VLD, VRT en CD&V-NV-A laten Vlaming (en Marokkanen) 'stikken'

Op donderdag 12 februari was het volop genieten. Aan Franstalige kant donderde liberaal boegbeeld Daniël Ducarme van zijn Brusselse troon omdat hij al jaren vertikt zijn belastingen te betalen. Monsieur Arrogance dacht waarempel dat hij zich dat kon permitteren. Als diepblauwe geschelpte dacht hij voor zichzelf de ultieme belastingsverlaging gevonden te hebben. Tot de publicatie in de kranten van nieuwe gegevens over zijn belastingsperikelen en de reactie daarop van enkele 'fatsoensrakkers' in de MR hem van het tegendeel overtuigden.

Aan Nederlandstalige kant werd 'Ijskonijn' De Gucht afgeschoten. Nooit gedacht dat een koele kikker als De Gucht zich zo van aanpak kon 'tromperen'. Tegelijk met het eerdere nieuws van de vooruitgang van CD&V in de opiniepeilingen, gaven de perikelen die bij de VLD op de val van De Gucht volgden het vooruitzicht dat we na de verkiezingen van de liberalen verlost zullen zijn. Nu is de CD&V ook wel niet bepaald de ideale partij, maar elk sociaal voelend burger die voor de keus staat tussen 'ex (?)- 'baby-Thatcher' en de minzame Yves Leterme, weet toch wel wie te kiezen. Dat zag er dus goed uit.

* Het Blauwe Fabriekje presenteert: "Villa Verhofstadt"

De 'val' van De Gucht was in de kranten en op tv goed voor talloze interviews en beschouwingen. Op Canvas mocht de liberale superclown Herman De Croo op donderdag en zaterdag in 'Terzake' al zijn showtalent komen etaleren. Op haast elke vraag antwoordt De Croo met een kwinkslag waarmee hij de interviewende journalist even perplex laat om vervolgens de discussie naar zijn hand te zetten. Een supertalent. Voor een poppenkast.

Nog meer De Croo in de 'Villa Politica' van deze week. De Standaard-journalist Marcel Van Nieuwen borgh schreef onlangs nog over 'Villa Politica' dat het heimwee doet krijgen naar de tijd van de 'Uitzen dingen door Derden': dat was tenminste openlijk politieke propanganda. Opvallend in de jongste 'V.P.' was wel hoeveel liberalen er in zaten. Na de affaire rond De Gucht was er bv. het item over het bezoek van president Kabilla. Daarin kregen we twee liberale ministers plus liberaal De Croo met tussendoor even Yves Leterme. En wat vernamen we zoal over Kabilla ? Dat hij erg jong is (31) om het zevende grootste land ter wereld te regeren én dat hij aan boksen doet. Iets waarom De Croo hem bewondert. Naar zoiets als een analyse van de Congolese toestand of van Kabilla's machtsbasis, konden we fluiten. Ook op Canvas moet het plezant blijven.

Eindigen deed V.P. met het wekelijkse interview met de premier. Siegfried Bracke speelde andermaal de ideale (pseudo-kritische) waterdrager voor Verhofstadt. Vergelijk dat eens met de spijkerharde interviews die je in het Nederlandse 'Twee Vandaag' met Nederlands premier Balkenende soms ziet. Als Bracke niet had bestaan, dan zou Verhofstadt hem zelf hebben uitgevonden.

* Vanwaar Franstalige belangstelling voor Marokkanen ? Vanwaar Vlaamse onverschilligheid ?

Opvalland in het hele 'debat' over de val van De Gucht en diens vervanging, was dat er vaak nog amper gesproken werd over de oorspronkelijke inzet van het debat: het 'stemrecht voor vreemdeling en'.

Opvallend was evenzeer het verschil in berichtgeving de jongste dagen tussen de Frans- en Neder landstalige media over de Marokkaanse gemeenschap in België. Beginnen we met één overeenkomst bij de zenders: op zaterdagavond hadden die allen de relletjes in hartje Brussel na de voetbalwedstrijd Tunesië-Marokko.

