arch/ive/ief (2000 - 2005)

Al snel kom je uit bij enkele andere interessante voorstellen. Foto’s van masturberende priesters in de kerken. Beelden van afgetakelde oudjes in de kleuterklas. Door Aids aangetaste lijven aan de toog van holebi-cafés. En waarom niet: affiches van gewapende revoluties bij het Forum voor Vredesacties, filosofische traktaten over pedofilie aan de muur in het Huis van An en vooral foto's van dode Nepalezen in alle Agalev-lokalen.

Wat ik wil zeggen: provocatie is niet altijd de beste manier om een onderwerp bespreekbaar te maken. Carim Bouzian is er nochtans rotsvast van overtuigd dat de agressieve affichecampagne de enige oplossing is. De reacties maken duidelijk dat hij ongelijk heeft.

Veel aandacht ging als van ouds naar de reactie van AEL. Op het eerste gezicht is het een typische AEL-reactie, onbevangen en recht voor de raap. Een vuistslag in vijftien regels. Maar dat is op het eerste gezicht. Zelfs mensen die zich graag sympathisant van AEL noemen, hadden het deze keer moeilijk met die ene zin:

“Laat een ding duidelijk zijn: homosexualiteit is verboden in de Islam en zal dat altijd blijven. Het is niet omdat een groepje zich "Islamitische" homo's gaat noemen dat dit plots gaat veranderen.”

Volgens Dany Neudt van Kifkif wordt AEL tot dergelijke uitspraken gedwongen omdat hun boodschap anders niet gehoord wordt. Ik vrees dat hij ongelijk heeft. Ik denk dat AEL (of de schrijver van dit bericht) niet eens wou provoceren. Ik denk zelfs dat dit soort uitspraken volstrekt normaal en te verwachten zijn in dit supergepolariseerde klimaat. De twee uitersten worden steeds verder uit elkaar gedreven en tussenin loopt ook al steeds minder volk. Het voorstel van Carim Bouzian heeft de treurige verdienste dat het de kloof nog een flink aantal meters dieper maakt.

Natuurlijk is de discriminatie van homo’s binnen de moslimgemeenschap een probleem. En er zijn waarschijnlijk best wel veel mensen die daar iets aan proberen te doen. Met vallen en opstaan en heel veel kleine stapjes. Hun inspanningen worden dankzij Carim Bouzian in één klap te niet gedaan. Wie volgende keer heel tactvol het thema ter sprake wil brengen, dreigt klop te krijgen. Weg openheid, weg kansen. En te weten dat het enkele maanden geleden nog geen probleem was dat er een holebi-militante op de lijst van Resist stond.

Wat moeten de sympathisanten van AEL dan die het moeilijk hebben met dit soort uitspraken? Ik denk dat ze af moeten van een misverstand. AEL is geen antiracistische organisatie, maar wel een emancipatiebeweging. En emancipatie is vaak niet mooi. Is misschien zelfs per definitie niet mooi als het om echte emancipatie gaat. Emancipatie is woest als een vulkaan die uitbarst of de reus in Gullivers’ travels die wakker wordt.

Maar reden om bezord te zijn, hebben we wel. De kloof lijkt onoverbrugbaar. Als iemand van Agalev al met zo'n voorstel afkomt... Welke affichecampagne moeten we daar tegen bedenken?

Dany vergist zich inderdaad. Het persbericht van de AEL lijkt mij opgesteld door één van de dames, maar zeker ben ik daarvan natuurlijk niet. Het is een vermoeden.
Wat voor mij wel duidelijk is, is dat een aantal extremisten binnen de AEL druk uitoefenen op de redelijken en de AEL-top.

Het lijkt mij daar niet meer te gaan over emancipatie, noch om de islam, maar om, onder meer, een interne machtstrijd.

Ik heb de laatste dagen behoorlijk zitten worstelen met het onderwerp. Persoonlijk ik ervaar ik het als erg moeilijke materie waarbij men haast verplicht wordt om te kiezen voor één van de twee gepolariseerde kampen. Een tussenpositie is inderdaad niet makkelijk.

Ik heb het toch geprobeerd. Voor een verderzetting van de "denkoefening" verwijs ik naar deze bijdrage op Kif Kif

Het meest gelezen artikel op kifkif is wel:

http://www.kifkif.be/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=257&mode=thread&order=0&thold=0

Hallo,
De discussie die nu aan de gang is is eigenlijk niet 1 discussie maar het zijn er verschillende dooreen.

