arch/ive/ief (2000 - 2005)

Lucas
Er zouden meer van die acties moeten doorgaan. We moeten dringend de draad terug opnemen. Ik vind het verschrikkelijk dat de berichtgeving altijd maar zwakker en zwakker wordt. Het woord bezetting komt bijna nergens meer voor. We moeten duidelijk maken dat het geen probleem is van achter de Amerikanen hun gat aan te lopen.

Wim
Vanuit mijn eigen professionele wereld merk ik dat ons huis (OXFAM Solidariteit) zich teruggetrokken heeft uit de boycotcampagne. Dat is gebeurd onder druk van het Simon Wiesenthalcentrum, een lobbyorganisatie in de VS met 400.000 leden. Die hebben op een paar dagen 20.000 mails naar Oxfam International gestuurd en onze bazen kapituleren daarvoor. Ik vind dat een echte schande en het is tekenend voor het klimaat in deze tijd. En daarom is het belangirjk om te blijven mobiliseren. Het grote probleem is effectief wel dat het in de media geen punt meer is. De term bezetting of kolonisatie kom je nergens meer tegen in de media. Sharon kan doen wat hij wil. Hoeveel reportages heb je al gezien over de muur op tv?
Het heeft ook te maken met de bezetting. Het hele discours van Israel is overgenomen door de media: het is een probleem van terreur. Men gaat niet meer uitleggen dat de terreur misschien wel een gevolg is van de bezetting. Je zou het evenwel weerstand kunnen noemen. In één van onze kwaliteitskranten stond vorig weekend: er sterven ook Palestijnse kinderen. Als je de cijfers van de Palestijnse en Israelische kinderslachtoffers naast elkaar legt, zie je een volledig omgekeerde verhouding.

Hopeloze situatie?

Wim
Ik denk eerst en vooral moet de kern van het probleem terug op de politieke agenda. Dat heeft niet alleen te maken met media. Het is de taak van de hele solidariteitsbeweging om brede lagen van onze publieke opinie te mobiliseren. Het gaat in wezen om een koloniaal probleem, waar Europa een cruciale historische rol in speelt. Dat is uit het debat verdwenen. Binnen de NGO-wereld waren er mensen die enthousiast waren over het stappenplan (de roadmap). Terwijl de kern van dit plan er om draaide om ook de Palestijnen zelf in te schakelen in de terreurbestrijding op Amerikaanse leest geschoeid. Dat moet terug op de agenda.

Lucas
Ik ken de NGO-wereld niet zo goed. Maar ik heb wel de indruk dat als het boven druppelt, het officiele discours van de regering en Michel. Die slachtoffers van Sabra en Chatilla moeten maar naar een Israrelische rechtbank gaan. Alsof hij niet weet dat het Palestijnen zijn die zelfs Israel niet binnen mogen. Alsof wij niet weten dat hij daar aan het liegen is. Permanent krijg je alleen nog maar een pro-Israel discours, soms zeer openlijk, soms tussen de lijnen. Dat heeft natuurlijk zijn gevolgen binnen de NGO-wereld. Het is echt moeilijk om geinformeerd te zijn. Je moet al echt gespecialiseerde bronnen aanboren om op de hoogte te blijven.

En wat met Irak, want daar ziet het er toch ook niet goed uit?

Lucas
Ik denk dat voor veel mensen de zaak in Irak duidelijker is. Ik denk dat de meerderheid van de Belgen inziet dat de Amerikaanse regering daar gelogen heeft : ze hebben geen massavernietigingswapen gewonden, ... Ik denk dat het voor de meesten mensen duidelijk is dat de Amerikanen voor hun eigenbelangen zitten en dat ze daar geen democratie willen maar wel een corrupt regime. Dat is is veel gemakkelijker te begrijpen dan wat er in Palestina gebeurt. daarom kies ik er zelf voor om trachten het Palestijnse probleem duidelijker te maken. Het koloniaal probleem in Palestina, dat is echt vechten tegen de bierkaai Ik heb de indruk dat het gemakkelijker is om mensen voor Irak te mobiliseren dan voor Palestina.

Wim:
Ik zie in de eerste plaats de link tussen de Palestijnse en Iraakse zaak. Palestina is gecoloniseerd en Irak wordt gehercoloniseerd. Het is geen toeval dat iemand als Tony Blair met zoveel koppigheid en enthousiasme in die oorlog is gestapt. Groot Britanië de ex kolonisator van Irak begint naar nu samen met de Amerikanen terug te olieputten te exploiteren. De Iraakse olie was genationaliseerd en nu zijn hetb terug Ameirkaanse en Britse bedrijven die met die reijkdom gaan lopen.
Hoe het daar moet aflopen? Dat zal natuurlijk afhangen van de krachtsverhoudingen. Maar de krachtsverhoudingen in het midden Oosten zijn voor het ogenblik bijzonder slecht. Het is precies daarom dat de internationale solidairteit zo belangerijk wordt, en daarom is deze actie van fundamenteel belang.

een uitgebreid interview met Lucas Catherine en Ludo Abicht over de situatie in Palestina en naar aanleiding van hun boeken 'Eén maat, één gewicht' (Abicht) en 'Palestina, de laatste kolonie?' (Catherine) staat op http://www.ambras.org/_interview/palestin.htm