arch/ive/ief (2000 - 2005)

Leuven, 6 oktober 2003

PERSBERICHT: ‘’LEUVEN ONDER DE VERF-AKTIE.’’

Nu de Oude markt in het nieuw gezet wordt, vonden wij het tijd om ook het St-Pietersziekenhuis en de St-Servatiusstraat nr. 1 een nieuw laagje verf te geven.
Deze ochtend werden beide gebouwen beschilderd met slogans, uit solidariteit en in herinnering aan de slachtoffers van een staat waarin repressie het antwoord is.
In beide gevallen was dit nodig:

St-Pietersziekenhuis:
Deze vleugel werd in 1998, na 20 jaar leegstand, gekraakt om de aandacht te vestigen op de schijnheilige houding van Stad Leuven, OCMW en de KU Leuven.
Vluchtelingen kwam je slechts tegen in het woord “vluchtelingenprobleem, want er was “geen plaats”.Behalve dan die 500 verwarmde(!) kamers in het door bovengenoemde instanties beheerde gebouw.
Toen overijverige staatsmarionetten (rijkswacht) daarbovenop nog de asielzoekster Semira Adamu verstikten tijdens haar deportatie, was er reden ten over om de leegstaande vleugel van het St-Pietersziekenhuis te bezetten.Op die manier zou deze schandvlek toch nog een sociale invulling krijgen.
Voor de wilde weldoeners van Stad leuven en OCMW kon de leegstand niet snel genoeg hersteld worden.Ontruiming volgde na een maand...

St-Servatiusstraat nr.1:
Maar sociale onvrede los je niet op met een ontruiming...
Een nieuwe kraak was het logische gevolg, de St-Servatiusstraat een logische keuze.
Ook hier verwaarlozing en leegstand, ook hier bood kraken een daadwerkelijke oplossing.
De oplossing van de a-sociale huisvestingsmaatschappij Dijledal was een proces met schadeclaim aan het adres van de krakers, met na 10 maanden heropleving van het gebouw een “hoogdringende” uitzetting, om nu weer 4 jaar leegstand te garanderen.

Beide gevallen tonen aan hoe er in dit land met sociale onvrede wordt omgegaan: vervolgingen, schadeclaims,uitzettingen, razzia’s, gevangenisstraffen, tot wettelijk geregeld staatsgeweld.
Kijk maar naar het Lappersfort (ontruimd met geweld), krakers (ontruimingen en schadeclaims), treinstoppers (vervolging en spreekverbod), antifascisten (schijnprocessen en boetes), gen-spotters (vervolging), vluchtelingen (razzia’s en deportaties), het Hoppebos (smeergeld en dwangsommen), Collectif sans Ticket (spreekverbod) en Semira Adamu (moord).

Vele anderen ontbreken in deze lijst, maar zelfs een blinde steekt het de ogen uit: voor verzet zul je zwaar betalen!

Wie niet beweegt voelt zijn ketens niet!

We hebben ons verzet, we verzetten ons nu, en als het moet, komen we morgen nog eens terug!!

Ga door met kraken!