arch/ive/ief (2000 - 2005)

[LSF] Verslag van werkgroep over Ford op Limburgs Sociaal Forum
by han Soete Sunday October 26, 2003 at 05:16 PM
han@indymedia.be

De workshop over Ford was één van drukst bijgewoonde werkgroep op het Limburgs sociaal forum. Het hele verhaal van de strijd tegen de sluiting en de 3.000 ontslagen werd er verteld, de syndicale strategie toegelicht. Een zeer boeiende workshop waarvan we u het volledige verslag niet willen onthouden.

[LSF] Verslag van werkgroep over Ford op Limburgs Sociaal Forum


De workshop over Ford was één van drukst bijgewoonde werkgroep op het Limburgs sociaal forum.  Het hele verhaal van de strijd  tegen de sluiting en de 3.000 ontslagen werd er verteld, de syndicale  strategie toegelicht.
Een zeer boeiende workshop waarvan we u het volledige verslag niet willen onthouden.


Vital Verheye Syndicaal afgevaardigde van de nachtpost, ABVV

Er is op Ford een herstructurering bezig,die we volgens de directe zou moeten doorgaan omwille van financiële redenen, het gaat dus om een zuiver economische beslissing.
We hadden een toezegging dat in Genk de productie van de Focus, de nieuwe MONDEO en de cross-over GALAXIE.  Dat was reeds een herstructurering, er vloeiden reeds 1.400 mensen af. Maar nu in oktober hoorden we dat er een nieuwe herstructurering bovenop zou komen.  Al de geplande investeringen werden afgelast, we krijgen geen focus en ook de platformen zouden er niet komen.  Ford ontwikkelde een soort productie platform waarop met 12 verschillenden modellen kan bouwen.  Kort samengevat zou alles wat onder de FORD vleugel valt op dat platform gebouwd worden, ook VOLVO's en Janguar, ...
Op dit ogenblijk weten we nog steeds niet of  dat nieuwe platform er in Genk al dan niet zal komen, dat zou pas half november beslist worden.  Het zal van die beslissing afhangen welke toekomst er al dan niet is voor Ford Genk.

Ford wijkt dus niet af van de 3.000 naakte afdankingen, en dus moeten wij nu aan een sociaal plan beginnen werken, maar daar weten we eigenlijk nog niets over.  Er wordt op voorstellen gewerkt, maar we moeten die nog verder uitwerken en dan ook nog kijken of FORD dat wel ziet zitten.  De onrust daarover op de fabriek wordt dus wel groter  en groter.  Eén op drie arbeiders moet weg, en iedereen voelt dus het mes boven het hoofd hangen en voelt zich onzeker.

We hebben nu een ruilhandel met de directie gesloten, waar ik zelf niet zo  gelukkig mee ben.  We willen de matrijzen terug die de directie weghaalde, en als we die terug hebben dan stoppen we met onze prikacties.

Er zijn nu allerlei handtekeningen en beloftes van de directie, .... maar eigenlijk hecht ik daar geen enkel waarde meer aan.  Ze hebben ons op een ongemeen harde manier  gepakt, waardoor  het vertrouwen volledig zoek is.  In de fabriek spreken de  mensen je daar ook over aan: "kan je zo'n handtekening nog wel vertrouwen".  Maar je moet terug aan tafel gaan zitten en praten, hoe moeilijk dat voor ons ook kan zijn, ja kan niet anders.

Mario Versaevel, hoofddelegee ACLVB

Ik wil er toch de nadruk op leggen dat het vertrouwen dat wij hadden in de directie zeer zwaar geschonden is.  We hadden een goede CAO afgesloten, althans dat dachten wij, waarvoor wij de TRANSIT moesten laten  gaan.  We werden toen voor een keuze geplaatst : "Of jullie houden de transit maar krijgen geen nieuwe investeringen en er moeten 2.400 mensen weg. Of jullie krijgen een investering programma van 900 miljoen en vier modellen dat TRANSIT naar Turkije laten gaan en 1.400 mensen laten afvloeien."
We zitten nog vol op in die herstructurering, daar die afvloeiingen nog doorlopen tot in 2004. Dat was voor ons een zeer moeilijke keuze, ook omdat ik zelf al 25 jaar in de TRANSIT werk.  Volend jaar zullen we hier moeten afscheid nemen van een model dat FORD zeer groot gemaakt heeft en dat veel winst heeft opgeleverd.
Opdat ogenblik kozen we voor de maximale tewerkstelling en voor het scenario van 1.400 afdankingen.  

