Is democraat John Kerry als Bush maar dan zonder ruggengraat? by christophe callewaert Friday, Feb. 27, 2004 at 1:40 PM |
Als de democratische kandidaat John Kerry straks de verkiezingen wint, wordt hij de derde rijkste bewoner van het Witte Huis ooit. Karl Rove, campagneleider van Bush zal het ongetwijfeld tot in den treure herhalen: Kerry stemde voor de belastingverlaging, voor de Patriot Act en voor de oorlog tegen Irak, dus waarom niet meteen stemmen voor het origineel met name George Bush?
Kerry, die nu al het rijkste lid van de senaat is, dankt zijn eigen fortuin (een slordige 550 miljoen dollar) aan zijn huwelijk met de weduwe van ketchup tycoon John Heinz. Met de privé-jet van Teresa Heinz vliegt hij heen en weer tussen zijn bureau in Washinton en hun vele vakantiehuizen verspreid over de VS. Kerry mag van Teresa rustig putten uit het familiefortuin tijdens de campagne. Maar ondertussen stopte de geneesmiddelenindustrie hem al een half miljoen dollar toe. De auto- en luchtvaartindusitre hield zich nog wat in met een kleine 100.000 dollar. The original flavor Karl Rove, de meesterstrateeg die Bush in 2004 het Witte Huis binnenloodste, heeft zijn campagneplan al in grote lijnen klaar. Hij zal aanvoeren dat John Kerry een flauw afkooksel is van Bush. Een senator die alle voorstellen van Bush zonder morren goedkeurde, maar die niet goed durft uit te komen voor zijn standpunten. Op het eerste gezicht heeft Rove, die ook wel eens de Bobby Fisher van de politiek wordt genoemd omdat hij net als de schaakgrootmeester 20 zetten vooruit denkt, gelijk. John Kerry pruttelde niet tegen toen Bush ten strijde trok tegen Afghanistan en Irak en onderweg de democratische rechten afschafte – meer nog onder Clinton schreef hij zelfs mee aan de oerversie van de beruchte Patrio Act - en de rijk toplaag van de Amerikanen een fikse belastingverlaging schonk. John Kerry zat tijdens zijn studententijd aan de universiteit van Yale ook in het geheime en zeer selecte genootschap Skulls and Bones waar ook Bush enige jaren voordien lid van was. Maar wie de moeite neemt om het programma van John Kerry er op na te lezen, merkt toch een verschil. Enige tijd geleden schreven enkele democraten hun visie op de rol van de VS in de wereld neer in het document Progressive Internationalism: A Democratic National Security Strategy. De tekst kan gelezen worden als het democratische antwoord op het ondertussen beruchte rapport van de neoconservatieve denktank PNAC dat als basis diende van de buitenlandse politiek van Bush. Kerry beroept zich in zijn programma ook op het progressieve internationalisme. Het is een soort derde weg tussen pacifisme en het 'één tegen allen'-imperialisme van Bush en de neocons. De VS moet de wereld overheersen als het moet zelfs door af en toe flink de spierballen te laten rollen, maar het mag niet alles alleen willen doen. De VS moet ook moreel de wereld leiden. Dat betekent dat het partners moet zoeken en dat het bondgenootschappen moet sluiten. Dus wel degelijk een oorlog in Irak en Afghanistan en straks in nog een resem andere landen, maar dan wel beter verpakt en met meer bondgenoten. Mogen de Amerikanen in november kiezen tussen imperialisme met en zonder vaseline? |
fotootje by (posted by Guido) Friday, Feb. 27, 2004 at 4:49 PM |
gevonden op:
http://www.jaspersplace.com/showarticle.php?articleID=85