arch/ive/ief (2000 - 2005)

N.a.v. het vertrek van Mia De Vits
by raf verbeke Wednesday, Mar. 10, 2004 at 10:39 AM
carineraf@pandora.be 0497/23.07.60.

N.a v. het vertrek van Mia De Vits uit de top van het ABVV naar de SP.a

Tal van gebeurtenissen van de laatste weken geven de indruk dat de werk(st)ers en burgers uit het noorden en uit het zuiden van dit apenland niet meer in staat zijn hun krachten te bundelen.

Veel militanten verstaan de verdeeldheid niet die in de pers naar boven komt naar aanleiding vertrek van Mia De Vits uit de top van het ABVV naar de SP.a. Zij blijven gehecht aan een solidaire verdediging van hun rechten.

De verdediging van de tewerkstelling en van echte maatregelen voor werk voor onze kinderen.

De verdediging van één sterke sociale zekerheid die democratische beheerd wordt in functie van solidariteit.

De vedediging van de openbare diensten die de noden van de maatschappij lenigt en geen geldpomp zijn voor de privé.

De verdediging van een rechtvaardige fiscaliteit waar het kapitaal evenveel bijdraagt als de werkers.

Al wie de verdeeldheid tussen noord en zuid in dit land organiseert speelt het spel van de tegenstaander.

Vandaag staan de werkers van VW voor de taak hun jobs te verdedigen. Er bestaat daar toch geen Brusselse, Vlaamse of Waalse oplossing voor de sociale problemen van de arbeiders en bedienden. Die ondergaan de zelfde stress op het werk, worden met de zelfde rationalisatiemaatregelen geconfronteerd. Nochtans maakt de politieke verdeeldheid hun eensgezinde verdediging alleen maar moeilijker.

Perverten als Dutroux maken geen onderscheid tussen Vlaamse of Waalse slachtoffers. Nochtans maakt de scheiding van de staatsinstellingen de eensgezinde verdediging van de ouders van de slachtoffers alleen maar moeilijker.

Iedreen spreekt over de globalisezring en over een mondiaal burgerschap tegen racisme en extreem-rechts. Maar als de politiek in woord en daad de solidariteit tussen noord en zuid in dit land niet kapot maakt speelt zij het spel van extreem-rechts. Dan wordt het tijd dat wij zelf die solidariteit van onderuit organiseren.

De sociale veworvenheden van de werkende bevolking en de democratie zijn in het verleden opgebouwd door harde strijd. Daarin was altijd sprake van een volks "Belgisch compromis" tussen de democraten en de arbeiderswereld over de taalgrens heen.Anseele werd in het parlement gekozen in Luik en niet in Gent ! Dat blijft zo. De overwinning van de dokwerkers in hun strijd tegen de Europese liberalisering van havenarbeid is een objectieve steun aan de chauffeurs van de STIB en de TEC in hun strrijd tegen de privatisering.

De democraten in het noorden missen vandaag de steun van de linkse arbeierbeweging in Wallonië. Terwijl links in Wallonië de schrik van het vreemde Vlaams Blok krijgt in gelepeld en geen eenheid kan maken met de vooral nederlandstalige christelijke arbeidersbeweging. Het FN krijgt meer dan 6% van de stemmen in de peilingen ! Extreem-rechts staat daar ook voor de deur !

Daarom: pas op voor al wie onze sociale organisaties, vakbonden en bewegingen wil splitsen ! Kom op voor dialoog aan de basis tusen mensen en werkers uit Vlaadneren, Brussel en Wallonië !

Aan het werk voor de "globellegigue", de al te veel afwezige anderglobalistische beweging binnen dit apenland zelf.