arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
Woelige staking van de mannen die A'pen groot maakten by christophe callewaert Monday September 29, 2003 at 03:31 PM |
Het Kempens dok in Antwerpen vanmorgen om zeven uur. Enkele honderden havenarbeiders staan rond de ingang van de café’s. De meeste dragen de herkenbare rode vestjes met de witte lichtgevende stroken met op hun rug in zwarte letters “havenarbeider”. Voetzoekers knallen en af en toe licht de hele straat op door de rode gloed van een vuurpijl. Zevenenveertig bussen staan klaar om 2000 stakende arbeiders naar Rotterdam zullen brengen voor wat ongetwijfeld een luidruchtige en rumoerige betoging zal worden.
haven28091.jpg, image/jpeg, 400x300
Volgens ACV-vrijgestelde Frank Van Gendt kostte het niet veel moeite om de arbediers aan het staken te krijgen. "De liberalisering die Europa wil doorvoeren bedreigt onze jobs." Europa dat is Europees commissaris Loyola De Palacio en de Europese raad van ministers. Zij willen het principe van de zelfafhandeling invoeren. Rederijen zouden dan hun schepen kunnen laten lossen door de matrozen in plaats van daarvoor een beroep te doen op de beschermde havenarbeiders.
"Ons systeem geniet wereldfaam. Voor je als dokwerker aan de slag mag, moet je eerst een opleiding van drie weken volgen. En pas daarna kan je doorgroeien naar de verschillende categorieen waardoor we zeker weten dat de meest verantwoordelijke jobs gedaan worden door de mensen met de meeste ervaring. Nu willen ze plots janneke en mieke toelaten om de kranen te besturen," aldus Van Gendt.
Julien staat op straat te midden van knetterende vuurpijlen. "Wij hebben Antwerpen en Belgie groot gemaakt." Hij werkt al 38 jaar in de haven. "Vroeger ging die job over van vader op zoon. Nu sturen ze hier mannen naar toe die rechtstreeks vanachter hun bureau komen om te zeggen hoe wij moeten werken."
Wie heeft er dan belang bij die liberalisering? Volgens Frank Van Gendt lobbyen de grote rederijen om de bescherming af te schaffen. "Zo kunnen ze nog goedkoper gaan werken. Het is trouwens een trend. Alles moet geliberaliseerd worden en ondertussen wordt vergeten dat het hier om mensen gaat, niet over machines die je aan en uit kunt schakelen."
Julien drukt het nog straffer uit. "T'is de werkmens dat ze hier aan het vermoorden zijn. Cockerill, Boel en Clabecq, de beste stielmannen hebben ze kapot gemaakt. We zijn nochtans een land van stielmannen. Weet ge dat zelfs Real Madrid op gras speelt dat in Dendermonde gemaakt is?"
Harde acties
Havenarbeiders zijn geen watjes. In het verleden kwamen ze al enkele in het
nieuws door de hardheid van hun acties. "Al die mannen hier hebben een
klein hartje behalve als het om hun boterham gaat. Dan gaan ze door het vuur",
zegt Julien. Frank Van gendt begrijpt dat de patroons klagen over de opeenvolgende
acties. "Maar acties blijven ons enige wapen." In Antwerpen zal het
vandaag trouwens rustig blijven. "Er zijn enkele vliegende piketten die
passeren langs bedrijven waarvan we weten dat de directie graag dwarsligt. Maar
de meeste stakers rijden mee naar Rotterdam." De meeste werkgevers in de
Belgische havens zijn trouwens evenmin te vinden voor een afschaffing van de
Wet-Major. Vandaar dat de betoging zich in de eerste plaats richt tegen Europa.
Om halfnegen jaagt een zondvloed iedereen de bussen in. Zeer tot de opluchting van de vakbondsdélégués die al een kwartier tevergeefs aan het roepen waren. "Floâten!", roept een délégué die scheidsrechterfluitjes uitdeelt. De betoging in Rotterdam dreigt oorverdovend te worden. Net vandaag vindt er een verzoeningspoging plaats tussen de Raad van ministers van Transport en het Europees parlement. Zij willen tegen 5 november een compromis vinden over het voorstel van Loyola De Palacio. Of de havenarbeiders zitten te wachten op een compromis is helemaal niet zeker. Het "over ons lijk"-gevoel lijkt bij hen alvast heel sterk te zijn.
|
Grote havenarbeidersdemonstratie Rotterdam by haven plat (posted by lize) Monday September 29, 2003 at 05:30 PM |