arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een Muur van hier tot in Parijs en weer terug...
by Tine Demyttenaere Monday December 01, 2003 at 02:24 PM

Acht verschillende Vlaamse steden voeren Zaterdag 29 november actie tegen “de Apartheidsmuur” die rond Palestina wordt gebouwd en het Palestijnse volk langzaam maar zeker doodknijpt: de muur moet in totaal 650 km lang worden tegen december 2004. “Dat is van hier tot in Parijs en weer terug” vertelt Luc Laeremans, net terug van Palestina.

Op het Muntplein in Brussel zag je zaterdag volgende taferelen: vroege Kerstkoopjesgangers stopten hun gehaaste geloop bij het zien van de enorme ‘Luchtbel’op het Muntplein: binnen in de bel konden ze zich warmen aan een glaasje warme thee en zo vergaten ze effe dat ze in Brussel waren en begonnen ze zich in te beelden hoe het voor een Palestijn moest zijn vandaag: afgesloten van de buitenwereld door een grote muur... Eenmaal opgewarmd en weer buiten viel hun oog op een ‘kartonnen muur’. Ondertussen werden ze aangesproken door actievoerders (een tiental) om de petitie “Sloop de Muur” te tekenen.
Wat zal Louis Michel doen met zoveel handtekeningen? Verticaal klasseren zoals Israël dat doet met VN-resoluties?


Liesbet Vanmechelen, provinciaal coördinator bij 11.11.11, erg enthousiast ondanks de kou : ”Ik heb nog nog nooit zo’n geslaagde Palestina-actie meegemaakt, mensen reageren erg positief, er is veel volk. Dit is een samenwerking tussen het Actieplatform Palestina, 11 11 11 en Oxfam. We zijn deze morgen beginnen opbouwen vanaf 10 en blijven hier nog tot 17u.

Georges Spriet van vzw Vrede en Jaak Mevis van 11.11.11. proberen de kartonnen muur ‘recht’ te houden in de wind. Jaak: “Ge ziet, de actie is goed, want de muur sloopt zichzelf!”
Georges Spriet: “Ik denk dat dit een goede actie is, we halen zelfs het nationaal nieuws en dat is lang geleden. Het gevaar vandaag is, van zodra je je een beetje durft verzetten tegen de misdaden van Israël, word je direct antisemitisme verweten. Dit verhaal heeft echter niks met antisemitisme, maar alles met kolonialisme te maken! Hoe komt het toch dat Israël VN-resoluties gewoon naast zich neer kan leggen: een politiek van twee maten en twee gewichten. Israël heeft minstens 200 atoombommen en raketten die 3000 km ver kunnen vliegen. Waarom zegt men daar nooit iets over? Ik denk dat het Europese collectieve schuldgevoel er wel voor iets tussenzit toch zeker voor Duitsland. Maar je moet niet vergeten dat Israël sinds 1956 de belangrijkste Amerikaanse poot is in het Midden Oosten. Er zit ook een zware zionistische lobby in Amerika en het Westen! Het standpunt van de vzw Vrede is: Respecteer VN-resoluties; Israël moet nucleair ontwapenen en zo ook de hele regio. Maar onze eerste zorg vandaag is Palestina! De enige oplossing die wij zien, zijn VN-resoluties die moeten nageleefd worden.


Luc Laeremans is voor zijn thesis over ‘urbane landbouw’net terug uit Palestina “Vorig jaar was ik mee met een burgerinspectieteam van het VPK (Vlaams Palestina Komité): intensief zijn we toen van de ene plek naar de andere getrokken, een beetje ramptoerisme soms. Nu heb ik rustiger met mensen kunnen praten. Ik heb gevoeld dat de mensen moe zijn, de Palestijnse maatschappij is er onderdoor aan het gaan.Tijdens de eerste Intifadah was er een gemeenschappelijk doel, een echte volksopstand. Nu, met de tweede Intifadah heerst er verslagenheid, wanhoop. De Belgen houden wel van Palestina, maar als het erop neerkomt, dan komt er heel weinig uit Europa zeggen zij.
Op de kaart van Palestina toont Luc twee geïnteresseerde jongeren hoe ze vandaag de muur aan het bouwen zijn, dag en nacht, van Noord naar Zuid en dan weer naar boven. In april 2004 moet ze tot Hebron-het zuiden- komen.Vandaag staat ze er van Jenin tot Ariel: het Noorden tot het midden van de Westbank. In december 2004, binnen een jaar zou Palestina volledig ommuurd moeten zijn. Voor de tweestatenoplossing is het te laat: binnen de bestaande oppervlakte kunnen ze onmogelijk zelf overleven, afgesneden van waterbronnen, landbouwgrond. Aan de binnenkant zijn ze volop alle vruchtbare grond aan het ‘uitrijden’: olijf- en fruitgaarden .... Reden Israël: De veiligheid! Palestina wordt één grote gevangenis, waar ze de mensen langzaam maar zeker aan het uitputten zijn letterlijk en figuurlijk.
Verschillende Palestijnse dorpen liggen buiten die muur, 15.000 mensen zitten volledig geïsoleerd: ze kunnen noch terug naar Palestina, ze kunnen noch vrij rondlopen in Israël.
Bypassroutes vanuit Israël verboden voor Palestijnen verdelen het land in verschillende afgesloten ‘enclaves’: Jenin, Nablus, Ramallah, Jericho, Hebron.
Grote media tonen ons dit plaatje veel te weinig, er wordt te weinig de waarheid verteld. (op http://www.pengeon.org kun je alle kaartjes downloaden) Na mijn bezoek heb ik drie belangrijke interviews weggegeven, iedere keer kreeg ik hetzelfde te horen: niet te veel politiek hé, niet te veel klagen over de Palestijnen anders krijgen we de joodse lobby over ons heen. “
Luc belooft nu plechtig al zijn verslagen op Indymedia.be te zetten...