1. Jong-hahalev en holebis
Waarom is het die organisatie, of 1 van zijn leden, die het "debat" over holebis in de moslimgemeenschap wil lanceren? Daarbij kunt ge dan de bedenking maken waarom hahalev juist weer 1 bepaalde gemeenschap in België viseerd. Discriminatie van holebis, geweld tegen hen,... zijn volgens mij toch veel algemenere problemen, de zelfmoordcijfers van holebi-jongeren ligt verontrustend hoog. Ik heb geen weet van enige studie die erop wijst dat er meer homofobie heerst bij de Islamitische gemeenschap in België dan bij andere gemeenschappen.

2. provocatie en de holebigemeenschap
Provocatief gedrag en aggressieve campagnes zijn strijdmiddelen waarnaar vaak gegrepen wordt binnen de homobeweging. Denk maar de aggressieve campagnes van de jaren '70 of de ostentatieve drag-queens op de homoparades,... Voorbeelden genoeg van provocaties, denk maar aan afbeeldingen van het Kruis van Jezus en dergelijke dingen. Provocaties waar de Katholieke Kerk woedend op reageerde, dit deed de homobewegingen des te luider juichen.
Vraag is inderdaad of provoceren de beste aanpak is, dit is een discussie op zich.

3. Dan is natuurlijk ook de kwestie van de reactie van de AEL op een dergelijke provocatie. Er wordt verbolgen gereageerd op het feit dat religieuse symbolen gebruikt worden. De AEL eist hiervoor verontschuldigingen.
Hier kan ik inkomen, net zoals homoactivisten het recht hebben om eens goed te lachen met het Heilig Kruis hebben de Katholieken ook het recht om hierop te reageren en verontschuldigingen te eisen.
Vraag hierbij is natuurlijk of het feit dat de Islam homosexualiteit verbied het ook betekend dat moslims het recht hebben om homo's doorvoor uit te sluiten.
Er wordt in de discussie herhaaldelijk gewezen op het feit dat een moslim geen homo kan zijn, terwijl homo-moslims natuurlijk het tegendeel beweren.

Dit zijn een aantal van de hoofdlijnen binnen de discussie vandaag de dag.
-Ik vind dat de AEL alle recht heeft om homosexualiteit af te keuren, dat is het recht op vrije meningsuiting. Iedereen in België heeft het recht om zijn geloof vrij in te vullen. Organisaties als de AEL moeten anderzijds wel respect hebben voor mensen met een andere overtuiging. AEL heeft zich in het verleden geschaard achter een radicaal anti-discriminatie programma. Ik hoop dat de AEL nog altijd wil opkomen tegen de discriminatie van de holebis in België.
Ik ben zelf geen gelovig iemand, ik vind geloof op zich al een raar iets, ik vind het raar dat mensen zich willen laten leiden door iets waarvan ze denken dat het door een bovenaards iets is ingegeven. Maar dit geheel terzijde, ik zal nooit toelaten dat mensen omwille van het geloof gediscrimineerd worden. Ik hoop dat AEL'ers ook van die mening zijn.
-Ik vind dat homo-organisaties al het recht hebben om spel te maken en discriminatie aan te klagen. Maar ik vind wel dat dit weldoordacht moet gebeuren. En niet als een of andere dwaze stunt van een bijna-terziele-gegane partij die op die manier hoopt om roze stemmen binnen te halen. De holebigemeenschap moet zich niet laten meesleuren in dit vuile en goedkope politieke spelletje maar moet goed nadenken over deze materie.

Ik begrijp er eerlijkgezegd niets van, van de reacties op de reactie van AEL. Ik neem allerminst aanstoot aan die uitspraak (hierboven door Christophe geciteerd). En waarom Edith daar dan plots een 'interne machtsstrijd' en 'moslimfundamentalisme' gaat achter zoeken, lijkt me nog meer uit de lucht gegrepen!

Mijn reactie:
als in de Qur'an/Koran staat dat homosexualiteit wordt verboden (en dat zou zo zijn ergens onder hoofdstuk 11?), wie zijn dan de zogenaamde 'sympathisanten van AEL' om te insinueren dat dat ooit zal ('moet'?) veranderen?! Die Koran is al ettelijke honderden jaren oud, en voor moslims is dat een onveranderlijk boek. Interpretaties kunnen verschillen, maar meestal enkel in 'nuance' en NIET als de zaken klaar en duidelijk zijn geformuleerd. Ik ben geen islam-expert en kan over de citaten over homo's in de Koran niet oordelen -anderen (voornamelijk niet-moslims) vinden blijkbaar dat ze dat (meestal zonder kennis van zaken) wel mogen. (tja...)