Maar we moeten nu natuurlijk terug zien hoe we met elkaar proberen te communiceren, ook al is dat vertrouwen zeer zwaar geschonden.  Woensdag hebben we dan ook zeer zware dag gehad.  De directie stelde als voorwaarde dat de rust terugkeerde in de fabriek, en wij stelden zekerheid als voorwaarde.  Donderdag zagen we dan de directie haar afspraken weldegelijk nakwam.  We kregen ook een Fax met de handtekeningen van zowel de vice president als de president van FORD Europa.  Wij hebben daarop willen bewijzen dat wij ons woord waardig zijn, en dat wij niet zo maar woordbreuk plegen.  Aangezien ook de eerste matrijzen van de VOLVO binnenkwamen hebben de actie opgeschort.  Wat niet wil zeggen dat de acties stoppen, we schorten ze gewoon op.

Theo Van Gompel, secretaris ACV metaal.

Je moet weten dat de acties die aan de Ford gevoerd worden gedragen worden door zo'n 250 militanten die van 30 september tot minstens 15 november constant aan de poort staan.  Het is ook een andere actie dan de traditionele acties die we voeren.   Normaal voeren we stakingen en dat is iets dat we goede kennen.  Maar met deze acties willen FORD treffen en niet de portemonnee van de arbeiders.
Je moeten weten dat FORD GENK de grootste persafdeling heeft van de hele wereld.  En heel wat Europese FORD afdelingen zijn afhankelijk van de onderdelen die worden geleverd vanuit Genk.  De Transit afdelingen in Turkije en Engeland zijn stilgevallen.  We hadden FORD echt wel bij de keel.

Daarnaast hebben we geprobeerd om de publieke opinie warm te houden, en daar hebben ons een aantal mensen ongewild bij geholpen.
De gouverneur bijvoorbeeld door te zeggen dat de boel kapot ging.  Zijn maakte duidelijk dat wat FORD daar presenteerde helemaal onleefbaar is, en dat de boodschap van FORD was dat Genk zou sluiten.  De meeste mensen aan de poort vonden het dan ook goed van haar dat ze dat zo duidelijk had gesteld.  De mensen die in dat fabriek werken die weten dat een fabriek die 860 auto's maakt met 6.000 mensen onleefbaar is.  

De tweede keer dat ze ons enorm goed geholpen hebben dat was toen in het belang van Limburg verscheen dat de staatsveiligheid al vanaf juni op de hoogte was.  Ik was die dag om 3 uur bij nachtploeg.  Ik heb zelden mensen zo in de ogen gezien waar de woede zo te lezen stond op hun gezicht.  Dat was werkelijk een bom die insloeg.  Moest ik daar me micro gescandeerd hebben "Michel buiten" dan had waarschijnlijk iedereen dat na geroepen.  Als we dan gezegd dat de Belgische Irak politiek de oorzaak was van de problemen, dan hadden de meesten ons dat na geroepen.  We hebben daar met alle vakbonden tegen de mensen proberen te zeggen, wat ook van dat verhaal waar is, wij niet kunnen oproepen om oorlog te voeren en op elkaar te schieten, wij zijn daar tegen.  We zijn er in geslaagd om dat idee aan de mensen duidelijk te maken.
Maar het schandalige is natuurlijk dat de politiek wereld al een aantal maanden op de hoogte was, en dat zij dat stil hielden.  Dat wordt hoe langer hoe duidelijker, en steeds meer signalen  wijzen in die  richting, de 100 miljoen van De Wael, het verhaal van de staatsveiligheid, ....  Dat was gekend tot op het niveau van de kabinetschef van Verhofstadt, dan weet je dat de premier ook op de hoogte was.

En dan was er natuurlijk de betoging zelf, waar veel volk was.  Maar je moet toch opmerken dat de FORD arbeiders daar niet schitterden door hun aanwezigheid.  
Er was dan dat Job live ding dat daar ook vastzat en wat zowel positieve als negatieve geluiden bracht onder de arbeiders.  "Moeten we nu gaan dansen en muziek maken op kerkhof" was een aantal mensen ons kwamen vertellen.  Maar we hebben op die dag heel veel volk gehad.  
We hebben toen ook heel wat steun gekregen van mensen waar we in het verleden nooit steun kregen: artiesten, publieke personen, ... die ons ondersteunden.  En dat gebaar mogen we echt niet onderschatten.  We moeten er in ons acties misschien wat meer over gaan nadenken of we die kracht niet wat meer vanuit de beweging gebruiken.  Want dat is ook een kracht waar linkse ideeën leven en waar mensen progressief denken.  Kijk maar eens naar de geschiedenis van Nelson Mandela, daar waren ook heel wat van dit soort dingen bij.

