arch/ive/ief (2000 - 2005)

[[REQUIEM
Te Middelharnis is een kind verdronken,
Sober berichtje in het avondblad:
onder een hooiberg die had vlam gevat
en naast een zolderschuit, die was gezonken.

Zes dagen heeft het in mij nageklonken.
Op het kantoor vroeg men: zeg, heb je wat?
Ik werkte door, maar steeds weer hoorde ik dat:
te Middelharnis is een kind verdronken.

En kranten waaien weg en zijn verouderd,
de dagen korten, nachten worden kouder,
maar over 't water komt zijn kleine stem.

te Middelharnis, denk ik, 'k denk aan hem
en bed zij hoofdje tussen hart en schouder,
en zing voor hem dit lichte requiem.

Ed. HOORNIK]]



REQUIEM

Te Kabul is een meisje platgereden
sober berichtje in het avondblad:
door een tank waar een groep Belgen in zat
rupsbanden hebben haar been afgesneden.

Zes dagen heeft heb ik eronder geleden
op het kantoor vroeg men: zeg, heb je wat?
ik werkte door, maar steeds weer hoorde ik dat:
te Kabul is een meisje platgereden.

In Belgie zijn z' hun geweten aan't sussen
door transplantaties van spieren
dan kunnen ze straks rustig overwinningen vieren

racistisch oorlogstuig heeft een meisje platgereden
belgische vechtmachines moorden voor "vrede"
met brandende bronnen lang vervlogen vlammen blussen.