Het is niet omdat het nogal moeilijk blijkt te zijn om als homo/moslim ook moslim/homo te zijn, dat daarom moslims alle homo's per definitie moeten discrimineren. Daarin is mijn inziens de AEL erg duidelijk geweest! (maar zo te zien willen sommigen die duidelijkheid niet echt aanvaarden). Als AEL zich al met 'het probleem van de homo-moslims' zouden bezig houden (alsof ze op de moment als emancipatiebeweging van een minderheidsgroep geen grotere prioriteiten hebben!), dan zou het waarschijnlijk neerkomen op een poging deze homo naar hetero te 'converteren'. So what?
(En voor de geïnteresseerden onder jullie, dit ter info: de antroposofische school van Steiner heeft zo een 'homogenezende' kliniek in Zwitserland. -Waar blijft de kritiek van Agalev?!?)

Anyway, de homo die ook moslim wil zijn, kan -gezien het geloof voor een stuk een individuele aangelegenheid blijft- het nog altijd op een akkoordje proberen gooien met Allah himself. Het is daarna afwachten op de Dag des Oordeels om te zien of het heeft gewerkt...

.

Mag ik wegens tijdsgebrek ook hier een bijdrage op een ander Indymedia-artikel publiceren als antwoord op de laatse bijdrage ?

Absolute uitspraken over het verleden zijn al verschrikkelijk. Absolute uitspraken over de toekomst (" dit of dat zal altijd zo blijven") is per definitie onmogelijk. Zelfs vanuit theologisch standpunt.

==================================================

Natuurlijk zit AEL fout met haar uitspraak “ Homosexualiteit is verboden in de Islam (1) en dat zal altijd zo blijven (2)”. Over (1) kan ik niets zeggen want ik ken de Islam niet. Over (2) liggen de zaken duidelijk: geen enkel gebod of verbod “zal altijd zo blijven” ! Elk product van menselijk handelen, zij het een wet of een goed, is aan verandering onderhevig, niet in het minst religieuze inspiratie. Heeft het bestaan van een openbaring van iets goddelijks een enorme impact op de maatschappij, dan zijn de veranderingen in die openbaring nog altijd terug te brengen tot de ontwikkelingen van de maatschappij zelf.

Dit standpunt heeft meermaals geleid tot een dwaze strijd tegen de godsdienst. Een uitschuiver in het rationeel denken omdat de godsdienst net een uiting is van economische, sociale politieke en ideologische ontwikkelingen in de samenleving in hun meest abstracte vorm . Op de zelfde manier is deze uitspraak van AEL een uitschuiver in hun poging om politiek te bedrijven vanuit religieuze inspiratie ( wat een heel groot deel van de politieke actieve mensen in de wereld doet, indien niet de meerderheid ).

De uitschuiver van AEL is niet het gevolg van weerstand tegen de scheiding tussen Kerk en Staat. AEL, net als Resist waarvoor ik kandidaat was op 18 mei zijn voor die scheiding. De uitschuiver is het onvermijdelijk gevolg van ELKE politiek die gebaseerd is op religie.AEL maakt inderdaad GEEN scheiding tussen religie en politiek. En daar is niets mis mee. Want wie ben ik als atheïst om te oordelen over het geloof van anderen ? AEL heeft dus gelijk om zijn stem te laten horen wanneer zij een standpunt beledigend vindt voor haar geloof. Bepaalde acties of houdingen kunnen religieuze gevoelens kwetsen of beledigen. Of dat het geval is met de homo-affiches van AGALEV weet ik niet omdat ik die kampanje eigenlijk zelf zou moeten zien en omdat ik eigenlijk niet goed weet hoe dat thema homosexualiteit echt ligt in de moslimgemeenschap.