“Ze proberen mensen gewoon zot en ziek van angst te maken door de ganse tijd door te schieten, soms zelfs zijn het gewoon bommen die geen schade aanrichten, maar ze willen de mensen doodsbang maken. In Rafa hoorde ik het verhaal van een papa over zijn 10-jarig zoontje: Midden in de nacht schoot mijn zoon in de grootste paniek omdat er zo’n doodse stilte was ... als ze schieten weten we tenminste waar ze zitten, als het zo stil is, kunnen ze elk moment uw huis binnenvallen... Liever schoten dan stilte."

Claudine Huyghe van het VPK (Vlaamse Plalestina-Comité) “Ik werk vaak mee met acties, met deze muur is Israël tot het uiterste gegaan, de onrechtvaardigheid van de bezetting wordt veel concreter en duidelijker voor de mensen. Dit gaat te ver, de publieke opinie is rijp voor deze actie.

Kurt van Oxfam : “Sedert de muur staat de publieke opinie er opener voor. Er wordt vaak teruggegrepen naar de Holocaust, maar dit rechtvaardigt absoluut niet dat Israël nu de Palestijnen moet uitmoorden. Palestijenen hebben zeker het recht om een gewapende strijd te voeren, maar pas op met je doelwitten: ’t Is niet omdat Israëli burgerdoelwitten uitkiezen dat de Palestijnen dit met burgerdoelwitten moeten beantwoorden. Maar akkoord, Palestijnen voeren een volledig rechtvaardige bevrijdingsstrijd uit het kolonialisme van Israël.

Sem en Tesin staan bij een heerlijk ruikend Marokkaans-Turks-Palestijns...(?) kraampje waar vegetarische bitterballetjes gemaakt worden. Sem en Tesin zijn Palestijnen. “ Israëli mogen leven en werken bij ons, maar laat ze aub hun leger buiten Palestina houden. Ik ben nog nooit in mijn eigen land geweest en ik ben Palestijn, vindt u dat normaal mevrouw? Israël wil geen vrede, dat is voor mij duidelijk en Europa is niet eerlijk met ons. Een bezetting is een bezetting. 4,5 miljoen Palestijnen: in Syrië, Libanon, Jordanië, overal verspreid in de wereld. Laat ons toch naar ons land terugkeren, daar is plaats genoeg voor iedereen! Er is ook plaats voor de Israëli om samen met ons te leven. Deze muur is een racistische muur. De Zionisten regeren Amerika. Zolang er geen terugkeer mogelijk is van Palestijenen naar hun land is geen vrede mogelijk voor ons, zo eenvoudig is het.

Bert is nog steeds dapper handtekeningen aan het ophalen
‘Ik vind dit een prima actie, Italianen, Chinezen, Slovenen hebben al getekend, de meeste zijn toevallige voorbijgangers, maar ze tekenen erg gemakkelijk.
“Mijn eerste actie waaraan ik ooit heb meegedaan was voor de Palestijnen in Libanon 22 jaar geleden, als jonge student geneeskunde. Vandaag doe ik dat nog steeds. Met Intal (Noord-Zuidorganisatie voor internationale bevrijding) hebben we veel medewerkers uit Palestina: sprekers, partners, bezoekers. De strijd in Palestina is erg zwaar geworden: door de muur zijn ze van hun basisvoorzieningen afgesneden en is het elke dag ‘overleven’. Die muur is een gevolg van de Oslo-akkoorden, waar toenmalige Palestijnse leiders veel te veel hebben vrijgegeven.

Omer Mommaerts, ACV-syndicalist en niet onbekend in de derde wereldbeweging ‘Het is een goede actie, ze is concreet, de mensen begrijpen waarover het gaat: met deze muur is Israël zijn boekje te buiten gegaan! Vorig jaar twijfelden vele mensen nog, vandaag tekent men direct. De vorige campagne met de boycot van de producten was veel te abstract.

Om 16.30 sloopten we met zijn allen symbolisch de Apartheidsmuurmuur op het Muntplein... een paar enkelingen stampten erg hevig tegen het veel te zachte karton...