Walter Cornelis (LBC): “Geen welzijn op kosten van onwelzijn van het personeel” by christophe callewaert Monday, Feb. 16, 2004 at 3:51 PM |
Walter Cornelis is nationaal secretaris van het LBC en zat vier jaar geleden ook al mee aan de onderhandelingstafel toen de 'historische' CAO in de non-profit ondertekend werd die eind 2004 afloopt.
“De constructie waarbij werknemers ouder dan 45 recht hebben op bijkomende vrije dagen heeft zijn nut bewezen. Maar nu is het tijd om dat systeem uit te breiden naar alle werknemers in de sector en dus niet alleen te reserveren voor het verplegend personeel. We gaan er vanuit dat alle mensen gelijk zijn en dus heeft iedereen recht op die arbeidsduurvermindering. Daar bovenop vragen wij de invoering van de 36-urenweek want dit blijft een heel flexibele sector die zeer veel eist van het personeel en het gezinsleven onder druk zet. Probeer maar eens een normaal sociaal leven te leiden als je één op de twee weekends moet werken en als je de ene keer om 7 uur 's morgens en de andere keer om 7 uur 's avonds moet beginnen.” Jullie vragen ook bijkomend personeel? Als we de gevolgen van de vergrijzing willen opvangen, hebben we meer personeel nodig. Vandaar de eis om binnen nu en drie jaar 25.000 bijkomende arbeidsplaatsen te creëren. En als we jongeren willen aantrekken, dan zullen de arbeidsvoorwaarden beter moeten worden én moet er ook een loonsverhoging komen in de vorm van een dertiende maand en hogere vergoedingen voor onregelmatige prestaties.” Jullie eisen komen er wel op een moment dat de regering het niet breed heeft. “Wij zijn de pleitbezorgers van de verzorgingsstaat. Als men de bevolking ook in de toekomst een degelijke zorg wil aanbieden, dan zullen er keuzes moeten gemaakt worden. Je kan het welzijn van de bevolking niet bouwen op het onwelzijn van het personeel.” In jullie eisenbundel staat ook een paragraaf over de privatisering? “Als ik de socialist Landuyt (Vlaams minister van Werkgelegenheid, cc) bezig zie dan word ik boos. Met zijn decreet wil hij het mogelijk maken dat de privé en de interimkantoren toegang krijgen tot de thuiszorg en de kinderopvang. Dat is de deur openzetten voor de privatisering van de zorgsector. Dit zal de geschiedenis ingaan als één van de grote schandalen van het socialisme.” Waarom zijn jullie zo hard tegen de commercialisering? “Wij willen geen commerciële bedrijven in de non-profitsector. Bedrijven willen winst maken en die winst komt er alleen als ze de kosten kunnen laag houden. En aangezien de kost voor personeel zwaar weegt, zullen ze vooral daar proberen te snijden. Er zal met minder en minder gekwalificeerd personeel gewerkt worden.” Binnenkort wil de regering met de sociale partners het debat aangaan over de eindeloopbaanproblematiek. Kunnen de oplossingen die in de zorgsector gevonden werden om het einde van de loopbaan lichter te maken als voorbeeld dienen? “In het kader van de vergrijzing wil men dat mensen langer aan het werk blijven en dan is ons model met de werktijdverkorting naar mate men ouder wordt zeker een interessante piste. Maar die vergrijzing kan geenszins een voorwendsel zijn om het brugpensioen aan te vallen. Het brugpensioen blijft nodig in deze sector en van een afschaffing kan geen sprake zijn.” Hoe zien de komende maanden er uit? “Dit is een eerste groot signaal. Woensdag organiseren we met de sector een Staten-Generaal waarop we de strategie van de komende maanden zullen bespreken. In ieder geval was het goed om vandaag al te betogen want uit de ervaring weten we dat het drie à vier maanden duurt vooraleer een politiek akkoord is en dan nog eens enkele maanden voor we met de werkgevers de CAO kunnen sluiten. We willen in iedere geval tot een akkoord komen met de regionale regering vooraleer die hun werkzaamheden stopzetten.” |