arch/ive/ief (2000 - 2005)

Terwijl in de omringende Europese landen onvruchtbare of homosexuele koppels en alleenstaanden ongestoord hun toevlucht nemen tot spermabanken, draagmoeders en in-vitrofertilisatie, stemt het Italiaanse parlement wet 1514 die de methode van kunstmatige bevruchting aan banden legt en de verscheidenheid van hedendaagse samenlevingsvormen openlijk ontkent. Tijdens een reeks seminaries die de nationale betoging van 7 februari in Bologna voorafgingen, werden de voornaamste onrechtvaardigheden en gevaren van de wet op een rijtje gezet:

Strafbaarheid van de kinderwens
De wet voorziet zware boetes (van 200.000 tot 600.000 euro) voor de kunstmatige bevruchting via een spermacel of een eicel die niet afkomstig is van de partners van een getrouwd of samenwonend koppel. Dokters die het wagen een spermabank in te richten of embryo’s in te vriezen riskeren een boete van 600.000 tot 1.000.000 euro én het verbod op het uitoefenen van het medisch beroep gedurende een periode van drie maand tot twee jaar.

Discriminatie van onvruchtbaren en patiënten van erfelijke ziektes
Heteroseksuele koppels waarvan één van beide partners onvruchtbaar blijkt of aan een erfelijke ziekte lijdt, vormen de grootste groep van mensen die hun toevlucht nemen tot kunstmatige bevruchting. De wet verbiedt echter het gebruik van spermacellen van een andere man. Ook de inplanting van een eicel bij een draagmoeder wordt juridisch onmogelijk, aangezien de wet de draagmoeder verplicht het kind als het hare te erkennen.

Discriminatie van alleenstaanden en aanval op de homogemeenschap
De wet ontkent de maatschappelijke evolutie naar andere samenlevingsvormen dan het klassieke man-vrouw gezin, zoals homo&lesbienne koppels of alleenstaanden. Zonder sperma van een andere man of de baarmoeder van een draagmoeder kan een alleenstaande of homosexuele man of vrouw immers nooit ouder worden. De wet heeft het echter niet alleen gemunt op de kinderwens van de homogemeenschap, maar ook op de (juridische) erkenning van de homogemeenschap op zich.

Sergio Lo Giudice (ArciGay, un PACS avanti, Bologna) :
Voor het eerst in de italiaanse geschiedenis wordt bij wet vastgelegd dat een koppel bestaat uit twee personen van verschillend geslacht (Art.5). Deze expliciete vermelding betekent een eerste stap in de repressie van de italiaanse homogemeenschap, die voordien werd overgelaten aan morele instanties (zoals de katholieke kerk), maar via art.5 van wet 1514 een juridische basis krijgt. Niet toevallig komt deze expliciete vermelding er op een moment dat de homogemeenschap vraagt om (net als bv. in België) juridisch als koppel te worden erkend.

Blokkering genetisch onderzoek
Nino Guglielmino (Clinica Hera, Catania):
De wet bevat een verbod op genetische manipulatie van erfelijk materiaal en klonen en blokkeert zo de kans op genezing van ongeveer 10 miljoen italianen die lijden aan een ziekte die door genetisch onderzoek misschien kan worden verholpen.

Secularisatie
De wet bevat een verwijzing naar een ‘bio-ethisch’ model dat nergens wordt gespecificeerd maar duidelijk neerkomt op de visie van de katholieke kerk m.b.t. gezinssamenstelling, voortplanting, kunstmatige bevruchting, klonen, condoomgebruik en abortus:

• (getrouwde) koppels bestaan enkel uit een man en een vrouw
• alvorens een kunstmatige vruchtbaarheidsbehandeling wordt toegestaan, is een paar verplicht 12 maanden zonder condoom te vrijen
• tijdens de behandeling mogen maximum drie embryo’s worden geproduceerd en alle drie (ook eventuele ongezonde embryos) moeten verplicht in de baarmoeder worden ingeplant

Dit alles brengt het niet-geestelijk karakter van de Italiaanse staat in gevaar en is daarmee een aanval op de grondwet van de Italiaanse republiek. Juridisch-technisch kan een wet zich niet baseren op het subjectieve geweten van één bepaalde groep in de maatschappij, in dit geval de katholieke kerk. Erg verregaand is in die zin het bij wet vastleggen van het ‘gewetensbezwaar’ dat het medisch personeel kan uitoefenen indien een kunstmatige bevruchting alsnog binnen de voorwaarden van de wet valt. De paragraaf toont aan dat het in Italië ooit zo dominante katholicisme alleen maar overleeft door haar ideologie in wetten vast te leggen en de sociale werkelijkheid te ontkennen. Geen enkele wet kan echter de werkelijkheid ontkennen, laat staan de rijkdom van de verschillende affectieve relaties tussen personen van eenzelfde of verschillend geslacht of van een verschillende generatie in een wet vastleggen.

Aanval op de abortuswet
De wet introduceert de erkenning van het embryo als een juridische persoon, en creëert zo een juridisch precedent om de italiaanse abortuswet aan te vallen.

Bevestiging patriarchaat
Achter het familiemodel dat in de wet juridisch wordt erkend (gezin met 1 man, 1 vrouw en hun kinderen) gaat een staatsmodel schuil dat geen geld wil uitgeven aan kinderopvang en het gewicht voor de kinderzorg volledig bij het gezin en bij de vrouw wil plaatsen (een vrouw is verplicht het juridische moederschap te aanvaarden van het kind dat ze als gevolg van kunstmatige bevruchting op de wereld zet).

AntagonismoGay (Bologna):
Ook het patriarchaal model wordt opnieuw bevestigd: een vrouw heeft geen individueel recht op moederschap maar verkrijgt dit recht enkel in relatie tot een man. Lippendienst aan het patriarchaat is ook de juridische regeling van het onzekere vaderschap binnen het huwelijk: eventuele twijfel wordt weggenomen omdat de wet de mannelijke partner zowiezo verplicht het vaderschap te aanvaarden.

Fascisme?
Achter de wet lijkt ook een verborgen vorm van racisme en zelfs fascisme schuil te gaan. Het is niet ondenkbaar dat ook deze wet kadert in de reeks van italiaanse wetten die de migrantengemeenschap viseren.

Angelo Aiello (Association Amica Cicogna)
Ook de wet van mussolini verbood het donorschap van embryo’s. Waarom wordt in onze multiculturele samenleving dit soort wetten gestemd? Om het ‘italiaanse ras’ te beschermen?!!?

Privatisering van de kinderwens
De wet behandelt de kinderwens en de kunstmatige bevruchting als een luxeproduct, bijna alsof het om een cosmetische operatie gaat. Miljoenen mensen willen een kind via kunstmatige bevruchting en de markt ruikt een miljardenbusiness. Met deze wet toont het Italië van Berlusconi alvast de weg naar de privatisering van de kinderwens. De wet voorziet in een lijst van (privé)instellingen die officieel de toelating krijgen om een vruchtbaarheidsbehandeling door te voeren. Nergens is er sprake van een overheidsbudget voor mensen die de behandeling niet kunnen betalen.

{Pictures 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 } {Video 1 | 2}