En toen kwam de grote vraag : "Hoe landen we?".
We wisten waar onze landingsbaan lag en waar die van FORD lag, maar je moet natuurlijk samen landen.  We voelden ook dat de energie om verder te vechten begon op te raken.  Na het bericht dat de MONDEO zeker kon komen, konden de politieke wereld (Stevaert en De Wael) en de media het niet laten om rond te bazuinen dat Ford Genk nu gered was.  Aleen Gabriëls die was nuchter en vertelde : "wacht maar even, want de buit is helemaal nog niet binnen."  Dat maakte dat het naar de publiek heel wat moeilijker werd om zo maar verder actie te blijven voeren.
Het was echt niet gemakkelijk.  Ik kreeg FORD toegewezen op 1 oktober, omwille van een pensionering, en het was echt niet gemakkelijk.  Er waren ook binnen de militantenkern heel wat meningsverschillen.  We hebben voorlopig zeker een aantal dingen afgedwongen, maar het vertrouwen is zeker nog niet hersteld.
Het is alsof ik deze avond bij mijn vrouw zou thuiskomen en haar zou vertellen dat ik een nieuwe meid heb opgescharrelt, ik ben daar eens lekker mee van de grond geweest, ... maar het was eenmalig en ik wil het weer goed maken. Ik denk niet dat mijn vrouw dat zo maar zou pikken.  Dat is nu het probleem bij de mensen van FORD.   Je moet weten dat de directie enkel maanden geleden onvoorwaardelijk beloofde om in Genk 900 miljoen te investeren, onvoorwaardelijk was die belofte.  

Zijn we er nu?  Neen, we zijn er pas wanneer dat flexibel platform naar hier komt.  En eigenlijk zijn er zelfs dan nog niet, want we zitten nog met een serieus sociaal probleem, ook al hebben we dan een basis van leefbaarheid.
Ford moest ingrijpen, anders dreigen ze echt te crashen, ik denk dat dat waar is.  Ik kan daar niet aan doen, maar een privé  onderneming moet winst maken om te kunnen overleven.  Er loopt echt heel wat mis.  De FUSION bijvoorbeeld, is zogezegd gemaakt voor jongeren, maar wordt voornamelijk gekocht door ouderen omdat ze  er gemakkelijk inkunnen.  Voor de monovolumes komen ze drie jaar te laat met een wagen die prachtig is, maar te duur, niet vrouwelijk genoeg, en hij beantwoord niet aan de vraag.    We maken bij ford werklijk kwaliteit wagens, maar we zitten volledig naast de vraag.

Vragen uit het publiek

Opvallend was dat er van een aantal andere syndicalisten in de eerste plaats vragen waren om meer uitleg, om de zaak beter te begrijpen.
Hoe zit dat met dat platform, waarom vinden jullie dat zo belangrijk?

Theo:
"Dat nieuwe platform dat moet ons in staat stellen om zo wat alle mogelijk fordmodellen te produceren, ook de modellen van VOLVO en Jaguar.  Indien deze investering gebeurt dan is hier in Ford Genk nog een toekomst"
Vital:
"We houden ook nog een drukkingsmiddel achter om dat platform af te dwingen. Alles wat op de parking staat dat claimen we : dat is  van ons, en dat mag dus niet vertrekken.  De matrijzen die nu binnenkomen voor het persen van de VOLVO enzo die laten we niet meer vertrekken.  Van als die matrijzen bij ons zijn wij de enigen die die onderdelen kunnen maken."

Er volgde ook nog een discussie over de wetgeving inzake sluitingen en ontslagen.  De delegees van Ford beaamden daarbij dat de wet Renault momenteel eigenlijk voornamelijk een rem is tegen de vakbonden.  die wet maakt dat ze eigenlijk niet veel kunnen ondernemen, en moeten afwachten.
Daarom steunen ze dan ook alle initiatieven die een betere betere wetgeving willen afdwingen inzake sluitingen en afdankingen.



De strijd gaat verder
by luk vandenhoeck Monday October 27, 2003 at 11:07 AM
luk.vandenhoeck@skynet.be

Ik was ook aanwezig op het debat en wil nog enkele aanvullingen geven op het verslag van Han. Het was inderdaad zeer interessant.

