arch/ive/ief (2000 - 2005)

De raadkamer komt tot deze beslissingen op basis van het feit dat “l’affirmation du requérant selon laquelle un rapatriement vers son pays équivaudrait à le soumettre à la torture et à des traitements inhumains et dégradants est crédible, eu égard à la situation actuelle en Afghanistan”[1]. Deze beslissing verwijst impliciet naar een schending van het Europees Mensenrechtenverdrag (artikel 3). Tegelijk motiveert de raadkamer haar beslissing ook op grond van een administratieve fout die door de Dienst Vreemdelingenzaken is gemaakt.

Tegen drie van deze beslissingen is het parket in beroep gegaan, waardoor de Afghanen in kwestie verder opgesloten blijven. Tegen de 6 andere beslissingen werd geen beroep aangetekend, waardoor deze personen effectief uit het gesloten centrum zijn vrijgelaten.

Vorige week had de raadkamer in Brugge in een gelijkaardige zaak de detentie van drie Afghanen bevestigd. Dit gebeurde echter enkel om juridisch-technische redenen, zonder uitspraak over de grond van de zaak. De Afghanen tekenden beroep aan; de zaak komt volgende dinsdag voor het Hof van beroep in Gent.

Onmiddellijk na het oppakken van de 50 Afghanen in Zeebrugge, hadden OCIV en CIRE de Minister gewezen op de onwettigheid van deze maatregel. De Raadkamer in Luik bevestigt nu deze stelling. Indien de vrijlating wordt bevestigd door de hoven van beroep in Gent en Luik, zullen OCIV en CIRE met nog meer aandrang de Minister vragen om een wijziging van zijn beleid.

------------------------------------------------------------
[1] “De bewering van verzoeker dat een repatriëring naar zijn land zou gelijkstaan met een blootstelling aan foltering en onmenselijke en vernederende behandeling, is geloofwaardig gelet op de actuele situatie in Afghanistan.”