Hét grote verschil tussen Noord en Zuid was eerder op de week te vinden in de schrijvende pers. Terwijl Knack op zijn cover uitpakte met een stuk over de misdaad, bracht zijn Franstalige tegenhanger "Le Vif / L'Express" als coververhaal (met foto van twee lachende Marokkaanse jongens): "Enquête sur les Marocains de Belgique". Binnenin wijdt het weekblad daar 9 pagina's aan.

Ook La Libre Belgique en Le Soir besteedden aandacht aan de Marokkaanse Gemeenschap. Le Soir pakte op zaterdag zelfs uit met een speciale bijlage: "La Movida Noir Jaune Beur" (met een lachende Marokkaanse groentenverkoper op de cover).

Reden voor al deze Franstalige belangstelling voor de Marokkanen ? Het feit dat de Marokkaanse immigratie in België zo'n 40 jaar oud is. Een migratie die veel problemen mee bracht maar "des choses bougent" schreef Le Soir die veel positiefs verwacht van een jonge generatie Marokkaans/Belgische "artiesten, journalisten, koks, sociaal assistenten, studenten ...". "Ils incarnent un souffle nouveau."

Eerder had 'Télé Bruxelles' de immigratie aan bod laten komen in een programma dat toonde hoe de Belgische overheid toen de Italianen het vuile werk in ons land niet meer wilden komen opknappen, in Marokko op zoek ging naar goedkope arbeidskrachten. Een 'initiatief' waarover op school zou moeten onderwezen worden, werd er gesteld, opdat de mensen de immigratie in het juiste kader zouden kunnen plaatsen.

Over dit alles niets in de Vlaamse 'kwaliteitskranten' De Standaard en De Morgen: te druk met Valen tijn ? Het weekblad 'Brussel Deze Week' wijdde daarentegen een pagina aan "veertig jaar Marokkaan se immigratie". Grote titel: "De Marokkanen kunnen het verschil maken in dit land."

* Mocht u het nog niet weten: de Belgische lucht was dit weekend 'niet te ademen'

Het is te hopen dat 'de Marokkanen' ons ook zullen kunnen helpen met wat toch wel één van onze smerigste problemen is. En dan bedoel ik niet dat we in Marokko schone lucht moeten gaan kopen, zoals we dat vroeger in Rusland deden (ging die deal door ?) !!

Op vrijdagavond zat in het VRT- avondjournaal een kort berichtje over de zware luchtverontreinging dit weekend "wegens een gebrek aan wind" (die de smurrie naar elders kon waaien). We werden aang eraden om geen zware inspanningen in de buitenlucht te leveren ...

Als dat geen aanslag op onze vrijheid is.

Maar daar zal geen liberaal over vallen.

Daar piepen kranten en omroepjournaals nauwelijks over. Luchtverontreiniging wordt als het ware een 'natuurgegeven' waar we moeten mee leren leven. Dat 'we' het zelf veroorzaken, dat is binnen de kapitalistische logica haast onbespreekbaar. 'Kapitalisme': wanneer hebben we dat woord op de VRT nog gehoord ? BBC-World daarentegen bracht op zaterdagavond een nieuwe aflevering van zijn debatreeks 'Capitalism'. En de BBC dat is toch geen marxistische omroep.

Anders gesteld: hoe rechts is de VRT ? Of moeten we gewoon vragen: hoe misdadig verdommend is de VRT-leiding ? Als je nu weer dat middagjournaal van zondag 15 februari zag: 5 minuten openen met de dood van één of ander Itailaanse coureur. "Zijn ze nu op de VRT helemaal op hun kop gevalle n" vraag je je dan af. Dat kan toch niet ...

Maar zie, aan de einder daagt een nieuwe kartel op om ons van alle problemen te redden.

* Van Verhofstadts sputterende modelstaat naar de non-staat van Bourgeois

Sommigen zullen er een dam in zien tegen het extreem-rechtse Vlaams Blok. Voor CD&V betekent het op zaterdagavond aangekondigde kartel met de NV-A wellicht het definitieve opstapje naar regerings deelname.

