arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het seminarie over "het bilan van de sociale strijd en de band met de sociale bewegingen" donderdag op het Europees Sociaal Forum werd bijgewoond door een kleine honderd mensen. De sprekers waren afgevaardigden van verschillende Europese vakbonden.
"Om tegenwicht te kunnen bieden tegen de toenemende liberalisering moeten we een breder front vormen en als vakbonden intenser samenwerken met de andersglobalisten." Dat was één van de voornaamste thema's die naar voor kwamen.
Sinds juli 2001 (Genua) zijn we er wel op vooruit gegaan. Volgens de sprekers beginnen de vakbonden nu te begrijpen dat ze één front moeten vormen met de andersglobalisten. En het mag duidelijk zijn: de vakbond en de andersglobalistische beweging strijden dezelfde strijd voor het behoud van basisrechten als werk, goed onderwijs, goede openbare diensten, en tegen oorlog.
Maar niet alleen moeten de vakbonden samenwerken met de andersglobalisten, de verschillende Europese vakbonden moeten ook met elkaar samenwerken. Er was veel kritiek te horen op het Europees Vakverbond zoals het nu bestaat omdat het veel te gematigd zou zijn. "Vechten voor een werkelijk radicaal progressieve Europese vakbond", was de algemene oproep.
Piero Bernocchi (Italië) stelde het scherp: "Door de wet van de concurrentie kan het kapitalistisch systeem niet anders dan de weg van de ultraliberalisering opgaan. Er is geen oplossing binnen het kapitalisme." en ook: "We hebben nu maanden besteed aan het voorbereiden van het ESF, en nu we hier zijn, doen we niets dan babbelen en palaveren. Daarmee gaan we er niet komen. Eenheid kan alleen gecreëerd worden als we concrete initiatieven nemen. Waarom geen Europese algemene staking tegen de privatisering van de openbare diensten? Waarom geen Europese algemene staking tegen de afbraak van de pensioenen? De multinationals zijn georganiseerd op wereldschaal, het wordt hoog tijd dat wij dat ook doen."