arch/ive/ief (2000 - 2005)

In de meeste bedrijven is het zo dat er vanaf 50 werknemers verkiezingen worden georganiseerd, maar dat kan zeer verschillend zijn van sector tot sector. Bij de drukkers bijvoorbeeld is er al een delegee vanaf 5 werknemers. Op de meeste kleinere bedrijven is er nog steeds geen syndicale vertegenwoordiging. Op veel bedrijfjes zijn we als vakbond gewoon niet welkom. We proberen wel toegang te krijgen tot KMO's maar op veel bedrijven houd men angstvallig de deur dicht. Het gebeurt regelmatig dat vakbondsleden op hun bedrijf niet durven zeggen dat ze lid zijn van de vakbond. Het recht op aanwezigheid van de vakbond en sociale verkiezingen in KMO's blijft dan ook een eis die wij blijven stellen.

De sociale verkiezingen vallen voornamelijk onder beroeps-centrales. Met regionale cenrale gaan na in welk bedrijven er al dan niet sociale verkiezingen worden georganiseerd en geven we een juridische ondersteuning. Bij interbrew bijvoorbeeld wilde men de verkiezingen per lokale eenheid (depot) afschaffen. De directie wilde dat inperken tot enkele regionale eenheden. Op zo'n moment bieden wij juridische ondersteuning om de sociale verkiezing per depot mogelijk te maken.

We staan er momenteel redelijk goed voor. Alle bedrijven hebben lijsten ingediend en aankondigingen vertuurd. Er zijn daar redelijk weinig problemen mee geweest. De syndicale bescherming van kandidaten voor de sociale verkiezingen gaat in 35 werkdagen voor de feitelijk verkiezingen, en dat eigenlijk wel nodig.
Alle kandidaten op lijsten hebben twee jaar bescherming, zij die verkozen zijn blijven beschermd tot de volgende verkiezingen.
We hebben veel nieuwe kadidaten, en het gaat eigenlijk ook over een andere type van militant. Vroeger was een vakbondsmilitant iemand die deelnam aan zoveel mogelijk syndicale activiteiten : op zijn bedrijf, in zijn regio, ... er was alle dagen iets te doen. Vandaag nemen mensen een beperkter engagement op, ze engageren zich om actief te zijn op hun bedrijf.

Alle militanten die voor de eerste keer kandidaat zijn hebben recht op twee dagen vorming. Ze leren er de vakbond kennen maar krijgen vooral meer toelichting bij de taken die hen staan te wachten als ze verkozen zijn.
In het vormingsaanbod van het ABVV zijn er twee grote luiken. Enerzijds is er het gespecialiseerde aanbod, dat specifiek gericht is op de sector waar men werkt. Er is daarnaast ook een aanbod waar we het hebben over dingen die alle syndicalisten aanbelangen. De militanten weten die inter-professionele vormingen meestal ten zeerste te waarderen, ze worden er geconfronteerd met andere sectoren, een andere manier van werken... en steken daar dikwijls heel wat van op.

Het is natuurlijk een beetje spijtig dat de vakbonden eenmaal om de vier jaar tegen elkaar worden uitgespeeld. Er wordt wel een protocol gesloten tussen de verschillende vakbonden waarin bijvoorbeeld staat dat men geen kampanje zal voeren tegen elkaar. Er staat ook in dat men geen advertenties plaats in de media of dat er geen gadgets worden uitgedeeld, maar dat laatste dat wordt niet zo strikt nageleefd.

Er is ook een protocoll (afspraak) tussen alle vakbonden dat racistische propaganda verboden is. Het is trouwens zo dat tijdens de sociale verkiezing er geen onderscheid wordt gemaakt tussen Belgen en migranten, iedereen heeft stemrecht en ook om kandidaat te zijn speelt de nationaliteit geen enkele rol.

Gent O9.02.2004, opgetekend door han & Christophe