Ook bij de vorming van het Vlaams kartel speelden de media een rol. Het kartel kwam immers tot stand na de jongste opiniepeilingen van VRT en De Standaard. Door de tegenvallende peilingresulta ten kwamen ze bij de kiesvereniging rond Geert Bourgeois, tot de conclusie dat alleen verder gaan geen zin had, want de NV-A zou onder de kiesdrempel vallen. Zo kwam het tot de kartelvorming tussen NV-A en CD&V. Zo dringt het Vlaamse separatisme nog dieper door in de CD&V. Verhofstadts modelstaat België waarin de deelstaten tot een tweederangsrol teruggebracht werden, lijkt te zullen worden begraven door de non-staat van Bourgeois waarin 'Vlaanderen' en 'Wallonië' vechtend over de mat rollen, met Brussel én alle Belgen als toekijkend slachtoffer van dit soort super 'politique politicien ne'.

Op zaterdagavond verklaarde Hendrik Bogaert van CD&V ook al dat het nieuw Vlaams kartel moet zorgen voor een Vlaams tegenwicht voor de PS van Elio Di Rupo. En op zondag vernamen we in het TV1 -journaal: "NV-A wil liever niet in een regering zitten waarin ook socialisten zitten". "Om zo de Waalse dominantie weg te werken".

Nu is de PS van alle Belgische gevestigde partijen degene die nog het meest op een linkse partij gelijkt. Als CD&V en NV-A zich daar mordicus willen tegen afzetten, krijgen we dus een ronduit rechtse regering na de volgende verkiezingen. Zonder de schijnsocialisten van SPA kunnen dan de 'harde maatregelen' waarvoor een paar liberale proffen onlangs in Knack pleitten, doorgevoerd worden. Wie enig idee daar van wil hebben, kan eens kijken naar het Nederland van Balkenende of het Duitsland van Schröder. Naar de besparingen ginder in de sociale zekerheid, het onderwijs ... En de ACW- vleugel van CD&V, die staat er bij en kijkt er naar.

* "Geef ons dagelijks onze vieze lucht"

Nog even terug naar de luchtverontreining: hoe zou Bourgeois die willen oplossen ? Luchtverontreini ging is immers een grensoverschrijdend gegeven bij uitstek. De brand bij Marly in Vilvoorde heeft dat nog eens aangetoond. Daarbij bleek ook hoe slecht de vele besturen die we al op onze kop zitten hebben, met elkaar communiceren. En heeft Bourgeois die zo graag van de Walen verlost is, al nagedacht over waar niet België, maar 'Vlaanderen' - zonder het bosrijke Wallonië - eindigt in de rangschikking voor het gezondste milieu ?

Een tip voor Bourgeois: bouw snel her en der wat windmolens. Niet om zoals de dwaze Groenen wilden, groene electriciteit op te wekken. Neen, stop er kern-electriciteit in en laat ze op volle toeren draaien telkens als de fiere Vlaamse lucht te vuil wordt. Blaas dan vliegensvlug de smog naar Wallonië . Daar hebben ze bossen genoeg. Daar moeten ze er maar tegen kunnen. Als dat geen fijn idee is om de Vlamingen bij de verkiezingen mee te verrassen. Met zo'n paar ideetjes - nog wat meer feestchecks misschien zoals Vlaams feestburgemeester Somers ze zondag weer aankondigde - wordt CD&V/NV-A zeker dé grootste !

Tegenover al dat 'rechtse' nieuws, toch even eindigen met een positieve oproep. Het is aan de civiele maatschappij om zich beter en onafhankelijker te organiseren om enerzijds de belangrijke problemen in de samenleving aan te pakken en er anderzijds voor te zorgen dat het politiek-economisch establishment en zijn realiteitsvertekenende media, zo min mogelijk greep krijgen op ons leven.

Jan-Pieter Everaerts

arch/ive/ief (2000 - 2005)