arch/ive/ief (2000 - 2005)

Met hun zelf opgerichte ADFED (Asian Dub foundation Education) community centrum geven ze training aan kansarme jongeren om zich muzikaal te kunnen ontwikkelen. Ze zijn een groep van jonge, politiek gedreven Aziatische muzikanten, die via hun muziek hun visie geven op sociale en politieke kwesties. We treffen hen net voor hun optreden in de Ancien Belgique. Ze spelen daar hun soundtrack bij de film “La Haine”. Pandit G staat ons te woord.

De Britse groep Asian Dub Foundation speelde op zaterdag 26 september in de Brusselse Ancienne Belgique live de soundtrack bij de film La Haine.

"Het idee om een groep te starten kwam vooral van Dokter Das, één van de MC's, die toen lesgever gemeenschapsmuziek was. Hij bracht 14 jongeren samen die verschillende muziekstijlen speelden. We deden een workshop rond technologie en muziek en maakten daar een film van. Zonder dat dit oorspronkelijk de bedoeling was, wilden sommige jongeren dit project verder zetten. Zo werd de sound system geboren. We waren toen helemaal niet zo professioneel en deden vooral veel optredens."

Waar komt het anti-racistische engagement van de groep vandaan?

Dat halen we uit wat rondom ons gebeurde. In het oosten van Londen was er de commotie rond de opkomst van de extreemrechtse Britse Nationale Partij (BNP) die toen voor het eerst een gemeenteraadszetel in de wacht sleepten. De vele racistische aanvallen op jonge mannen van Bangladesh lieten ons evenmin onberoerd. Omdat we ons betrokken voelden bij deze situatie werd het tijd dat we een stem kregen. Ik was een burgerrechtenactivist, dokter Das een leraar. Toen ook nog eens Chandra Sonic en Sungi er bij kwamen hadden we een groep. De sound system was uitgegroeid tot een echte muziekgroep.

Vandaag spelen jullie een live soundtrack bij de Franse film La Haine? Jullie muziek en teksten lijken wel bijzonder goed te passen bij deze film.

"La Haine" is een fantastisch project voor ons omdat het zaken als politie-brutaliteit, racisme en uitsluiting op een populaire en toegankelijke manier behandelt. Onze ervaring in Frankrijk heeft ons ook sterk beïnvloedt. Op het moment dat het FN (Front National) grote vooruitgang boekte, traden we veel op in Frankrijk. Ooit moesten we optreden in een voormalige ontmoetingsplaats van het FN. Het zeer verscheiden publiek dat we die avond samenbrachten heeft de politieke agenda en de atmosfeer van die plaats veranderd.
De film "La Haine" toont dat de situatie in Frankrijk nog een stuk erger is dan in ons eigen land. Dat er nog meer racisme is. We zien er als het ware de toekomst van ons eigen land als we alles zijn gang laten gaan. Omdat de film zo goed gemaakt is, kan je er alles in kwijt waar we nu rond bezig zijn. Neem bijvoorbeeld de rassenrellen in Noord-Engeland, in Bradford en Birmingham…. De Pakistaanse jongeren werden gearresteerd en met de vinger gewezen omdat ze zich verdedigd hadden tegen racistische aanslagen. Ik denk bijvoorbeeld ook aan de aanhang van extreem rechts in Groot-Brittannië die de laatste 2 jaren sterk gegroeid is. Er zijn momenteel 18 BNP gemeenteraadsleden. De film brengt ons ook in contact met een nieuw publiek dat wel van de film houdt, maar die ons nog niet kenden. Via die live-soundtrack-concerten leren we hen ook kennen.

In jullie teksten hebben jullie het vaak over migratie? Wat bedoel je bijvoorbeeld met "keep banging on the wall of fortress Europe" dat op jullie nieuwe cd: Enemy of the Enemy: Fortress Europe staat?

Deze teksten hebben hun wortels in de hysterie die we de laatste 2 jaar in de UK kenden. De groei van het BNP is voor een stuk te danken aan het feit dat een openlijk racistische partij niet langer onaavaardbaar is. De media en dan vooral de sensatiedagbladen zaaien steeds opnieuw paniek met hun wilde verhalen over economische en politieke asielzoekers. Dat inspireerde ons tot het lied "Fortress Europe". Het is ons antwoord op het racisme. Dit openlijke racisme tegen de nieuwe immigranten heeft ook zijn weerslag op de migrantengemeenschap die hier al lang "ingeburgerd" is. De immigranten worden gezien als de oorzaak van de crisis en de werkloosheid, maar de realiteit is dat zij dit land opgebouwd hebben na de Tweede Wereldoorlog. Een lied op ons eerste album, "we zijn hier omdat jij daar was", was bedoeld om de link te leggen tussen immigratie en kolonisatie. De mensen vragen zich af waarom al die Irakezen of Kosovaren naar de UK blijven komen. Eén reden is dat ze Engels spreken omdat zij van ons Engels moesten spreken. Als ze dan naar Europa komen, is het normaal dat ze kiezen voor het enige engelstalige land van Europa.

