arch/ive/ief (2000 - 2005)

Bestudeer maar eens de toespraak van Louis Weenen, voorzitter van vzw VJPP op www.ajpp-vjpp.be Dit is het bedenkelijke fragment: "Twee opeenvolgende ministers van Binnenlandse Zaken hebben op een pijnlijke manier bewezen dat het KB niet werkt. De erkenningscommissie heeft alleen een adviserende taak. Daardoor werd twee keer eenzelfde journalist erkend door ministeriële tussenkomst, terwijl het advies van de commissie negatief was. Daarom vragen wij de minister om zeker het bestaande Koninklijk Besluit aan te passen. Als tussenstap. Het uiteindelijke doel moet een erkenning zijn door de overheid van de beroepsjournalist, ongeacht of hij voor een algemeen of gespecialiseerd medium werkt. Eén enkele erkenningscommissie moet zich uitspreken over het feit of iemand al dan niet de titel van journalist mag voeren.

Dat is een vreemde kwestie. Journalist is in ons land geen beschermd beroep, in tegenstelling tot fotograaf en apotheker. Iedereen heeft het recht om zich journalist te noemen als hij voor een medium werkt. Dat is ook logisch want er bestaat zoiets als persvrijheid. Het tot beschermd beroep maken van journalist is daarmee in tegenspraak.

Inderdaad en vreemd is dat niet: de persverenigingen gebruiken hun leden om macht te verwerven, te behouden en te vergroten. Het beroep is uiteraard niet beschermd en iedereen mag zich journalist noemen. Maar alleen journalisten die voor een erkenningscommissie bewijzen dat ze voltijds en betaald werken, kunnen een officiële perskaart krijgen. Nu brengt een erkenningscommissie een niet bindend advies over elke perskaartaanvraag uit voor de bevoegde minister van Binnenlandse Zaken. Een officiële perskaart levert ook in de periodieke pers ook de beschermde titel op van 'journalist van beroep'. Dit in tegenstelling met de journalisten van de algemene of dagbladpers, die nog een extra dossier moeten indienen om de beschermde titel van 'beroepsjournalist' te kunnen krijgen en gebruiken. Wie een van deze titels ten onrechte gebruikt, kan correctioneel vervolgd worden en een geldboete en/of gevangenisstraf krijgen. Wat is er nu vreemd met de beweringen van Louis Weenen, voorzitter van de vzw VJPP? Hij beweert dat de huidige, adviesverlenende erkenningscommissie NIET werkt, omdat haar advies niet bindend is en de minister van Binnenlandse Zaken ook nog over elk dossier het laatste woord heeft. Gelukkig maar en dat moet ook zo blijven. Anders wordt een erkenningscommissie met partijdige leden uit de respectieve persverenigingen van de algemene en de periodieke pers de baas over elke perskaartaanvrager! Juist dat is zeer verdacht, verwerpelijk én gevaarlijk, omdat een perskaartaanvrager die wordt geviseerd of geen lid is van een van deze verenigingen, al bij voorbaat wordt benadeeld en geen officiële perskaart meer zal krijgen. In werkelijkheid zou elke perskaartaanvrager met een negatief dossier dan naar de Raad van State moeten gaan om de officiële perskaart te kunnen krijgen van de FOD Binnenlandse Zaken. Toppunt van dit alles? Op dit ogenblik is Louis Weenen van de VJPP vzw bezig met het beïnvloeden van de minister en zijn medewerkers, terwijl die niet eens de draagwijdte beseffen van deze bedoelingen. In feite heb ik een beter voorstel. De erkenningscommissie mag meteen afgeschaft worden, want die is toch onbetrouwbaar en partijdig. Ook extra ambtenaren bij de FOD Binnenlandse Zaken zijn overbodig. Elke perskaartaanvrager kan zijn dossier indienen bij de dienst bevolking van zijn woonplaats. Een dik dossier met bewijsstukken zoals kopieën van artikels of foto's en betaalbewijzen is ook volledig overbodig. Een attest van de fiscus kan voldoende zijn als daar de bevestiging in staat dat de perskaartaanvrager als journalist en tegen betaling heeft gewerkt. Dit systeem is niet alleen een administratieve vereenvoudiging: het sluit ook alle subjectieve aanpak en machtsconcentratie bij persverenigingen uit. Een officiële perskaart is een identiteitskaart die soms nuttig en belangrijk is voor de beroepsuitoefening.