arch/ive/ief (2000 - 2005)

Er wordt verwacht dat er naast de deelnemers aan het Wereld Sociaal Forum, ook andere groepen aansluiten. Dat betekent minstens 100.000 mensen die door het centrum zullen trekken. Vanaf 16 uur barst dan het eindfeest los op het strand van Chowpatti. Muzikaal en politiek geengageerde coryfeeen zoals de Braziliaanse minister van Cultuur Gilberto Gil zullen er zijn om de sfeer er helemaal in te brengen.

In veel opzichten was dit Wereld Sociaal Forum anders dan het vorige. Alle waarnemers zijn het erover eens dat er stappen vooruit zijn gezet. Zo was er de grotere participatie van armen in het forum, de grotere nadruk op vrouwenrechten en kinderrechten. De rechtenbenadering in het algemeen maakt al verschillende jaren opgeld. Er groeit duidelijk een consensus rond het herformuleren van onrecht en verdrukking tot een schending van basisrechten. De volgende stap is vanzelfsprekend de afdwingbaarheid bij schenders d.w.z. overheden, internationale instellingen maar ook bedrijven velen van ons waren geschokt te horen dat de slachtoffers van de chemische ramp in Bophal nog steeds geen Rupee gezien hebben van schadevergoeding.

Volgens Marc Maes van 11.11.11 verliep de organisatie van het forum nagenoeg vlekkeloos en kan je alleen maar van een groot succes spreken. Voor zijn thema's zoals internationale handel en GATS, blijkt intussen dat de expertise daarover in het zuiden flink gegroeid is. Ze gaan m.a.w. moeten uitkijken, bij WTO, Wereldbank en IMF. De blijdschap over de mislukking van Cancun is groot. Ondertussen is gebleken dat Europa en de VS hun standpunt op de lopende onderhandelingen versoepelt hebben, wat je wel degelijk als een overwinning kunt omschrijven, aldus nog Marc Maes.

Kris Van Elsen van het ACV benadrukte de kernboodschap die uit het syndikaal forum kwam: het recht op waardige jobs voor iedereen. We willen geen 'working poor' en we willen ook geen slechte arbeidsomstandigheden meer. Werk is een belangrijke voorwaarde tot persoonlijke ontwikkeling, het is iets waar iedereen recht op heeft.

Het Vlaams overleg Duurzame Ontwikkeling is blij dat ze erbij waren. Ze hebben qua netwerking in hun sector heel veel gedaan. Voor Leida Rijnhout van Vodo viel het op dat er meer gebeurde rond milieu-thema's dan ze verwachtte. Mensen die er vorige jaren bij waren vertelden me dat het milieuthema nagenoeg afwezig was, maar dat viel nu dus erg mee. Vooral omdat het de organisaties uit het zuiden waren die alles trokken. Het thema blijkt erg sterk te leven in het zuiden, de mensen zijn het duidelijk beu om geconfronteerd te worden met milieuvervuiling uit het noorden en de problemen die dat meebrengt voor hen. Voor ons was het nuttig om al die concrete verhalen te horen, die kunnen we goed gebruiken om ons dossier rond de 'ecologische schuld' van het noorden te stofferen. In dat verband organiseert Vodo een Internationaal Tribunaal op 9 en 10 december 2005. De meeste seminaries waren trouwens sterk gelinkt aan de rechtendiscussie: elkeen heeft recht op een gezond en proper milieu. Daarom is het extra spijtig dat de milieu-organisaties uit het noorden het hier laten afweten, aldus nog Karen De Pooter, studiemedewerker duurzame ontwikkeling bij 11.11.11.

Erik Paredis, academicus van de RUG was ook mee. Ook voor hem was het bijzonder nuttig om hier te zijn. Zijn onderzoek naar de ecologische schuld van het noorden was tot nog toe beperkt gebleven tot het uitpluizen van de wetenschappelijke literatuur. Hier kon ik echt zelf spreken met de slachtoffers die getroffen werden met de problemen rond garnaalkwekerijen, goudwinning, asbestproductie, olieexploitatie enz. De mensen komen hun verhaal vertellen met veel details en emotie en dat is belangrijk voor ons werk.

En tenslotte: de gedrevenheid waarmee de vele vertegenwoordigers van basisgroepen en ngo's hier werken aan coalitie's. Dat maakt dat je werkelijk consensus bouwt rond hoe de andere wereld eruit moet zien.
Meer reacties volgen morgen, van op de massamanifestatie in Mumbai stad.