De geschiedenis herhaalt zich trouwens. In Engeland was er een tekort aan werkkrachten na de 2de WO. Engeland had dus mensen nodig voor de slecht betaalde jobs en voerde daarom migranten uit de kolonies in.En nu in de 21ste eeuw hebben we opnieuw immigranten nodig om het vuile werk op te knappen. In de supermarkt zijn de groenten die je koopt 'picked and packed' door asielzoekers die geen behoorlijk loon krijgen en gedwongen worden om illegaal te werken. Natuurlijk wil iedereen zijn groenten zo goedkoop mogelijk kopen. En toch worden de vluchtelingen profiteurs genoemd.

Wat stelt u dan voor?

Ik denk dat het recht op vrije beweging heel belangrijk is. We leven in een tijd van globalisering. Dat betekent dat geld het recht heeft om over de grenzen heen te reizen, maar voor mensen geldt dat blijkbaar niet. Volgens mij is het enige mogelijke antwoord daarop een einde stellen aan alle immigratiecontroles. Ik zei dat in Antwerpen tijdens een seminarie over immigratie net na 11 september 2001, en ze keken mij aan alsof ik gek was. Als je Iers, Engels, Europaan bent, ben je overal in de wereld welkom. Je kan zelfs gerust zeggen dat er teveel Engelsen in India zijn (lacht).
Het is een moeilijk debat en het enige wat wij kunnen doen is onze muziek gebruiken om dit debat te ontwikkelen en meningen te stimuleren. Veel mensen hielden van de track "Fortress Europe" maar veel mensen zeiden ook: je zou zoiets niet moeten zeggen. Mijn mening is echter dat je moet opstaan en je stem verheffen, want deze meningen hebben geen toegang tot de media. We stimuleren het debat, en als mensen er niet van houden, wel "We don't give a fuck!" We zullen zeggen wat we willen zeggen.

U vertelde over Antwerpen. Het Vlaams Blok haalt daar meer dan 30 %.

Het racisme neemt verschillende vormen aan. Vaak is het verborgen. Je weet niet wie geïnfecteerd is en hoe erg het is. Maar het kan heel erge vormen aannemen zoals bij de fysieke aanvallen op straat door extreemrechtse groepen. En dan is er natuurlijk ook nog het racisme dat ingebakken zit in de structuren van de maatschappij. Het heeft jaren van strijd gevergd voor de minderheden min of meer vertegenwoordigd werden in de entertainment industrie. Maar de grootste strijd is die voor gelijke rechten op vlak van huisvesting, onderwijs en werk. In Duitsland hebben twee generaties van Turken voor Volkswagen gewerkt en nog steeds worden ze niet als volwaardgie burgers beschouwd. In de UK willen ze nu testen of je Engels bent. Maar wat is de definitie van Engels-zijn? We kennen niet eens onze echte geschidenis. We leren wel over Queen Victoria, maar niets over de gevolgen van het kolonialisme. Denk ook aan jullie Leopold II. Alleen als mensen inzicht hebben in de geschiedenis, kunnen ze het hedendaagse racisme begrijpen.

Wat denk je van de situatie in Irak? De situatie in Irak doet me denken aan wat er ongeveer 100 jaar geleden gebeurde toen het Ottomaanse rijk in elkaar stortte. Na de 1ste WO verdeelden de Britten, Amerikanen en de Fransen Irak en het hele Midden-Oosten onder elkaar. De Britten kregen Irak dat in die tijd 3 deelstaten had: Basra, Noord-Koerdistan en Bagdad. Ze stampten monarchieën uit de grond om zo de olie te controleren. Tijdens die periode waren er verscheidene opstanden die neergeslagen werden door de Britten. Dat ging zo door tot 1948. Rond 1958 had Irak gedurende een zeer korte tijd een populaire regering.

Later, na 1958, werd al wat progressief was kapotgemaakt, met de steun van de grootmachten. De communisten werden vermoord. De jongste oorlog is niet anders dan een nieuwe koloniale verovering. Irak kon na de inval kiezen: of de opdeling van het land of de volledige privatisering van de rijkdommen.
Nu zitten ze met een totaal onbestuurbaar land net als in Afghanistan.
Die hele heisa over massavernietigingswapens is gewoon bullshit. Ze willen gewoon de toegang tot de olie controleren. Als Frankrijk, Duitsland of België een deel van de buit willen moeten ze komen smeken.

Tot welke concrete acties leiden jullie muziek en standpunten? Ik las over het project ADFED (Asian Dub Foundation EDucation ) …

ADFED geeft vrije toegang aan mensen die de muziektechnologie willen gebruiken. Het is eerder een klein project in Oost-Londen. Het is niet politiek as such, alleen in de zin dat wanneer je ergens vrije toegang toe geeft, je automatisch een politieke daad stelt. Want niemand anders voorziet dit, zelfs de scholen niet. We willen de volgende generatie opvoeden. Ze zullen misschien geen muzikanten worden maar dat is niet echt de bedoeling. We willen hen gewoon een kans geven. Wij zelf gaan in ieder geval door en zullen blijven nieuwe muziek maken. Dat is alles wat we willen.