1. Er staan nog altijd piketten aan de fabriek, aan de uitgangen om te verhinderen dat de productie die ze als oorlogsbuit hebben geclaimd verdwijnt. Enkel de productie van de dag zelf gaat buiten. Dus zijn solidariteitsbezoeken nog altijd zeer nuttig. Aangezien het geen echte staking is werken de syndicale militanten eerst hun 8h op de fabriek en gaan ze daarna nog eens picket staan voor 4h. Ze doen dat met zo'n 250 mensen. Dat vraagt een zeer groot engagement. Die mensen hebben onze steun nodig, want die voorraden zijn een belangrijke en wezenlijk drukkingsmiddel op Ford om het flexibel productieplatform te krijgen. Als er bedrijven of delegaties wilen gaan, kan je mij altijd mailen, ik beschik over de gsm-nummers van die delegees, zodat je concreet kan afspreken voor een bezoek (je verstaat dat ik die nummers zomaar niet op het net ga zetten)

2. Er is nog geen duidelijkheid over welke investeringen Ford gaat doen, gaat het over moderniseringen aan de huidige twee productielijnen of over het flexibel productieplatform. Genk is het enige Europese fabriek van Ford waar ze nu nog zo'n platform niet hebben, en als ze het niet krijgen zijn ze kwetsbaar als Ford opnieuw in de problemen komt de komende jaren. Zonder flexibel platform heeft Ford geen toekomst, dus die eis van de delegaties en de vakbonden is volgens mij zeer belangrijk. Half november gaat er duidelijkheid zijn daarover, en als het negatief is wordt de strijd terug hernomen.

3. Ook belangrijk is het standpunt "Eerst een industrieel plan en dan pas onderhandelen over een sociaal plan", wat ook door de delegees werd verdedigd.

4. Nog een persoonlijke bedenking van mij, het wetsvoorstel Decroly stelt dat er bij herstructureringen, sluitingen en collectieve afdankingen niemand kan afgedankt worden vooraleer hij/zij een nieuwe arbeidsovereenkomst heeft. Dat principe kan perfect toegepast bij Ford. Als de acties er niet in slagen van de volledige productie te redden, moet Ford verplicht worden iedereen in dienst te houden tot de reconversie effectief is er er vervangende tewerkstelling is.
5. Nog een tweede bedenking: hetzelfde geldt voor de onderaannemers: Ford heeft in het verleden een deel van de productie overgeheveld, arbeiders inbegrepen, naar onderaannemers. Deze mensen worden nu ook bedreigd door de sluiting. Ook hier moet de multinational Ford gedwongen worden zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid op te nemen, door de arbeidsovereenkomsten van die mensen over te nemen totdat er vervangende tewerkstelling is.

ja en neen
by stephen bouquin Tuesday October 28, 2003 at 12:48 PM
stephen.bouquin@pandora.be

twee opmerkingen op L. Vandenhoeck

a). het flexible productieplatform is een mes dat aan twee kanten snijdt ; het is een pluspunt voor de toekomst van Genk maar met dergelijke methode kan een globale auto-fabricant steeds op plek B de productie van plek A (deels) laten overnemen ; de strekte van genk is het feit dat de Mondeo enkel aldaar wordt gemaakt net zoals een aantal onderdelen ; productieve flexibiliteit maakt de fabrieken even onderling verwisselbaar als de arbeiders

b). de actie moet zich m.i. vandaag focussen op het deel van de enveloppe dat niet tot industriêle investeringen behoort : 900 - 450 = 450 voor het sociaal plan bij Ford Genk en toeleveranciers ! niet de overheid moet ambulance spelen maar de multinational moet zijn engagementen nakomen !

c). men mocht in feite de strijd rond het industrieel plan niet loskoppelen van deze voor het sociaal plan ("eerst dit, dan dat") want deze loskoppeling zal zich nu vertalen in een verdeeldheid tussen diegene die nu hun hachje redden en de overtolligen die verder zullen strijden voor een schoon ambulance
De dierctie was zo onahndig iedereen te viseren doro niet bekend te maken wie de 3000 zouden worden; de basis heeft hierop spontaan en goed gerageerd met nuttige actievormen ; maar het motto moest zijn => "niemand valt uit te boot" & "niemand betaalt het gelag ! (zie de volledige versie van de tribune die in De Standaard verscheen) ; enkel op deze wijze is het wetsvoorstel Decroly interpreteerbaar.

veel druk en weinig goud
by willem de witte Tuesday October 28, 2003 at 11:44 PM
willem.dewitte@pi.be

Toen directeur Jan Gysen op een bijeenkomst van de ACLVB beloofde dat er een 'serieuse gouden handdruk zou komen' reageerde daar iemand dadelijk op met 'veel druk en weinig goud', waarop hij applaus kreeg van de hele groep.
Er leeft dus toch nog veel verzet om zomaar de afdanking van die 3.000 te aanvaarden. Elke afdanking is er één te veel - dat zou een reden moeten zijn om vanuit de andere vakbondscentrales de piketten op Ford te gaan versterken.
Als heel Limburg zich samen verzet is Ford wel op de kniëen te krijgen. Zo moeten de politici verplicht worden om Ford te dwingen zijn contract na te leven.