arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het startsein van de staking was wel de melding dat de tijdelijke contracten van drie jonge arbeiders niet verlengd zouden worden.

Een arbeider vertelt:  ¨Vrijdag 14 november krijgen we in de eetzaal uitleg van de delegees over de weigering van de directie om drie tijdelijke contracten te verlengen.  Tijdens de vergadering komen die twee bazen binnen.  ¨Gaat er hier nog gewerkt worden of wat is dat hier?¨.  De mensen antwoorden:  ¨wij willen eerst informatie krijgen van onze vakbond¨.  De bazen: ¨Ge kunt kiezen: ofwel nu aan het werk gaan ofwel naar huis¨ De arbeiders zijn allemaal opgestaan en zijn naar huis gegaan.  Dit pikken we niet meer, het is genoeg geweest, dit was de druppel die de emmer deed overlopen.¨

¨Het broeit hier al lang.  Er zijn hier twee carrièremannen aan het hoofd van het fabriek gekomen, twee jong mannekes eigenlijk nog, rond de 35 jaar.  Die denken hier carrièrre te maken op onze rug. Maar wij zijn geen broekventjes meer he.   Ik werk hier 37 jaar, da´s al langer dan dat zij op de wereld rondlopen.¨

¨Om u een voorbeeld te geven van hoe het er hier in het fabriek aan toe gaat:  Er was iets mis met de machines waardoor mijn staaldraad bij stukskes niet goed was.  Vijf rollen heb ik zo gemaakt.  Die rollen zijn teruggekomen omdat ze slecht waren.  De baas zei toen: ¨wie deze draad hier gemaakt heeft, moest een goei rammeling krijgen¨. Dan hebben ze wel ontdekt dat ik niet de fout had gemaakt maar dat de machine mis was, denkt ge dat ge ene keer ´sorry´ te horen krijgt?¨

¨En dan die productiequota, die worden altijd maar verhoogd, bijna niemand haalt dat nog, wij zijn toch geen robotten zeker.¨

Rocco Lioi: ¨Ja, de mensen zijn kwaad om de arrogante houding van de bazen maar wat er fundamenteel misloopt is dat hier gewoon geen sociaal overleg meer is.  Overleg vereist toch dialoog, maar tegenwoordig doet de directie ´mededelingen´.  Ze stellen al onze sociaal akkoorden weer in vraag.  Wij zeggen ¨een akkoord geldt tot er een nieuw akkoord is¨.  Maar de directie wil niet onderhandelen, ze houdt het been stijf. En nu hebben we een sociaal bemiddelaar nodig.¨

¨Kent ge Bekaert?  Dat was één van de uitvinders van het sociaal overleg.  Hij zou zich omdraaien in zijn graf als hij wist wat er hier nu gebeurt.  Alles is economie, economie en nog eens economie.   Vroeger ging economie en sociaal samen, maar dat is hier al lang voltooid verleden tijd.¨   

Denk je dat de weigering om drie tijdelijke contracten te verlengen slechts een aanzet is om het fabriek helemaal te sluiten?

Lioi: ¨Ik ben daar heel realistisch in, ik weet ook wel dat wij voor zo´n multinational als Bekaert maar een speldeknopje zijn, en als de bazen daarboven beslissen dat het niet meer rendabel is hier in Lanklaar, dan doeken ze hier de boel op.  Maar nu zijn we er nog en zo lang als we hier zijn, moet het hier fatsoenlijk gebeuren.¨

Lioi is ook kwaad op de media: ¨Ik heb mij nu al vier keer kwaad gemaakt, ik hoop dat ze het nu begrepen hebben.  Zij stellen dat hier voor alsof het alleen om die drie ontslagenen gaat, maar zo maken ze ons onsympathiek bij andere mensen, zo snijden ze ons af van de andere mensen. Want de mensen zeggen ¨ allez gij zijt ook dwarsliggers om te staken voor drie tijdelijke contracten die niet verlengd worden¨ ze weten niet dat het hier om veel meer gaat omdat ze op teevee zo´n beperkt beeld van ons geven.¨

De sfeer onder de arbeiders is hier duidelijk anders dan in Ford-Genk.  De mensen willen verder vechten, daarnet op de personeelsvergadering besliste 85% vóór het voortzetten van de staking.  Hoe komt dat denk je?

Sergio Bianci (hoofdafgevaardigde): Tjsa, ik denk dat de arrogante houding van de directie de mensen hier echt heel kwaad gemaakt heeft.  Wij zijn aan de Ford geweest, wij hebben ook aan de piketten gestaan, ja de sfeer is daar veel meer verslagen. De mensen van de Ford zijn ook al hier geweest om hun steun aan ons te betuigen.  Ze zeiden dat ze wilden dat zo´n actie als wij nu voeren, dat dat bij hun ook mogelijk was.