arch/ive/ief (2000 - 2005)

Filmmaker en schrijver Michael Moore windt er geen doekjes om. “Als we Bush nu niet wegstemmen, geraken we er nooit meer vanaf.” Vandaar zijn vreemde keuze om pal achter ex-generaal en aanvoerder van de Navo-troepen tijdens de oorlog in Kosovo Wesley Clarke te gaan staan. Clarke is volgens Moore de enige die Bush kan verslaan in de cruciale zuiderse staten. Deze keer is de nood zo hoog dat strategische overwegingen het halen op principes. Clarke gaf er ondertussen al de brui aan en roept zijn sympathisanten op om John Kerry te steunen. Michael Moore beraadt zich nog over zijn plan B.

Toen Ralph Nader zondag bekend maakte dat hij ook in 2004 in de ring stapt, was het opnieuw raak. De kolommen van Amerikaanse kranten en progressieve sites puilden uit van de wanhoopskreten. “Natuurlijk zwaaien grote bedrijven de plak in Washington. Natuurlijk zitten zowel de democraten als de republikeinen ongegeneerd aan die vetpotten. Maar is George Bush en John Ashcroft aan vier nieuwe jaren van ongebreidelde macht helpen de beste manier om met deze problemen om te gaan?” vraagt Counterpunch zich af. Veel commentatoren halen het lijstje verwezenlijkingen van Bush boven: de patriot act die een einde maakte aan de schijn van democratische rechten die de VS tot voor kort nog ophielden, de belastingsverlaging voor het kransje superrijken, het schrappen van alle milieuvriendelijke maatregelen en natuurlijk de oorlogen in Afghanistan en Irak.

Het land is in drie jaar tijd radicaal veranderd en dat is mede dankzij de foute strategie van Ralph Nader, zegt een commentator van Mercury News. De democraten die zich in voorverkiezingen mogen uitspreken over de beste democratische kandidaat lijken eveneens die mening toegedaan. Zij kozen met John Kerry niet voor de kandidaat met de strafste anti-oorlogsstandpunten, wel de kandidaat die het meest kans maakt tegen Bush.

Zelfs Noam Chomsky, al jaren het linkse geweten van de VS, roept in een interview op om op een democraat te stemmen al moet dat dan met dichtgeknepen neus. “De huidige machthebbers kunnen ernstige, zoniet onherstelbare schade toebrengen als ze een nieuwe ambtstermijn krijgen. In een zeer sterke staat kunnen kleine verschillen zich vertalen in zeer substantiële gevolgen voor de slachtoffers in de VS en daarbuiten. We bewijzen de slachtoffers geen dienst als we die feiten veronachtzamen. De Bush-kliek buiten houden betekent de neus dichtknijpen en op een democraat stemmen, maar dat is niet het einde van het verhaal. De cultuur en de instellingen van een democratische maatschappij moeten worden heropgebouwd en het verslaan van een extreem gevaarlijk kliek tijdens de race naar het Witte Huis is daar slechts een zeer klein onderdeel van.”