arch/ive/ief (2000 - 2005)

De 17de editie van de Lesbiennedag, georganiseerd door LinC (Lesbisch in se), vond plaats in De Centrale te Gent en kende een groot succes. Ik schat dat er een 1500 mensen waren (tegenover een 1000-tal vorig jaar); vrouw, man (een 20tal;-)), kind, jong, oud, lesbisch, homo, bi, trans, hetero, klein, groot, ... kortom, een heel divers publiek.

Deze talrijke opkomst is wellicht mede te danken aan een veel ruimer en beter aanbod van workshops, lezingen, discussie, films, kinderanimatie, tentoonstelling, standen, cultuur... dan vorig jaar.

Hier slechts een greep uit het goed gevulde programma:
* LEZING EN DISCUSSIE Anja Meulenbelt kwam spreken over "klasseverschillen en homoseksualiteit". Zo besprak ze dit boeiende onderwerp met tal van voorbeelden vanuit haar eigen ervaring, maar ook had ze het over het leven van een Palestijns lesbisch koppel (zij willen in de eerste plaats mee vechten voor de bevrijdingsstrijd van Palestina, dat staat voor hen op de eerste plaats, pas daarna kunnen ze denken aan hun coming-out)

* WORKSHOP De groep Sapatas geeft les in Braziliaanse percussie - meer dan 30 mensen gaan uit de bol met trommels, shakers en bellen.

* ANIMATIE Later op de avond brengt diezelfde groep heel de zaal aan het swingen met hun ritmische muziek.

* OPTREDEN Voor de fuif begint, brengt Marjan Debaene (singer/songwriter en bekend van "Zonder Handen", Folkfestival Dranouter, voorprogramma Ani Difranco,...) een tiental liedjes met een fantastische stem, zalige teksten, mooie muziek en een prachtige uitstraling. Voor enkelen onder ons alvast een perfecte afsluiter van deze dag.

deze swingende groep geeft een staaltje ritme waardoor een groot deel van de zaal niet op haar/zijn stoel kan blijven zitten

een fantastische stem, mooie teksten en knappe muziek

Het politiek debat had een interessant en actueel thema "de individuele rechten in de sociale zekerheid". Naast een vrij uitvoerige uiteenzetting over alle discriminaties in de sociale zekerheid, zette een vertegenwoordigster van de vrouwenraad 4 mogelijke opties uiteen, waar noch de vertegenwoordigster van de holebifederatie noch de aanwezigen zich in konden terugvinden. Zelf kwam ik tussen over de voortdurende plundering van de sociale zekerheidskassen en tegen de inkrimping/afschaffing van de sociale zekerheid van bepaalde categoriëen vrouwen ten voordele van nieuwe categorieën. Het is opmerkelijk dat ook dit debat niet uitging van deze eerste en centrale kwestie. Zolang we op het denkspoor zitten van "inkrimping van de beschikbare middelen" terwijl de noden steeds toenemen, is een "rechtvaardige" sociale zekerheid totaal onmogelijk. Als een van de rijkste landen ter wereld zou België een degelijke sociale zekerheid moeten kunnen garanderen van onze wieg tot aan ons graf, zoals het bv. in Cuba - zij het op schaal van een derdewereld land - met succes gebeurt.