Amerikaans-Arabisch vredesactivist te gast in Gent.

Ramzi Kysia is een Amerikaans-Arabisch vredesactivist die enkele jaren in Irak verbleef, daar betrokken was in alternatieve media-projecten en sinds midden september in Europa spreekt over zijn ervaringen aldaar en de toestand in Irak voor, tijdens en na de oorlog.

Ik had voor zijn uitleg al een kort gesprek gehad en daarin vertelde hij o.a. het volgende:

De websites waar hij aan meewerkt zijn er vooral om informatie te geven over Irak aan mensen die er ver vanaf wonen. Irakezen hebben zelf bijna geen toegang tot Internet om er maar heel weinig mogelijkheid is tot Internetgebruik en omdat het heel, heel duur is.

90% van de bevolking is tegen Saddam,zeggen dat het verzet georganiseerd wordt door Saddams volgelingen zijn leugens van de Amerikaanse regering. Het gaat om verschillende groepen die meestal bestaan uit gewone burgers.

Bv. de helicopter die onlangs werd neergeschoten, was eergeschoten door gewone mensen in wiens dorp de bezettingstroepen zich waren te buiten gegaan aan buitensporig geweld.

Er komt een burgeroorlog waarbij verschillende bevolkingsgroepen tegen elkaar beginnen te vechten.

Water en elektriciteit zijn nog altijd een serieus probleem, sommige dagen is er voor 12 uur elektriciteit, soms maar voor 6 uur.

“Na de oorlog” waren er 120 hulporganisaties aanwezig in Irak, nu zijn dat er nog een klein dozijn wegens de heel onstabiele situatie.

Onder de aanwezigen was ook de heer Dr. Geert Van Moorter, een Belgische dokter die dit jaar al verscheidene malen naar Irak was geweest. Hij was het die aanklachten van verschillende Irakezen had verzameld die werden gebruikt in een proces tegen generaal Franks.

Ramzi bevestigde het verhaal van Dr. Geert Van Moorter dat er totale straffeloosheid is voor de Amerikaanse soldaten. Zij kunnen zich alles permitteren en worden ingedekt door hun oversten.

Zowel Ramzi als De Moortere hadden verhalen gehoord van dokters die lijken gezien hadden waarvan de huid volledig zwart was, het gezicht opgezwollen en de ogen uit hun oogkassen hingen. Sommige dokters in Irak hebben al 30 jaar ervaring met doden door militair en ander geweld maar konden de doodsoorzaak van de mensen met een zwartgebrande huid niet thuisbrengen. Blijkbaar worden er wapens gebruikt waarvan niemand weet welk effect ze juist hebben.

Plunderingen worden gedoogd door de bezettingstroepen, ze doen er niets aan om dit te voorkomen. De bezettingstroepen zelf vallen huyizen binnen en vernielen de huisraad zonder daarvoor gestraft te worden.

Gevangenen worden gemarteld en hebben net als de gevangenen op Guantanamo en mensen die in de V.S. werden aangehouden naa de 11-9 aanslagen geen recht op advocaten, hun familie weet niet naar waar ze gebracht zijn. Net als in Guantanamo zijn er verhalen van martelingen, deze gebeuren door de gevangenen uren rechtopstaand in de brandende zon te laten staan. Mensen verdwijnen en niemand weet waar ze zijn.

arch/ive/ief (2000 - 2005)