arch/ive/ief (2000 - 2005)

We zijn hier om te betogen tegen de regering. De regering is op haar kop gevallen. In feite zijn het de sociale maatregelen van de regering die eigenlijk zeer beperkt en miniem zijn. Men heeft meer aandacht voor andere zaken. Fiscaliteithervormingen zeggen ze wel maar voor de werknemers komt er niet veel in huis. Een maatregel als de vermogensbelasting, wat iedereen zou doen betalen, daar heeft de regering geen oren naar. Daarom zijn we hier vandaag om te manifesteren tegen de anti-sociale politiek van onze regering. Men moet er mee rekening houden dat de werknemersgroep de grootste groep is in het land. Men zou de uitkeringen moeten aanpassen aan de welvaart. Wat nu in feite niet gebeurt.

Van de minderbedeelden zitten ze altijd maar af te knabbelen...dat ze eerst eens van boven beginnen te knabbelen en dan vanonder.

Voor meer werkzaamheid in de Geneeskunde. Er zijn te weinig arbeidskrachten in de zorgsector. Er wordt altijd gewerkt met deeltijdse contracten, men is niet werkzeker. Ik zou tegen de regering willen zeggen: een beetje minder beloften. Of beter 1 belofte ipv 10. maar dat die ene dan ook tot zijn recht komt.

Ik vertegenwoordig de verpleegkundigen. Mijn vraag vandaag is dat we meer helpende handen krijgen op het werk. Er is nog altijd een tekort aan verplegenden en we moeten meer en meer administratief werk uitvoeren. Vandaar dat we meer en meer jobs vragen, meer verpleegkundigen vragen. Ik zou tegen de ministers willen zeggen dat zij ook hun job moeten uitvoeren en dus meer jobs moeten aanbieden.

Ik ben hier voor het behoud van het brugpensioen. Dat moet blijven bestaan voor mensen die hun heel leven lang gewerkt hebben en het beu zijn van nog verder te werken. We zijn in een tijd van stresssituaties op het werk. De mensen kunnen dat niet houden, zeker niet mensen die al 40 jaar werken, moeten er kunnen uitstappen. Ik werk zelf in de chemie met gevaarlijke producten, een hele grote kennis wordt er gevraagd van de mensen, van de laagste tot de hoogste op de ladder. Ik zou tegen de ministers willen zeggen: stop de gratis-politiek want ze maken de mensen leugens wijs.

We betogen een beetje als duw in de rug voor de regering. Op elke beslissing die er valt, kan er reactie komen van de gewone mensen. En het is dus al een beetje een verwittiging van pas op, wij zijn nog altijd wakker. Het is toch nog altijd dankzij ons dat zij in de regering zijn he.

Ik ben hier speciaal om het standpunt van de mindervaliden te verdedigen. Omdat ikzelf gehandicapt ben, en mijn broer ook. Ik heb schrik dat ze ons inkomen gaan verminderen., dat we minder gaan krijgen dan waar we normaal recht op hebben. Ik zou tegen de ministers zeggen dat ze voor niks deugen en zelfs dat ze een beetje van hun loon moeten inleveren want zij hebben een heel dikke pree per maand. Zij zouden veel beter van hun loon inleveren in plaats van de kleine werkmens.

Wij ijveren voor een goed statuut en een deftig loon voor de werknemers. Ook de werkloosheidsuitkeringen moeten omhoog getrokken worden. De sociale uitkeringen moet bewaard blijven en de lage uitkeringen moeten omhoog getrokken worden. De regering moet rekening houden met ons. Wij met het ACV vertegenwoordigen 1 miljoen mensen. Dat heeft iets te betekenen. Ze moeten daarmee rekening houden en ervoor zorgen dat de mensen een degelijk loon krijgen. Want met de invoering van de euro is alles maar duurder geworden, maar het loon is niet in verhouding gestegen.

We willen duidelijk maken aan de regering dat men ook de sociale maatregelen moet behouden. Ik denk daarbij zeker en vast aan de pensioenen en sociale zekerheid. Dat is van kapitaal belang in onze maatschappij. We moeten daar zeker en vast aandacht voor blijven hebben. Voor solidariteit met de mensen die het moeilijk hebben, die niet zoveel kansen hebben. De regering moet aandacht blijven hebben voor het sociale: gezondheidzorg, welzijn, dat is van kapitaal belang.

Mijn vriend en mijn vader zitten in de vakbond en ik ben gewoon solidair. Ik kom mee om de sociale zekerheid te steunen.

Een aantal maatregelen die door de regering zijn genomen, niet alleen nu maar ook in het verleden, kunnen niet door de beugel. Aan de ene kant krijgen werkgevers ongebreideld vermindering van sociale lasten en aan de andere kant zien we dat mensen die leven van een sociale uitkering, er in feite op achteruit gaan. Er moeten een paar correcties komen. De ministers zitten nu vandaag bijeen en we willen een signaal aan de ministers geven om te zeggen van kijk, er bestaat nog iets anders dan de economie. De vangnetten (of de hangmatten zoals de liberalen zeggen) moeten verbeterd worden. Buiten de economie zijn er ook sociale verantwoordelijkheden zijn want zij gaan er altijd vanuit dat als het maar met de economie goed gaat, de rest wel zal volgen. Ik heb de indruk dat men alleen nog bekommerd is om de economie te laten draaien zonder nog oog te hebben voor het sociale. Maar uiteindelijk...de economie kan maar draaien als de mensen genoeg koopkracht hebben om die economie te ondersteunen.