Als een partij als AGALEV een kampanje voert waar moslims aanstoot aan geven dan heeft AEL gelijk om te protesteren, excuses en /of een veroordeling te vragen… maar dan moet dat gebeuren zonder verwijzing naar enig religieus dogma. Om de eenvoudige reden dat dit enkel en alleen door de gelovige kan begrepen worden. AEL kan in haar kritiek op en in haar relatie met niet gelovigen enkel democratische argumenten inroepen. In dit geval zou dat kunnen zijn: ” AEL laat iedereen vrij in zijn of haar sexuele voorkeur” …. en steunt elkeen die omwille van die voorkeur gedicrimineerd of onder drukt wordt !

Dat laatste is absoluut noodzakelijk om de hypocrisie van de gevestigde partijen te ontluisteren. AGALEV houdt zich bezig nu met de problemen van de homo’s in de moslimgemeenschap, maar was als regeringspartij mee verantwoordelijk voor het in standhouden van de moslimexecutieve. Deze executieve is van bovenaf, met nep verkiezingen opgelegd in het kader van de erkenning van de erediensten en is omwille daarvan een broeinest van fundamentalisten en reactionaire regimes en stromingen met vernederende opvattingen over sexualiteit. AGALEV (net zoals de andere partijen) had beter strekkingen in de islam als de AEL gesteund met basisdemocratische opvattingen inzake de organisatie van de religieuze gemeenschappen in deze samenleving. Dat zou veel meer bijgedragen hebben tot een dialoog over de problemen van homosexuelen in de moslimgemeenschap dan het beleid van de paarsgroene regering.. Die regering heeft natuurlijk het homohuwelijk gestemd. Maar bv. niet het stemrecht voor imigranten.

In de officiële stellingnames wordt homosexualiteit meer en meer aanvaard . Maar dat betekent nog niet dat homofobe houdingen verdwijnen. Integendeel ! Op mijn werk, in mijn vakbond en in mijn buurt merk ik veelvuldig beledigende opmerkingen en gedragingen tegenover uitingen van sexuele gevoelens tussen mensen van het zelfde geslacht.Daar hebben moslims geen patent op ! Oude Belgen en nieuwe Belgen zijn m.i. ongeveer even homofoob als homofiel.

Matthias Lievens heeft gelijk als hij wijst op de verantwoordelijkheid van AGALEV en de linkerzijde in heel het debat over zelforganisatie. Hij heeft natuurlijk gelijk dat homosexuelen in de moslimgemeenschap dan maar zelf moet opkomen voor hun problemen. Dat zal meer wonderen verrichten als duizend affiches die gezien worden als een standpunt van buitenaf.

Homo’s vormen een minderheid in de maatschappij. Door drukkingsgroepen te vormen kunnen hun rechten wet geworden en wordt hun seksuele geaardheid meer en meer aanvaard. Dat is fundamenteel democratisch. AEL kan niet anders dan dit fundamenteel democratisch gegeven te accepteren los van haar theologische opvatting over homosexualiteit. Niet zo zeer om “ de vicieuze cirkel van de marginaliteit” te vermijden zoals Matthias zegt. Maar om zelf niet in de val te trappen die het systeem spant voor de moslims. Elke zelforganisatie, ook de AEL, kan zich immers opwerpen als uitdrukking van een bepaalde minderheid met eigen cultuur, religie of geaardheid. Er is geen andere wereld en geen democratie mogelijk zonder respect voor deze minderheden en hun organisaties. Maar de opbouw van die wereld veronderstelt een politiek van de overgrote meerderheid van de maatschappij. Die meerderheid winnen is meer dan het ontwikkelen van zelforganisatie. Dat veronderstelt strijd voor de macht in handen van die meerderheid.

Zelfs al is de meerderheid gelovig dan kan deze macht en haat wetten onmogelijk gebaseerd zijn op geloof. Maar Simpeltjes is wel nogal naïef om te denken dat “ wetgeving nu eenmaal een product is van een gehele samenleving”. De wet spreekt in naam van gans het volk en is in theorie gelijk voor iedereen. Maar in de praktijk is de wet de uitdrukking van strijd en van machtsverhoudingen. Als een kind van textielbaron De Clercq verdwijnt staat gans het politieapparaat klaar (terecht) om het kind te zoeken en zitten de rechters thuis bij de ouders om de speuractie te coördineren. Wanneer arbeiderskinderen vermoord worden door Dutroux en de bevolking hiervoor opgeroepen wordt om hun ouders te steunen dan volstaat een bord Spaghetti om de rechter die Dutroux op het spoor kwam te liquideren. En dit allemaal in naam van het zelfde strafrecht.

