arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ook België is erbij in Madrid, om vijf miljoen Euro bij te dragen voor Irak. Toch wil de Belgische overheid een eigen accent leggen. De vijf miljoen Euro zal niet aan het Internationaal fonds worden overgedragen, maar vooral via gespecialiseerde instellingen van de VN besteed worden.
Die kleine valse noot die Louis Michel nadrukkelijk wil plaatsen, kan niet verdoezelen dat België zich hiermee bereid verklaart om opnieuw in de pas van de Amerikaanse Irak-politiek te lopen.

Het is bovendien opvallend dat voor België niet minister Michel of staatssecretaris voor Europese Zaken Simonet aan tafel zit in Madrid, maar wel Minister voor Ontwikkelingssamenwerking Marc Verwilghen. Hij werd afgevaardigd omdat 3 miljoen Euro van de beloofde Belgische 5 miljoen uit het budget Ontwikkelingssamenwerking zal komen. 11.11.11 vindt dat volstrekt ongepast. Irak is geen concentratieland voor de Belgische ontwikkelingssamenwerking, en ontwikkelingssamenwerking dient niet om Minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel meer diplomatiek gewicht te geven. Daarvoor dient het budget van Buitenlandse Zaken.

Het is overigens de vraag of de Irakezen niet grotendeels zelf zouden kunnen en willen instaan voor de wederopbouw van hun land. Die wederopbouw is absoluut nodig, maar Irak heeft zelf potentieel veel middelen uit olie-inkomsten om daar werk van te maken. Nu beheert het Amerikaanse overgangsbestuur hun middelen, en dat gebeurt niet echt transparant. De berichten van de Britse organisatie Christian Aid over de ‘verdwenen’ vijf miljard dollar aan olie-inkomsten die het Amerikaanse overgangsbestuur beheert, zijn hallucinant. Het gaat immers om Irakees geld, véél geld.

Zolang het niet duidelijk is hoeveel geld er uit die olie-inkomsten beschikbaar is, en welke bestemming het Amerikaanse overgangsbestuur aan die middelen geeft, en zolang het bestuur en de daarbij horende middelen niet aan de VN en Irak worden overgedragen, moeten donoren zich niet laten gebruiken om de Amerikaanse brokken mee te ruimen.