arch/ive/ief (2000 - 2005)

Afbraak Carcoke-Zeebrugge: een tweede Marly ?
Nogmaals is het bewijs geleverd dat afbraak van dergelijke industriële sites niet zonder gevaar is voor de uitvoerders, hulpverleners en de omliggende bevolking.  Brandgevaar behoort dan nog maar tot de  kleinere, doch meest zichtbare risico's. Reeds lang wijst men op het gevaar voor bijkomende lucht-, water- en bodemverontreiniging tijdens de uitvoering van degelijke afbraakwerken. Het uitgraven en verplaatsen van honderdduizenden ton vervuilde grond, om die vervolgens in het buitenland te laten behandelen en dan opnieuw terug te brengen, zoals men voor Carcoke-Zeebrugge voorstelt, wordt niet enkel als totaal onzinnig, nutteloos en kostenverslindend beschouwd, maar bovendien als uiterst gevaarlijk voor de omgeving.

Overheid kan leren van buitenland
Experts  in het buitenland zijn ervan overtuigd dat de destructieve saneringsmethode die voor Carcoke-Zeebrugge vooropgesteld wordt, reeds lang niet meer als valabel alternatief beschouwd kan en mag worden. Er dient een afweging gemaakt tussen de aard en graad van verontreiniging en het toekomstige gebruik dat men van de locatie wil maken. Beide moeten op elkaar afgestemd worden.  Op basis van deze analyse moet men de geëigende saneringsmethodes kiezen. Vaak komt dit neer op gecontroleerd stockeren van de vervuilde bodem en het afdammen van het terrein, zodat besmet grondwater de omgeving niet kan aantasten. Niets wijst erop dat deze afwegingen voor Carcoke gemaakt werden.

Zand in de ogen van de burger
Bovendien wil men 50 miljoen investeren in het saneren van één stukje haventerrein van 15 hectaren, terwijl men aan de rest van havengebied niet raakt. De bijdrage aan de volksgezondheid is dan ook compleet te verwaarlozen. Hier strooit de overheid zand in de ogen van de goedmenende burger. Duur zand dat hijzelf mag betalen. Om milieu-technische en economische redenen is het niet aangewezen, ja zelfs onzinnig en sterk af te raden om Carcoke-Zeebrugge af te breken.

De onvervangbare waarde van Carcoke
Maar de redenen om Carcoke wél te bewaren zijn wellicht nog belangrijker. Carcoke is een stuk uit de geschiedenis van onze zware industrie die gebaseerd was op staal en steenkool. Zeebrugge was de poort waarlangs Engelse steenkool werd ingevoerd, verwerkt en als cokes naar de industriebekkens van het Maasland en het Ruhrgebied werd vervoerd.  Dit is een verhaal van mensen die met hun wilskracht, creativiteit en doorzettingsvermogen aan onze toekomst gebouwd hebben. Om dit verhaal, de basis van onze huidige welvaart, voor het nageslacht te bewaren, moet de cokesfabriek bewaard blijven. Wat afgebroken wordt, is voor altijd weg. Denken we maar aan de koninklijke stapelhuizen in Antwerpen of de Gistfabriek in Brugge.

Unieke herbestemmingsmogelijkheden
Daarenboven houdt de site unieke mogelijkheden voor herbestemming in. Honderden arbeidsplaatsen kunnen op die manier gecreëerd worden. Een technologiepark, met  gespecialiseerde bedrijven en een opleidingscentrum in milieutechnieken, is bijvoorbeeld een zinvolle bestemming.  Een themapark over milieu, natuur, energie, industrie en haven zou een duurzaam  toeristisch alternatief kunnen bieden voor de kust, een all-weather activiteit het hele jaar rond.

50 miljoen euro in bodemloze put
Carcoke in Zeebrugge laten verdwijnen betekent niet enkel 50 miljoen euro gemeenschapsgeld storten in een bodemloze put, maar betekent ook een hoop troeven voor de haven, de kust en de Brugse regio op vlak van werkgelegenheid, imago en identiteit verloren laten gaan. Herbestemming van de site met behoud van de huidige gebouwen en installaties is een haalbaar alternatief.  Voorbeelden uit het buitenland zoals het Ruhrgebied en de Noord-Franse mijnregio bewijzen dat dit werkt.

Onze eisen aan minister Sannen
De VVIA dringt er dan ook bij minister Sannen op aan dat hij het besluit tot afbraak van Carcoke Zeebrugge NIET neemt en dat hij samen met alle bevoegde instanties op het vlak van milieu, tewerkstelling, haven, toerisme, onderwijs en cultuur rond de tafel gaat zitten om een kwaliteitsvol alternatief uit te werken. De VVIA vraagt tevens dat minister Sannen aan OVAM de opdracht geeft de alternatieven te onderzoeken.

Nou ik ga akkoord met het feit dat het niet kan dat er 50miljoen gespendeerd word aan het saneren van een stukje haven. Maar heeft de auteur van het artikel ooit de site bezocht? Weet die dat het op instorten staat? Weet die dat er daar een ondoordringbare stank hangt? het idee om er een technologische site van te maken lijkt me niet echt realiseerbaar met een klein budget, er zou veel moeten veranderen. Je zou de site eens moeten zien, het lijkt een pretpark van ver met de hoge torens en de banden die de kolen moesten vervoeren maar wanneer je dichterbij komt zal het leuke pretpark gevoel weggaan. De stank, de staat van de site, en de afgelegen ligging met bijhorende doodsheid die daar ligt doet het gevoel verwijderen. Eigenlijk heeft niemand daar iets te zoeken want er is daar niks, behalve de GLAVERBEL fabriek die het enige lichtpunt in de buurt is.
Er is wel mogelijkheid om het toeristisch interessant te maken maar daar lijkt me ook een groot kostenplaatje aan te hangen, niet alleen de site dient gerenoveerd te worden maar ook de weg erond (die vol met gaten zit), het fietspad langs de vaart die naar de site leid zou ook een opknapbeurt nodig hebben.
Er is veel werk maar als Zeebruggenaar zie ik het optimistisch in en ben ik ook tegen de grote kost van het saneren van de hele boel.