“Zelforganisatie” is dus een belangrijk, maar onvoldoende antwoord op Simpeltjes probleem dat dat niet betekent dat “alsof iedere minderheidsgroep de wet naar zijn of haar noden en wensen zou moeten kunnen herschrijven. Want dan blijft er van wetgeving niks meer over of wordt het zo'n rommel dat niemand ze nog respecteert omdat niemand ze nog begrijpt. “

Emancipatie is maar ten dele het gevolg van zelforganisatie. Omdat de burgelijke samenleving altijd in staat is de vele identiteiten die zich aandienen in de maatschappelijk ontwikkeling in zich op te nemen. En er zelfs vele zelf te creeëren. Al dan niet kunstmatig. De verzuchtingen van minderheden komen immers niet zo maar uit de lucht gevallen, maar zijn concrete antwoorden op problemen en dysfuncties van het systeem zelf dat in zijn moderne rijke democratische vorm altijd manieren heeft om deze te integreren. Via officiële erkenning en vertegenwoordiging in de instelllingen van de staat. Maar niet in het minst door economische exploitatie.(Homo)sex wordt evengoed een ding zoals alle andere dingen in het kapitalisme. En de culturele, porno- en andere markten voor homo’s kunnen niet zonder rekening te houden met de emancipatieverzuchtingen van de homo’s. Vanuit de Islam is daar kritiek op te geven.Zoals dat ook kan vanuit het marxisme of gelijk welke andere levensbeschouwing.

Is zelforganisatie van culturele, sexuele of andere minderheden noodzakelijk voor deze kritiek dan zal deze kritiek hoe dan ook en vooral een algemeen maatschappelijke (politieke) vorm moeten aannemen. Zoniet ontstaat een dovemansgesprek dat hier nu duidelijk naar voor komt en waardoor zelforganisatie ten onder gaat aan zijn eigen beperktheden. Dat dreigt hier nu net te gebeuren in dit homo-moslim-debat.

AEL heeft het recht respect te eisen voor de religieuze beleving van haar leden indien zij vind dat de AGALEV-campanje beledigend is. Maar AEL doet er best aan haar islam-kritiek op de hedendaagse sexualiteitsbeleving als gelovigen te ontwikkelen en terzelvertijd te combineren met een politieke kritiek op deze samenleving die vol is van illusies van zelfrealisatie en participatie. Al dan niet op basis van sexuele geaardheid. Kort en goed: AEL moet én respect voor het geloof van haar leden afdwingen én scrupuleus respect opbrengen voor de zelforganisatie van homo’s die hun eigen geaardheid niet op een democratische manier kunnen beleven. Ook al heeft AEL over homosexualiteit een andere opvatting.

Tot nog toe is er maar 1 politiek front tot stand gekomen die in staat was dergelijk brede opvatting van democratie te ontwikkelen en dat was Resist. Resist was een broze poging om een democratisch front te bouwen dat politiek alternatief en zelforganistie met elkaar verbindt. Niet als compromis, maar als wapen tegen de gevestigde machten. En onafhankelijk van de gevestigde machten. Tegen oorlog, tegen uitsluiting voor een politiek van en door de gewone mensen. Op Resist-lijst stonden zowel militante moslims en homo-militanten .

Jong AGALEV zou eerder eens gaan kijken hoe dergelijke complexe dialoog verloopt binnen Resist, eerder dan de provocatie van het hedendaagse mediagebeuren op te zoeken om een boodschap te brengen. Jong AGALEV zou beter leren van ervaringen van zelforganisatie als die van de AEL om te leren dat politieke macht niet in de kabinetten ligt maar op straat aan de basis in bedrijf en wijk.

Met de oprichting van de MDP in het vooruitzicht zou AEL er best aan doen om deze les van Resist mee op te nemen in haar discussies en resoluut de weg te kiezen van democratische fronten die vandaag noodzakelijk zijn om dergelijke complexe problemen op te lossen. Of die nu de vorm of de naam van Resist of iets aan anders aannemen heeft geen belang.

Raf Verbeke

Laten we duidelijk zijn: een zogenaamde moslim die homo's discrimineert of de Koran misbruikt om homo's te bekladden of te verfoeien, is geen goed moslim. Elke medemens dient met respect behandeld te worden.
Carim Bouzian wijst de moslims op de foute leeswijze van de Koran. Neem de Koran niet naar de letter, maar naar de geest. God is de enige die oordeelt.