arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
Proces ontploffing Arcelor "de arbeiders moeten levend de fabriek verlaten!" by Marthe Franssen Wednesday, Jan. 07, 2004 at 9:55 PM |
Maandag was er in Luik de aftrap van het proces over de dodelijke explosie die op 22 oktober 2002 in de cokesfabriek van Ougrée plaatsvond. De agenda van het proces werd vastgelegd. Een honderdtal sympathisanten van de slachtoffers woonden de zitting bij.
spandoek_arcelor_contrast.jpg, image/jpeg, 500x375
Bij de dodelijke explosie in
2002 kwamen drie arbeiders om het leven en
vielen er 26 gewonden. Sindsdien is er in de fabriek niets
veranderd
op het vlak van de veiligheid.
Voor de slachtoffers en de familie van de overledenen is het doel
van het proces dan ook tweeledig: Vooreerst willen ze dat
de patroon
verantwoordelijk gesteld kan worden voor een ongeval dat in "zijn"
fabriek plaatsvindt. Want dat is op dit moment niet mogelijk. Als
er
een arbeidsongeval gebeurt, schiet de verzekering van de patroons in
actie. Zij stellen een schikking voor die de meeste arbeiders
aanvaarden omdat ze anders tekenen voor een -de facto- ongelijk
gerechtelijk proces. Want een arbeider beschikt meestal niet over
de
middelen om goede (dure) advocaten te betalen. Verzekeringen
wel. De
verzekering betaalt dan de door hen voorgestelde schadevergoeding en
daarmee is de kous af. Geen onderzoek naar de werkelijke
oorzaken van
het ongeval, geen maatregelen om ongevallen in de toekomst te
voorkomen, geen vingerwijzing naar de directie van de fabriek. En
nochtans: is het niet door het opdrijven van het werkritme, door mensen
meer dan 8 uren per dag te laten werken voor de winst van de bazen, dat
vele ongevallen gebeuren? Is in die zin de directie niet
verantwoordelijk voor vele ongevallen?
Verder vragen de slachtoffers dat er garanties komen dat de
veiligheidsvoorschriften nageleefd worden zoals het hoort. "Wij willen de garantie dat de arbeiders levend de fabriek verlaten", vertelde dr. Laaouej van CDAST (Actiecentrum voor de Bescherming van de Gezondheid van de arbeiders, het centrum organiseerde de slachtoffers).
Eén van hun
eisen is bijvoorbeeld dat er een "veiligheids-checklist"
komt. Men
zou pas aan een risicovol werk mogen beginnen als alle punten van de
check-list in orde zijn. Simpel eigenlijk, maar allerminst evident in
de meeste fabrieken.
De slachtoffers maken zich op voor een moeilijke strijd. Want ze
staan tegenover een legertje van de beste advocaten
in dienst van de directie van de fabriek. Maar ze kunnen rekenen
op de
steun en sympathie van vele mensen. Maandag kwamen een
honderdtal sympathisanten hen een hart onder de riem steken.
"Arcelor,
plus jamais de morts" zeiden de omhooggestoken A4-blaadjes en op het
spandoek aan de ingang van het justitiepaleis: "Leur vie valait plus
que vos bénéfices".
26 Januari is de eerste echte dag van het proces. Iedereen is
welkom op het justitiepaleis van Luik!