SZR op de Vredesloop !

"Als je met méér bent, dan vorm je een groep en dan kun je makkelijker je boodschap overbrengen.”

Gisteren stond ook ik,eerder eenzaam, met mijn ‘standje’ Christenen voor het Socialisme op de Vredesloop. Veel volk is niet komen opdagen daarboven in die grote lege lakenhal. Waarom hadden die organisatoren ons ook zo ver verstopt van de actie en de bezoekers? Aan de overkant in die reuzegrote lakenhal waar wij gestationneerd waren, ontwaar ik toch ook enkele enthousiaste jonge mensen die materiaal voor hun stand klaar zetten. Wie zijn ze, wat doen ze? Ik nodig Ijen, Tine en Daisy uit om even gezellig bij mij te komen zitten, dat maakt het minder eentonig en ik wil wel eens hun verhaal horen, we hebben tijd…
“Wij zitten in een school zonder racisme in Menen en Ieper, en organiseren in onze school acties om racisme tegen te gaan in en buiten onze school” vertellen ze trots.
Wat is racisme voor jullie?
“Het discrimineren van alles wat ànders is: geloof, huidskleur en dat uit pure angst. Wij vinden het belangrijk dat hierover gepraat wordt dat zoiets bestaat.
Je opvoeding en je milieu waarin je opgroeit zorgen ervoor dat je minder of meer openstaat voor het probleem van racisme. Ook bepaalde gebeurtenissen in je leven.” Ijen vertelt dat zijn broer ooit overvallen is door een allochtoon en dat hij nu een overtuigd Vlaams Blokker geworden is. "Maar ik besef ook wel dat het evengoed een Belg had kunnen zijn die hem overviel. Maar er is geen discussiëren aan."
"Racisme is overal, je ziet het niet aan de mensen. Maar in de grootsteden hebben ze de mensen in ghetto’s gestoken, waardoor die wijken natuurlijk altijd geviseerd worden. En zijzelf behouden hun visie van gediscrimineerde groep waar ze niet uit kunnen breken."
Wat is volgens jullie dan de oplossing?
In koor: stemrecht voor allochtonen, als je belastingen moet betalen, moet je ook stemrecht krijgen.
Voor onze lessen geschiedenis hebben we een straatenquête gehouden in Ieper over het stemrecht voor migranten: het was 50/50, met het negatieve argument: ‘ik weet niet of die vreemdeling wel zelf stemrecht wil,’ Een onderzoek aan de KUL in Leuven heeft uitgewezen, vertelt Ijen weer, dat 90% van de allochtonen in Brussel stemrecht wil. Maar het voornaamste is toch wel dat we ze een kans moeten geven!
Daisy: “Thuis ben ik de enige die daar echt mee bezig is, ik ontmoet meer mensen die daarmee bezig zijn zeker? Ik denk ook: als je met méér bent, dan vorm je een groep en dan kun je makkelijker je boodschap overbrengen.”
Tine: “Ik wil later theologie studeren, ik heb veel interesse in God, ik vind dat sjiek en ik trek mij niks aan van wat de anderen daarvan vinden.”
Daisy: “Ik wil psychologie studeren, voor mij zijn mensen belangrijker dan geloof.”
Ijen: “Ik wil pedagogie studeren, ik vind wat kinderen denken belangrijk, ik wil hun een vorming meegeven, ikzelf heb veel geleerd van mijn leerkracht in de werkgroep school zonder racisme. Over geloven? In het begin was er een bepaalde kracht, maar nu bestuurt er ons niemand meer.”
Hoe kunnen we het best tegen de oorlog werken?
Daisy: “Je moet mensen bewust maken, als ze beseffen wat er gebeurd is in het verleden, zullen ze wel beseffen dat het geen zin heeft om oorlog te voeren, via beeldmateriaal.”
Tine: “God kan niks doen aan deze oorlogen, hij heeft de mensen een vrije wil gegeven. We moeten activiteiten rond vrede organiseren.”
Ijen: “Op internationaal vlak is het Amerikaans imperialisme verantwoordelijk voor vele oorlogen. Voor economische voordelen gaan ze moorden, zoals in Irak. Wat we kunnen doen: alle Europese landen die nog niet onder Amerikaanse druk zitten, moeten een boycot voeren tegen de Amerikaanse economie. Amerika gebruikt zijn economie om oorlog te voeren, Europa niet.”
Tine: “Zul je met deze boycot niet meer het Amerikaanse volk treffen dan de regering? Ben je dan niet racistisch bezig?”
Ijen: “De Amerikaans bevolking is vandaag zowiezo al getroffen door de oorlogseconomie van het land, ze leven al in armoede. Net zoals in Zuid-Afrika trof de boycot tegen Apartheid ook eerst de bevolking, daarna heeft de regering wel moeten inbinden.”
Tine: “Zijn we dan niet even erg als Amerika als ook wij boycotten?”
Ijen: “Nee, Amerika gooit bommen, heeft een embargo ingesteld tegen Irak voor levensnoodzakelijke producten (met het akkoord van Europa). Met één miljoen doden! (als het niet meer is) Als wij boycotten, dan treffen we alleen de luxemarkt waarmee Amerika zijn winst maakt. De basisproducten bezit Amerika voldoende: ze heeft de grootste graanschuren van de hele wereld.”
Tine: “Ik ben niet echt anti-Amerikaans”
Daisy: “Je moet daar toch mee opletten, je mag het volk toch niet veroordelen”
En wat vinden jullie van de Vredesloop vandaag?
Daisy: ik hoop dat er enkele mensen onze stand komen bezoeken
Wat doen jullie nog graag naast SZR?
Tine (erg enthousiast): “toneel, voordracht en muziek.”
Samen: “We amuseren ons graag met de vrienden, we feesten, samenzijn, de familie.”
Daisy: “We gaan graag naar school, de school bestaat uit vele aspecten, naast de lessen, is er ook samen eten, veel plezier maken, lachen met de leerkrachten…”
Daisy: “Dwarsfluit is een hobby van mij”
Ijen: ik reis graag naar het Noorden, de warmte en de zon is niet aan mij besteed. Ik hou ook niet van grote hotels, in je tent of blokhut maak je tenminste kennis met de lokale cultuur; ik filosofeer ook heel graag.
Daisy: ik schrijf gedichten als ik heel erg met iets zit en ik kan het aan niemand vertellen, zo kan ik het van me afschrijven. Soms ook lange doorlopende teksten en Tine voegt eraan toe: met tekeningen met harde, donkere lijnen…
Ben ik jullie nog iets vergeten te vragen?
Ijen: Een goed voorbeeld van acties tegen racisme vond ik de grote betogingen in Brussel tegen de oorlog: je loopt samen te betogen tussen Turken en Marokkanen en we zijn allemaal tegen die oorlog!
Bedanktvoor dit interessante gesprekje, mag ik jullie e-mail, dan kunnen andere jongeren met jullie contact opnemen?
Tine, 16 jaar; kompitoeter@hotmail.com

arch/ive/ief (2000 - 2005)