arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
werklozenbond lanceert offensief tegen maatregelen Vandebroucke by werklozenbond Tuesday, Jan. 27, 2004 at 9:00 AM |
| werklozenbond@yahoo.co.uk |
Vanaf maandag 26 januari start de WerklozenBond met een nationaal offensief tegen de aangekondigde regeringsmaatregelen.
In eerste instantie trekken we in de grootste steden naar de stempellokalen om de werklozen in te lichten over de maatregelen die Minister Vandenbroucke aankondigde.
Tegelijkertijd plannen we geweldloze, directe acties die zowel de overheid als de instellingen RVA en VDAB en de klassieke vakbonden onder druk moeten zetten.
De WerklozenBond werd opgericht in september 2003 om de belangen van werklozen en andere steuntrekkers te verdedigen. We verwerpen alle maatregelen die werklozen criminaliseren of hen als oorzaak van de werkloosheid aanduiden. Werklozen zijn niet de oorzaak van de werkloosheid, ze zijn er het eerste slachtoffer van.
Meer info over onze actie kan u telefonisch krijgen op het nummer 0486 499 453. Indien u de actie wil coveren kan u ons dinsdag 27 januari vanaf 11 u treffen aan het stempellokaal op het Theaterplein te Antwerpen. In februari trekken we naar Luik en in maart voeren we actie in Gent.
Meer info over de WerklozenBond vindt u op onze website: www.werklozenbond.tk
ALS HET SYSTEEM NIET WERKT WAAROM ZOUDEN WIJ HET DAN DOEN?
Het is geen toeval dat precies één dag voor de wet op de fiscale amnestie van kracht wordt, de Ministerraad zich buigt over de zgn. 'sociale fraude'.
Bedoeld wordt natuurlijk de werkloosheid en de manier waarop mensen die geen werk hebben, trachten de eindjes aan elkaar te knopen.
De plannen van Vandenbroucke zijn enerzijds een regelmatige RVA-controle voor wie stempelt en anderzijds de mogelijkheid tot schorsing na twee jaar en twee maanden. De stempelcontrole zal afgeschaft worden en in de plaats daarvan worden werklozen maandelijks op het matje geroepen om zich te verantwoorden. Het probleem van de werkloosheid wordt dus geïndividualiseerd, alsof de werklozen de oorzaak van de werkloosheid zijn in plaats van het slachtoffer.
De mogelijkheid om na twee jaar te schorsen, kondigt een beperking van de duur van de uitkering aan.
Beide voorstellen liggen in de lijn van waar de werklozenbond al in september voor waarschuwde. Ons antwoord was ook toen al:
Wij eisen
- een geïndividualiseerde uitkering gekoppeld aan de lonen, voor iedereen die niet werkt.
- De invoering van een drastische werktijdverkorting met behoud van loon.
- Een einde aan de schorsing wegens langdurige werkloosheid.
- Een einde aan de heksenjacht op werklozen.
ALS HET SYSTEEM NIET WERKT, WAAROM ZOUDEN WIJ HET DAN DOEN?
|
werkloosheid wordt misbruikt by werker Tuesday, Jan. 27, 2004 at 6:34 PM |
De Werkloosheid wordt misbruikt. En hoe meer werklozen, hoe beter voor de 'werkgevers' en hoe slechter voor de 'werknemers'.
Want in de zogenaamde 'strijd tegen de werkloosheid' kan zowat alles worden goedgepraat. Meer flexibilisering (een eufemisme voor slechtere arbeidsomstandigheden), goedkopere ploegen- en nachtarbeid, zondagwerk. Allemaal goed voor 'onze' werkgelegenheid, wordt beweerd. Want dat verbetert 'onze' concurrentiepositie. En dat zal volgens onze hedendaagse waarzeggers ooit wel eens 200000 jobs kunnen opleveren.
Maar wat met 'werknemers' die geen zin hebben om in ploegen te werken of 's nachts of nog flexibeler of op zondag? Hebben die nog te piepen? Natuurlijk niet. Er zijn genoeg minder veeleisende werklozen die hun job willen overnemen. Of moeten overnemen, om niet geschorst te worden.
Omgekeerd kunnen we besluiten dat het voor 'werknemers' beter zou zijn dat werkloosheid minder afschrikwekkend zou zijn. Men zou al wat vlugger durven protesteren als een werkgever de arbeidsomstandigheden wil verslechten, als ontslagen worden niet noodzakelijk een financiële ramp betekent. En werklozen die het niet ongelooflijk slecht hebben, zouden evengoed wat veeleisender kunnen zijn.
Als die werklozen werk mogen weigeren omdat ze denken dat dat werk hun levenskwaliteit meer aantast dan verbetert, dan zou dit werkgevers er toe kunnen aanzetten om de job aantrekkelijker te maken. Of nog sterker : als werknemers onslag zouden kunnen nemen omdat ze gedwongen worden om tegen slechtere voorwaarden te gaan werken én recht hebben op een vervangingsinkomen, dan zou een werkgever misschien twee keer nadenken voor hij begint te flexibiliseren.
Een arbeidsduurverkorting mét een grondige arbeidsherverdeling zou meer mensen aan werk kunnen helpen.
En minder werklozen, dat betekent ook minder argumenten om slechtere arbeidsvoorwaarden goed te praten in naam van de strijd tegen de werkloosheid.
Ik schaar mij daarom, als werkende, achter de eisen van de werklozenbond.