Staat Israel, maar in de oorlog van 1948
verdreven door Israelische milities


Inspirator achter zelfmoordaanslagen:

Tenslotte eindigt u uw berichtgeving met de mededeling dat Israel
vermoedde dat Yassin achter vele zelfmoordaanslagen zat en dat
Jeruzalem hem echter ongemoeid liet uit vrees voor de
geweldsspiraal.
Ik hoef u er niet op te wijzen, zeker tegen het licht van
bovenstaande, dat u met een dergelijke opmerking blijkt geeft van
partijdigheid in dezen:

Nogmaals, iedere politieke liquidatie is zoals reeds gezegd in
strijd met het Internationaal Recht en noch een vermoeden, noch een
bewijs van betrokkenheid van iemand bij dergeljke aanslagen geeft
Israel of ieder ander land het recht op een dergelijke wijze het
Internationaal Recht te schenden.
Uit deze formulering valt echter impliciet een verdediging van deze
Israelische politiek af te leiden, hetgeen niet alleen vanuit
oogpunt van journalistieke objectiviteit, maar ook vanuit
internationala-rechterlijk standpunt bekeken, onacceptabel is.


Het zou dan ook aanbeveling verdienen, wanneer u zich bij een
volgende berichtgeving en/of historiusch overzicht betreffende het
Midden-oostenconflict beter orienteert en zich bedient van de juiste
historische en internationaal-rechterlijke bronnen.

Een en ander zal leiden tot een objectievere en meer integere
berichtgeving, hetgene uw taak is tegenover het teletekstlezende
publiek.

Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam