arch/ive/ief (2000 - 2005)

De frisdrankengigant verdedigde zich dat het water een bijkomende zuivering en behandeling had ondergaan en dat er mineralen aan toegevoegd waren om het een betere smaak te geven. Toch voelden veel Britten zich bekocht omdat ze het water dat al snel één euro per liter kost, eigenlijk ook gewoon uit de kraan hadden kunnen tappen.

Van coca-cola drinken word je doof?
Nu wordt Coca-cola toch verplicht om de mooie blauwe flesjes ("u koopt meer dan water, u koopt een levensstijl") uit de handel te nemen. Naar Britse normen bevat het water te veel bromaat. Bromaat kan nierbeschadigingen en gehoorstoornissen veroorzaken. In hoge concentraties kan het zelfs kanker veroorzaken.

Het komt nogal grappig over, maar mogelijk is deze hele operatie niet eens zo naief als ze op het eerste zicht wel lijkt. Misschien is het een proefballonnetje. Want achter deze manier van handelen schuilt een opvatting over 'privatiseren' (Latijns privare = roven!!) die alle initiatief van collectieve dienstverlening wil substitueren of tegenhouden.
In plaats van het water dat van iedereen is gewoon door leidingen te laten lopen, gaan sommigen het zelf aan de bron opvangen, in flesjes of tonnen doen, en die dan met vrachtwagens rondbrengen tegen betaling. Het lijkt een beetje op tolheffing door privaat personen.
Er zijn pogingen aan gang om deze trend in derde wereldlanden door te voeren, zelfs voor levensnoodzakelijk landbouwwater, maar niet alleen voor water. Het privaat patenteren van geneeskrachtige planten die in het wild groeien is een ander voorbeeld voor dergelijke zorgwekkende 'ontwikkeling'.